Το πρώτο που θα διαπιστώσει είναι τα δεμένα σαπιοκάραβα που κινδυνεύουν να μείνουν στο βυθό του καθώς τα δικαστικά κόλπα δίνουν και παίρνουν. Χωρίς ουσιαστική παρέμβαση των συντεταγμένων θεσμών της Πολιτείας που δείχνουν να περιμένουν ένα… θαύμα για να καθαρίσει το λιμάνι.

Λίγο πιο έξω έχουμε τα… κάγκελα. Επινόηση τελωνειακού ελέγχου η οποία δεν προσφέρει τίποτε το ουσιαστικό και επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την κακή εικόνα της περιοχής. Οταν μάλιστα η συχνότητα προσέγγισης πλοίων είναι τέτοια που μπορούν να ελεγχθούν τα πάντα.

Η εικόνα των εγκαταστάσεων συμπληρώνεται με το "ανάθεμα" των αποθηκών οι οποίες κατασκευάστηκαν με περίεργο τρόπο εδώ και δεκαετίες, δεν προσφέρουν τίποτε και ουσιαστικά κόβουν στα δύο την παραλιακή περιοχή της πόλης. Το θέμα της κατεδάφισης για να ανοίξει ο τόπος έχει τεθεί εδώ και δεκαετίες, περιέργως πώς όμως κανένας δεν πήρε στην πλάτη του μια τέτοια πρωτοβουλία που θα έδινε ανάσα στην περιοχή.

Πέρα όμως από εκείνα τα οποία είναι της αρμοδιότητας του Λιμενικού Ταμείου (με όποιο όνομα και διοίκηση), το μεγάλο πρόβλημα είναι η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με το κτήριο των μύλων. Είναι κυριολεκτικά απερίγραπτη, το διατηρητέο αυτό μνημείο που έχει συνδέσει την παρουσία του με γεγονότα που σημάδεψαν την τοπική ιστορία, αποσαθρώνεται διαρκώς δημιουργώντας σοβαρούς κινδύνους και παρουσιάζει την αθλιότερη εικόνα σε μια κρίσιμη περιοχή. Κατά καιρούς έχουν διαρρεύσει πληροφορίες και πληροφορίες για σχέδια μετατροπής του σε ξενοδοχείο ή συνεδριακό κέντρο, αλλά είναι αμφίβολο αν οι τοπικοί παράγοντες γνωρίζουν και τον πραγματικό ιδιοκτήτη.

Πέρα από κάθε αμφιβολία, η χρήση του λιμανιού ως εμπορικού θα πρέπει να θεωρείται ως τελειωμένη υπόθεση. Και αυτό κυρίως γιατί έχει αλλάξει ριζικά η κατάσταση στις θαλάσσιες μεταφορές, ελάχιστα φορτία μπαίνουν ή φεύγουν από το λιμάνι. Η έλλειψη εσωτερικής αγοράς και κρίσιμου όγκου προϊόντων για εξαγωγή, καθιστά την εμπορική χρήση του λιμανιού περιστασιακή και ως εκ τούτου δευτερεύουσας σημασίας για την τοπική οικονομία. Εξ άλλου η θέση και τα χαρακτηριστικά του αποκλείουν το ενδεχόμενο να γίνει κόμβος μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων.

Με δεδομένες τις εξελίξεις στη ναυτιλία και τη μεσογειακή λεκάνη αλλά και τις αλλαγές στο χάρτη των μεταφορών, η προοπτική του λιμανιού βρίσκεται στην ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού. Μια υπόθεση η οποία ουσιαστικά δεν έχει μελετηθεί αφού δεν έχει δοθεί απάντηση σε τεχνικό επίπεδο για παράδειγμα, αν και κάτω από ποιες προϋποθέσεις μπορεί να εξασφαλιστεί η προσέγγιση των μεγάλων κρουαζιερόπλοιων. Πρόκειται για ένα κρίσιμο ζήτημα το οποίο θα κρίνει και το μέλλον αυτής της ιστορίας, αφού το σημαντικό πλεονέκτημα του αεροδρομίου ακυρώνεται αν δεν λυθεί αυτό το ζήτημα και μάλιστα με ασφαλή τρόπο.

Σε κάθε περίπτωση όμως ο χαρακτήρας της περιοχής πλέον είναι τουριστικός, το λιμάνι κόβει στα δύο μια κρίσιμη ζώνη και οι αρμόδιοι θα πρέπει να σχεδιάσουν ένα σύνολο παρεμβάσεων που θα αλλάξουν ριζικά την εικόνα. Δημοτικό είναι πλέον το Λιμενικό Ταμείο, ευθύνη του δήμου οι ενέργειες και οι αποφάσεις.

Ηλίας Μπιτσάνης