Δυστυχώς όμως, 10 χρόνια μετά τις φονικές πυρκαγιές στην χώρα μας, πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι για τις καλοκαιρινές φωτιές ευθύνονται οι… Τούρκοι πράκτορες και κάποιοι ο “στρατηγός άνεμος”. Ετσι λίγοι θυμούνται τα λόγια του αείμνηστου καθηγητή Νίκου Μάργαρη που υποστήριζε: “Οι φωτιές στα δάση είναι φυσιολογικά φαινόμενα. Η φωτιά είναι ομαλά ενταγμένη στα μεσογειακού τύπου οικοσυστήματα. Σε όλες τις χώρες γύρω από τη Μεσόγειο, στην Καλιφόρνια, στο Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας, στη Νότια Αφρική, στην Αυστραλία, στη Χιλή είναι σύνηθες φαινόμενο”.
Για τους εμπρηστές ο κ. Μάργαρης υποστήριζε: "Εμπρηστές στην Ελλάδα είναι η ΔΕΗ, οι ανεξέλεγκτες χωματερές και όσοι έχουν κοπάδια. Δεν υπάρχουν σατανικοί εμπρηστές με κουκούλες και μηχανές που καίνε τα δάση… Κάποιος ραδιοφωνικός σταθμός υποστήριξε ότι υπήρχε εμπρηστικός μηχανισμός στην Πάρνηθα. Είναι λάθος. Βρίσκουν μια παλιά οβίδα και λένε μετά ότι πρόκειται για εμπρηστικό μηχανισμό” .
Ψάχνοντας όμως για… Τούρκους πράκτορες ξεχνάμε να πάρουμε μέτρα για την προστασία των δασικών εκτάσεων και κυρίως οι δήμαρχοι ξεχνούν ότι οι μισές φωτιές ξεσπούν σε παράνομες χωματερές σκουπιδιών. Θυμάμαι μάλιστα το 2007 όταν είχε εκδηλωθεί φωτιά σε χωματερή δήμου της Μεσσηνίας, το δήμαρχο να δηλώνει για να αποφύγει τις ποινικές ευθύνες ότι είχε θεαθεί μοτοσυκλετιστής με κράνος κοντά στη χωματερή. Εννοείται ότι ο δήμαρχος δεν κάθισε ποτέ στο σκαμνί γιατί προφανώς οι αρχές πίστεψαν ότι ο κρανοφόρος μοτοσυκλετιστής ήταν πράκτορας εμπρηστής που ήρθε στη Μεσσηνία για να κάψει σκουπίδια.
Πέρα όμως από τις κωμικοτραγικές δικαιολογίες και την ελληνική τσαπατσουλιά, υπάρχει πράγματι μια αλλαγή στην ύπαιθρο της Πελοποννήσου που κάνει όχι μόνο πιο επικίνδυνες αλλά και ασταμάτητες πολλές φορές τις πυρκαγιές που εκδηλώνονται το καλοκαίρι. Εξαιτίας της εγκατάλειψης των καλλιεργειών και της μείωσης της κτηνοτροφίας έχουν αυξηθεί οι χορτολιβαδικές και οι λογγωμένες εκτάσεις με συνέπεια η φωτιά να βρίσκει συνεχώς μπροστά της καύσιμη πρώτη ύλη και να μην σταματά, όπως σταματούσε μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα σε καλλιεργημένα ή υπερβοσκημένα κτήματα. Την ίδια ώρα το κράτος, ενώ δεν έχει χρήματα να προστατέψει τα υπάρχοντα δάση χαρακτηρίζει χιλιάδες ιδιοκτησίες ως δασικές με κίνδυνο να αυξηθούν οι ακαλλιέργητες εκτάσεις επειδή θα είναι ασύμφορη χωρίς επιδοτήσεις η καλλιέργειά τους. Ποιος θα προστατέψει τα “νέα δάση” από τις πυρκαγιές; Ρωτήστε τον αναπληρωτή υπουργό Σωκράτη Φάμελο όταν θα έρθει στη Μεσσηνία να σας απαντήσει. Και αν βρείτε ευκαιρία, ρωτήστε τον επίσης γιατί η ασφάκα και το βάτο είναι προστατευόμενο δάσος ενώ δεν είναι τα ελαιοπερίβολα.
