Εδώ και πάρα πολύ καιρό την τοπική επικαιρότητα απασχολεί η υπόθεση της Ολυμπίας Οδού. Πρόκειται για ένα θέμα το οποίο οι παράγοντες της Ηλείας έχουν πάρει πάνω τους και προσπαθούν να αποτρέψουν το διαφαινόμενο "κούρεμα" του φυσικού αντικειμένου. Τολμούμε να γράψουμε ότι αυτό θα είχε ήδη συντελεσθεί αν δεν υπήρχε ισχυρότατη διακομματική πίεση που αγκαλιάζει και όλους τους φορείς της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Τράπεζες και εργολάβοι ουσιαστικά αρνούνται να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους και τη σύμβαση που έχουν υπογράψει, γιατί απλώς… δεν τους συμφέρει πλέον η κατασκευή του έργου. Και απειλούν πως θα το εγκαταλείψουν ολοκληρωτικά, εκβιάζοντας λύσεις σύμφωνα με τις επιθυμίες τους. Είναι προφανές πως έχουν φροντίσει να δέσουν το γάιδαρό τους μέσα από τις ρυθμίσεις των συμβάσεων που φαίνεται ότι είναι σαν τα "ψιλά γράμματα" που δεν φαίνονται μέσα στην ευφορία της υπογραφής. Και ασφαλώς εδώ βρίσκεται η τεράστια ευθύνη των πολιτικών παραγόντων που διαπραγματεύτηκαν τις συμβάσεις από θέσεις ευθύνης.
Οι επισημάνσεις αυτές είναι αναγκαίες για να γίνει αντιληπτό και το πολιτικό βάθος της υπόθεσης αλλά και ο χαρακτήρας των συμβάσεων παραχώρησης που έχουν υπογραφεί. Ως εκ τούτου ανατροπές μίας διαδικασίας που έχει δρομολογηθεί, μπορεί να γίνουν μόνον με την κινητοποίηση των πολιτών σε όλη τη Δυτική Πελοπόννησο. Από αυτές μόνον κέρδος μπορεί να υπάρξει, ακόμη και αν χρειαστεί να αλλάξουν τα χρηματοδοτικά σχήματα ή να κατασκευαστεί το έργο με αναμόρφωση και επαναξιολόγηση του ΕΣΠΑ. Εναλλακτικές προτάσεις υπάρχουν και θα πρέπει να αξιοποιηθούν στις διεκδικήσεις. Το μέγιστο πρόβλημα για τη Νότια Πελοπόννησο είναι πως οι τοπικοί παράγοντες αδιαφορούν για ένα έργο υποδομής κρίσιμης σημασίας. Και αυτό δεν αφορά μόνον τη Μεσσηνία αλλά και τη Λακωνία και μεγάλο μέρος της Αρκαδίας.
Από την εποχή που έχει ουσιαστικά σταματήσει το έργο, οι αντιδράσεις στην Περιφέρεια Πελοποννήσου αντί να ενταθούν έχουν ατονήσει πλήρως και υποβιβαστεί στο επίπεδο των καταγγελιών και των… απειλών. Οι σκόρπιες παρεμβάσεις κάποιων τοπικών παραγόντων είναι "ντουφεκιές στον αέρα" καθώς και από τα πρακτικά της Βουλής μπορεί να διαπιστώσει εύκολα κάποιος ότι οι υπουργοί των κυβερνήσεων που ερωτήθηκαν μέχρι τώρα από διάφορους βουλευτές, απλώς πετούσαν το μπαλάκι στην εξέδρα. Και συνεχίζουν να κάνουν το ίδιο απαντώντας "άλλα λόγια να αγαπιόμαστε" για να αποδείξουν ότι ο περίφημος "κοινοβουλευτικός έλεγχος" είναι κενό γράμμα. Από τη στρατιά των τοπικών παραγόντων, κατά καιρούς ο περιφερειάρχης Πέτρος Τατούλης εκδίδει διαγγέλματα ότι θα προσφύγει στα δικαστήρια (και θα κάνει τα μούτρα κρέας στις τράπεζες και τους εργολάβους), ενώ περιφερειακοί παράγοντες και δήμαρχοι καθεύδουν υπό μανδραγόραν.
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τις αιτίες αυτής της στάσης που θα μπορούσαν να είναι πολλές, ακόμη και η αντίληψη ότι το έργο μπορεί να φέρει ανατροπές οι οποίες είναι ανεπιθύμητες σε τμήματα των τοπικών κοινωνιών. Φυσικά ο μεγάλος αριθμός των παραγόντων νιώθει κάτι σαν… ανατριχίλα με τη λέξη "κινητοποίηση" ειδικά με το σημερινό κυβερνητικό σχήμα. Υπάρχει όμως ένα γενικότερο πρόβλημα καθώς οι παράγοντες της αυτοδιοίκησης έχουν περιορίσει τη δραστηριότητα σε κάποια έργα των δήμων ακολουθώντας τη… δοκιμασμένη (σε άλλες εποχές) συνταγή "έργα-λαός". Και αδιαφορούν για εκείνα τα ζητήματα που δεν φέρνουν άμεσα ψήφους.
Κατά καιρούς διάφοροι έχουν αντιμετωπίσει απαξιωτικά την υπόθεση της Ολυμπίας Οδού και προσπαθούν να πείσουν πως είτε είναι πολυτελές έργο, είτε μικρής χρησιμότητας. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι ο δυτικός άξονας της χώρας είναι κρίσιμος σε οποιαδήποτε αναπτυξιακή προσπάθεια γιατί συνδέει την περιοχή με σημαντικές πύλες επικοινωνίας με ολόκληρη την Ευρώπη αλλά και τον άξονα της Εγνατίας Οδού. Εξυπηρετεί τα μέγιστα την ενίσχυση του τουρισμού σε συνδυασμό με τον αυτοκινητόδρομο, και την προσπάθεια τόνωσης των εξαγωγών αγροτικών προϊόντων μέσα από ένα δίκτυο συνδυασμένων μεταφορών. Και ασφαλώς την επικοινωνία με μεγάλα τμήματα της χώρας στα οποία η πρόσβαση μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν… περιπέτεια.
Οι παράγοντες της Νότιας Πελοποννήσου πρέπει να αντιληφθούν τη μεγάλη σημασία του έργου και να συντονίσουν το βηματισμό τους με εκείνον των παραγόντων της Δυτικής Ελλάδας για να υπάρξει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα!
