Ορίστηκε νέα ημερομηνία για τις 4 Φεβρουαρίου, αλλά τίποτε δεν εγγυάται ότι θα είναι και η τελική. Από τις αντιδράσεις όλα δείχνουν πως μάλλον κανένας δεν βιάζεται να τελειώσει αυτή η ιστορία: ο δήμος γιατί θα μπλέξει σε νέες περιπέτειες, οι αντιδρώντες από διάφορες περιοχές γιατί η υπόθεση έχει μπλοκάρει, ενώ οι ενδιαφερόμενοι για την εφαρμογή του έμειναν χωρίς κίνητρα μετά την καθίζηση της οικοδομικής δραστηριότητας.
Η ιστορία είναι λίγο ως πολύ γνωστή, αλλά αξίζει να υπενθυμίσουμε ορισμένα πράγματα. Η διαδικασία ξεκίνησε το 2004 και ολοκληρώθηκε το 2011 με την υπογραφή από τον γενικό γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Τάσο Αποστολόπουλο. Η λογική που ακολούθησε η υπό τον σημερινό δήμαρχο δημοτική αρχή ήταν αυτή της επέκτασης της δόμησης σε μεγάλα τμήματα του σχεδίου, με προφανή σκοπό την ικανοποίηση αιτημάτων από διάφορες πλευρές. Και ενώ προχωρούσαν όλα χωρίς προβλήματα, οι δημοτικοί παράγοντες κατάλαβαν ότι θα πληρώσουν την ιστορία, καθώς ξεσηκώθηκαν από διάφορες περιοχές οι κάτοικοι ζητώντας φυσικά να ικανοποιηθούν τα αιτήματα για δόμηση και χωρίς περιορισμούς.
Τα κόλπα που έκανε τότε η δημοτική αρχή δεν έπιασαν τόπο και η έγκριση προχώρησε, με αποτέλεσμα ο δήμος να προσφύγει κατά του... εαυτού του, προκειμένου να ακυρωθεί το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο και να ξεκινήσουν όλα από την αρχή. Και γράφουμε κατά του εαυτού του, καθώς για το σύννομο της διαδικασίας και τις ενδεχόμενες παραλείψεις που επικαλείται ασφαλώς είναι υπεύθυνος ο ίδιος, αφού αυτός επέβλεψε τη διαδικασία. Ας είναι όμως· οι κυβιστήσεις για τους πελάτες είναι σύνηθες φαινόμενο στην πολιτική, όπου ισχύει και το γνωστό, ότι μετά από τόσα χρόνια δεν θα θυμάται κανένας τι έγινε.
Και επειδή αυτό που ουσιαστικά ενδιαφέρει είναι η αναθεώρηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου ώστε να περιλάβει περιοχές του πρώην "καποδιστριακού" δήμου, το ερώτημα είναι ποια στρατηγική έχουν χαράξει οι δημοτικοί παράγοντες και τι προοπτική δίνουν.
Παρά το γεγονός ότι το θέμα θεωρείται μείζον για την πόλη από τη φύση του, κανένας από τους δημοτικούς παράγοντες δεν έχει αποσαφηνίσει το σχεδιασμό που έχει ως αφετηρία την προσφυγή. Αν την χάσει βεβαίως, δεν τίθεται ζήτημα οποιασδήποτε συζήτησης. Το μόνο που θα έχει κατορθώσει ο δήμος θα είναι να καθυστερήσει 3 χρόνια (τουλάχιστον) την εκκίνηση της διαδικασίας υλοποίησης. Αν την κερδίσει, με βάση τη λογική θα πρέπει να ξεκινήσει πάλι από την αρχή, να πάει πίσω η υπόθεση μερικά χρόνια ακόμη, και φυσικά να διατεθεί και το ανάλογο ποσό - το οποίο μάλιστα δεν υπάρχει.
Ομως στην τελευταία ανακοίνωση του δήμου -στην οποία ουδείς μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει τι συμβαίνει με τις αναβολές- υπάρχει μια παράγραφος που χωράει συζήτηση. Οπως αναφέρει, «υπενθυμίζεται ότι με νόμο που ψηφίσθηκε πρόσφατα στη Βουλή, έχουν αλλάξει πολλά δεδομένα σε σχέση με το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο και η διαδικασία τροποποίησής του γίνεται ευκολότερη».
Το ερώτημα λοιπόν είναι τι θα γίνει αν ακυρωθεί το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο. Και επειδή η δημοτική αρχή ευελπιστεί σε τροποποίηση, το ερώτημα είναι τι μπορεί να τροποποιήσει και κατά πόσον αυτά που απέρριψαν οι υπηρεσίες θα τα δεχτούν τώρα.
Δυστυχώς, τα σοβαρά πράγματα δεν τυγχάνουν αντίστοιχης αντιμετώπισης και ο διάλογος είναι είδος πολυτελείας για τη δημοτική αρχή.

Ηλίας Μπιτσάνης