Για όσα έχουν γίνει αλλά και για εκείνα που έρχονται καθώς η κατάσταση χειροτερεύει δραματικά. Και η διάλυση του δημόσιου παίρνει πλέον διαστάσεις καταστροφής.

Εικόνα πρώτη, Σιδηροδρομικός Σταθμός: Αποτέλεσε εμβληματικό χώρο για τον αστικό εκσυγχρονισμό, έσφυζε από ζωή έναν αιώνα περίπου, σηματοδοτούσε τη συλλογική μνήμη γενιών και γενιών. Τώρα κάτι χειρότερο από νεκροταφείο: Σκοτεινός, βεβηλωμένος από τη νεοελληνική βαρβαρότητα, περιφραγμένος για λόγους προστασίας, κτήρια πολύ μεγάλης αρχιτεκτονικής και ιστορικής αξίας σε εγκατάλειψη. Αίσθηση θανάτωσης της μνήμης στο κέντρο της πόλης, το σκοτάδι καταθλιπτικό.

Εικόνα δεύτερη, Κέντρο Χορού: Λαμπερό και κατάφωτο με το εξωγήινο του νυκτερινού φωτισμού, αποπνέει ακόμη τη μυρωδιά του φρέσκου και τη λαμπρότητα των πρώτων παραστάσεων. Μισοτελειωμένο ουσιαστικά καθώς λείπουν σημαντικά πράγματα, αλλά οι χρηματοδοτήσεις πήραν τέλος. Σημασία πάντως έχει το κέλυφος καθώς αυτό βλέπουν οι περαστικοί. Και παραδίπλα στο μισοσκόταδο οι φούρνοι που διασώθηκαν με το ζόρι από την κατεδάφιση του σημαντικού βιομηχανικού κτηρίου. Για να θυμίζουν σε άλλους την εποχή της βιομηχανικής πόλης και σε άλλους ερείπια που βεβηλώνουν τη λαμπρότητα του χώρου.

Χαώδης η απόσταση της εικόνας ανάμεσα στις δύο εγκαταστάσεις και η εναλλαγή της γίνεται σε χρονική απόσταση δευτερολέπτων. Αίσθηση που γεμίζει θλίψη εκείνους που πιστεύουν ότι υπάρχει και άλλος δρόμος εκτός από το χάος που δημιουργεί η πολιτική των μνημονίων. Γιατί αυτή η αντίθεση που εμφανίζεται σήμερα, είναι απλώς εικόνα της στιγμής. Το λαμπερό του Μεγάρου Χορού κινδυνεύει να μεταβληθεί συντόμως σε ένα ακόμη σκοτεινό κτήριο με ορισμένες αναλαμπές καθώς ουσιαστικά ο Δήμος Καλαμάτας αδυνατεί και να το λειτουργήσει και να το συντηρήσει.

Κάτω από άλλες συνθήκες και πολιτικές, η περιοχή αυτή θα μπορούσε να αποτελεί ένα "τοπόσημο" για την πόλη. Με το συγκρότημα των κτηρίων του Σιδηροδρομικού Σταθμού να ανακαινίζεται και να φιλοξενεί τη σιδηροδρομική ιστορία, να συνδέεται με το Μουσείο Σιδηροδρόμων στο πάρκο και να αναδεικνύεται σε σημείο αναφοράς για τον τουρισμό με τα τρένα που προσελκύει πολλούς επισκέπτες στην περιοχή, τόσο από την Ελλάδα όσο και από τις ευρωπαϊκές χώρες. Δίπλα σε ένα Μέγαρο Χορού που θα αναδεικνύει τον πολιτισμό μας και θα δίνει ζωντάνια σε μια περιοχή που την έχει ανάγκη.

Χωρίς αμφιβολία οι… ιδέες δεν φθάνουν για να αλλάξουν την κατάσταση. Αυτό μπορεί να το κάνει όμως η πίστη σε αυτές και ο αγώνας ανατροπής της ακολουθούμενης πολιτικής. Η συνέχισή της είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα μεγαλώσει και θα επεκτείνει τα σκοτάδια και τις γκρίζες ζώνες στην κοινωνία. Το αισθάνονται όλοι, θέλω να πιστεύω και οι δημοτικοί παράγοντες. Το ερώτημα είναι τι κάνει ο καθένας ενόψει της κατάστασης που διαμορφώνεται και οδηγεί στον "Καιάδα" δήμους και δημόσιο χώρο.

Ηλίας Μπιτσάνης

ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr