Το πρώτο που διαπιστώσαμε είναι πως το θέμα είναι "ζωντανό" στην τοπική κοινωνία (αλλά και ευρύτερα) καθώς υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός κτηρίων που περιμένουν ενέργειες διάσωσης. Από εκεί και ύστερα όμως ο κόσμος είναι μουδιασμένος αφού δεν βλέπει να κινείται κάτι. Και το συμπέρασμα είναι ότι χωρίς συλλογική έκφραση και δράση των ιδιοκτητών δύσκολα θα έχουμε μέτρα πολιτικής από την Πολιτεία. Η δραστηριοποίηση του πανελληνίου συλλόγου σε διαφορετική λογική από αυτή που είχε πριν από χρόνια και η κατάθεση προτάσεων, αναπτέρωσε σε κάποιο βαθμό τις ελπίδες ότι κάτι μπορεί να γίνει.

Υπήρξαν όμως και επισημάνσεις που έχουν το δικό τους ενδιαφέρον. Η πρόταση χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ που τέθηκε στο τραπέζι των συζητήσεων μπορεί να είναι αποτελεσματική για τα κτήρια που έχουν ή μπορούν να ολοκληρώσουν άμεσα τη μελέτη καθώς χωρίς αυτή, χρηματοδότηση δεν υπάρχει. Πολλοί ιδιοκτήτες δυσκολεύονται να κάνουν ακόμη και αυτό, αλλά υπάρχει και ένας αριθμός τους που έχει προχωρήσει αυτή τη διαδικασία. Ομως υπάρχει και ένα πλήθος διατηρητέων "δημόσιου χαρακτήρα" σε διάφορους ιδιοκτήτες για τα οποία θα έπρεπε ήδη να υπάρχουν μελέτες εδώ και πολύ καιρό.

Δεν γνωρίζουμε αν και τι μπορεί να γίνει με το ΕΣΠΑ, είναι φανερό όμως ότι χωρίς χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά προγράμματα το εγχείρημα διάσωσης θα αποτύχει. Ως εκ τούτου θα πρέπει τα αρμόδια υπουργεία και οι υπηρεσίες, να επεξεργαστούν ειδικές προτάσεις για προγράμματα που τρέχουν ή μπορεί να δημιουργηθούν προκειμένου να διασωθεί η αρχιτεκτονική κληρονομιά και να δοθεί ώθηση στην οικοδομική δραστηριότητα που έχει πιάσει πάτο.

Και μια ακόμη επισήμανση από φίλους αναδεικνύει μια άλλη πολύ σημαντική πλευρά. Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με τη συντήρηση αυτών των κτισμάτων ακόμη και όταν μπορούν να ανακατασκευαστούν. Το γεγονός αυτό αποτελεί μια πρόσθετη δυσκολία και θα πρέπει να τεθεί στην προβληματική των μέτρων διάσωσης σημαντικών κτηρίων.

Ηλίας Μπιτσάνης

ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr