Είμαι όμως απολύτως βέβαιος ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και η αντιπολίτευση θα βρεθούν προ οδυνηρών εκπλήξεων αν κλείνουν τα αυτιά και τα μάτια τους επειδή πιστεύουν ότι θα γεμίσουν το δημόσιο ταμείο με χρήματα αγροτών που θα σπεύσουν να εξαγοράσουν τα κτήματά τους. Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από τις φαντασιώσεις των πολιτικών οι καλλιέργειες που θα χαρακτηριστούν οριστικά δασικές με συνέπεια να μείνουν εκτός επιδοτήσεων θα εγκαταλειφθούν πλήρως, αφού κανένας δεν πρόκειται να δώσει δεκάρα τσακιστή για ένα... δάσος που δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί.

Για την ουσία του προβλήματος είχαμε γράψει το 2017 όταν αναρτήθηκαν οι χάρτες: "...οι Μεσσήνιοι δεν είναι μεγαλογαιοκτήμονες. Είναι μικροκαλλιεργητές που πάλεψαν με τη φύση για να δημιουργήσουν την περιουσία τους. Πράγματι πολλοί από αυτούς αναγκάστηκαν πριν και μετά τον πόλεμο να εκχερσώσουν ακαλλιέργητες εκτάσεις για να ταΐσουν τις οικογένειές τους. Αλλά κανένας από το χωριό δεν πήγε να καρφώσει το συγχωριανό του στο κράτος, γιατί γνώριζε ότι αύριο θα χρειαστεί και αυτός να αυξήσει την περιουσία του για να μεγαλώσει τα παιδιά του. Ετσι λοιπόν δημιουργήθηκαν οι περιουσίες των Μεσσηνίων μακριά από τα γραφεία όσων σχεδίαζαν δάση στους χάρτες. Ετσι φυτεύτηκαν χιλιάδες ελαιόδεντρα στη Μεσσηνία πίσω από τις πλάτες των γραφειοκρατών που ετοιμάζονται τώρα να κλέψουν τις περιουσίες των μικροκαλλιεργητών.

Αντί όμως το κράτος να τιμήσει όσους καλλιέργησαν τους… λόγγους και τα βοσκοτόπια συμβάλλοντας στην οικονομική ανάπτυξη, ζητάει και τα ρέστα από πάνω. Ζητάει τις περιουσίες όσων δημιούργησαν καλλιεργούμενες εκτάσεις με κίνδυνο να μπουν φυλακή. Οι περισσότεροι από εκείνους τους πρωτεργάτες της ανάπτυξης έχουν πεθάνει, ενώ οι υπόλοιποι είναι σε μεγάλη ηλικία και δεν θα μπορέσουν να προστατέψουν αποτελεσματικά την περιουσία τους. Μένει να δούμε αν οι απόγονοί τους θα φανούν αντάξιοι των πατεράδων τους και των παππούδων τους ή αν θα αφήσουν το κράτος να πάρει τα κτήματά τους".

Τέλος είχαμε υποβάλει και μια πρόταση που θα έλυνε οριστικά και αμετάκλητα το πρόβλημα, αλλά δυστυχώς αγνοήθηκε επιδεικτικά από κυβέρνηση και κοινοβουλευτική αντιπολίτευση. Την επαναλαμβάνουμε αν και δεν ελπίζουμε ότι θα έχει καλύτερη τύχη αυτή τη φορά: "...ποτέ δεν είναι αργά, αρκεί οι βελτιώσεις στους δασικούς χάρτες να γίνουν με γνώμονα την αγροτική ανάπτυξη και χωρίς δισταγμούς. Θα πρέπει λοιπόν άμεσα να χαρακτηριστούν ως καλλιεργήσιμες όλες οι εκτάσεις που επιδοτούνται από τον ΟΠΕΚΕΠΕ και εμφανίζονται ως δασικές στις αεροφωτογραφίες του 1945". Με απλά λόγια: Οι επιδοτούμενες και άρα φορολογούμενες εκτάσεις πρέπει να χαρακτηριστούν καλλιεργήσιμες γιατί δεν είναι δάσος. Ετσι και αλλιώς τα λιοπερίβολα δεν είναι δάσος.