Σχετική πρόταση κατατέθηκε στην Ευρωπαϊκή Ενωση, για τη χρηματοδότηση μελέτης μέσω του προγράμματος LIFE. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, την πρόταση κατέθεσε το ΤΕΙ Πελοποννήσου σε συνεργασία με το Δήμο Καλαμάτας, το Δήμο Δυτικής Μάνης και το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας. Η μελέτη έχει τίτλο "Απεικόνιση σε χάρτη με GIS και μελέτη ειδών απειλουμένων με εξαφάνιση και εν κινδύνω του όρους Ταΰγετος και καίριες δράσεις διατήρησης".
Η σχετική είδηση δημοσιεύτηκε χθες και ως εκ τούτου δεν έχει νόημα η εκτενής αναφορά στα υπόλοιπα στοιχεία. Εχει τη δική του σημασία όμως να επισημάνουμε σε αυτό το σημείο ότι χρειάστηκαν 7 ολόκληρα χρόνια για να μπει σε ένα δρόμο η υπόθεση της διάσωσης του ιστορικού (από κάθε άποψη) ξυλοπριστηρίου που κατέχει εμβληματική θέση στην περιοχή. Και φυσικά δικαιολογία δεν είναι η χρήση του κτηρίου -άλλωστε αυτό που ανακοινώθηκε έχει προταθεί από διάφορες πλευρές από το 2011 όταν αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό "Οριον". Και η δημοτική αρχή απέφευγε να πάρει θέση, πολύ περισσότερο να κυνηγήσει το θέμα, παρά το γεγονός ότι είχε τεθεί και από δημοτικούς συμβούλους (μια παρέμβαση του Νίκου Φωτέα "φωτογραφίζει" σχεδόν αυτά που αναφέρονται στην ανακοίνωση του δήμου).
Αυτό για την ιστορία που έχει και ηθική και πολιτική σημασία, το θέμα είναι να ευοδωθεί το εγχείρημα με την εφαρμογή του στην πράξη. Το βέβαιο όμως είναι ότι πρόκειται για το συμβολικό και το ελάχιστο από όσα έχουν υποσχεθεί οι κυβερνώντες όλων των επιπέδων μετά τις πυρκαγιές του 1998 και του 2007 όταν έκαναν παρέλαση στην περιοχή. Ο Ταΰγετος είναι μια προίκα της φύσης στην Καλαμάτα αλλά οι δημοτικοί άρχοντες έχουν τα μάτια τους μόνο για τη… θάλασσα. Δεν χρειάζεται να κάνει κάποιος προσπάθεια για να το αντιληφθεί αυτό. Μετά από τόσα χρόνια (και) θεσμικής "συμβίωσης" της πόλης με τα χωριά της Αλαγονίας, είναι αδιανόητο να μην έχουν ασχοληθεί συστηματικά με την περιοχή οι δημοτικές αρχές που διαδέχτηκαν η μία την άλλη. Το ελάχιστο θα ήταν μια μελέτη η οποία θα εντόπιζε τα ανοιχτά θέματα και θα πρότεινε ένα σχέδιο ήπιας ανάπτυξης με απόλυτο σεβασμό τόσο στο φυσικό όσο και στο ανθρωπογενές περιβάλλον. Και φυσικά επειδή οι μελέτες δεν γίνονται για να πληρώνονται οι μελετητές και να διακοσμούνται τα γραφεία των αρμοδίων, θα έπρεπε να έχουν διεκδικηθεί χρηματοδοτικοί πόροι για την εφαρμογή επί εδάφους των προτάσεων που διατυπώνονται.
Εχουν περάσει προγράμματα και προγράμματα που θα μπορούσαν να έχουν μεταμορφώσει τη ζωή στον Ταΰγετο αλλά οι κατά καιρούς αρμόδιοι φρόντισαν να τα κάνουν φύλλο και φτερό σκορπίζοντας τις δράσεις στους τέσσερις ανέμους για μικροπολιτικούς λόγους. Στην πραγματικότητα με την πολιτική που ακολουθήθηκε δεν θα υπήρχε ζωή στους οικισμούς του βουνού, αν δεν υπήρχε η γειτονία με την Καλαμάτα και η μεγάλη αλαγονιακή παροικία στην πόλη. Η λαϊκή σοφία διδάσκει "κάλλιο αργά παρά ποτέ". Και αν με αυτή τη φράση υποδέχεται κάποιος την ιστορία του βοτανικού πάρκου στο ξυλοπριστήριο, θα πρέπει να την χρησιμοποιήσει και για τα όσα δεν έγιναν μέχρι τώρα. Κάποια στιγμή οι δημοτικοί παράγοντες θα πρέπει να το πάρουν απόφαση και να προχωρήσουν στην εκπόνηση ενός σχεδίου για τον Ταΰγετο με αρχή, μέση και τέλος. Αφορά πρωτίστως το Δήμο Καλαμάτας αλλά και αυτόν της Δυτικής Μάνης καθόσον το βουνό και η φύση δεν χωρίζονται σε φέτες κατά πώς όρισαν παλαιόθεν εκείνοι που διαφέντευαν την τύχη του τόπου.
Ηλίας Μπιτσάνης
