Πέμπτη, 05 Μαρτίου 2020 13:48

Μαξιμαλιστικός στόχος με μηδενικό αποτέλεσμα

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(3 ψήφοι)

Με αφορμή την επικείμενη αναθεώρηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου της Καλαμάτας αναζήτησα στο αρχείο μου τις αρχικές εισηγήσεις, και μεταξύ άλλων βρήκα και το παρακάτω απόσπασμα από ρεπορτάζ του 2008, για την παρουσίαση της πολεοδομικής μελέτης:

«Σύμφωνα με όσα είπαν τότε οι μελετητές Δημήτρης Ντοκόπουλος, Ιωάννης Καρανίκας και Χρυσάνθη Αραβατζή, η Καλαμάτα το 2020 θα έχει πληθυσμό (μόνιμο και εποχιακό) 92.000 κατοίκους, και για να καλυφθούν οι ανάγκες στέγασης θα πρέπει να ενταχθούν στο σχέδιο πόλης περίπου 4.100 στρέμματα.

Συγκεκριμένα η Μελέτη του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΓΠΣ) του Δήμου Καλαμάτας προβλέπει να ενταχθούν στο σχέδιο πόλης οι εξής εκτάσεις: Στην Ανατολική Συνοικία - Στρατώνες 75 στρέμματα, στην Ανατολική Παραλία (μεταξύ Ναυαρίνου και Λακωνικής) 165 στρέμματα, στη Δυτική Παραλία 1.528 στρέμματα, στη Λαγκάδα - Δυτική Συνοικία 786 στρέμματα, στα Γιαννιτσάννικα 925 στρέμματα, στον Αντικάλαμο 172 στρέμματα, στο Ασπρόχωμα 112 στρέμματα και στη Σπερχογεία 340 στρέμματα.

Σύμφωνα με τη μελέτη, οι προτεινόμενες επεκτάσεις χωροθετούνται:

• Στο ανατολικό τμήμα της πόλης και νοτίως της περιφερειακής οδού (Π.Ε. Γιαννιτσάνικων, Παραλίας και Στρατώνων) σε περιοχή που έχει ήδη καταληφθεί από εκτός σχεδίου οικιστική χρήση.

• Στο δυτικό τμήμα (Π.Ε. Δυτικής Παραλίας και Λαγκάδας μέσω της οποίας συνδέονται πλέον η πόλη της Καλαμάτας με το Ασπρόχωμα). Η μικρή επέκταση που φαίνεται στο Ασπρόχωμα αντιστοιχεί στην πραγματικότητα σε επαναπροσδιορισμό των ορίων των Π.Ε. στην περιοχή των Ακοβίτικων.

• Στο βορειοδυτικό άκρο του αστικού κέντρου (Δ.Δ. Αντικαλάμου και Σπερχογείας) προκειμένου να παραληφθεί η οικιστική πίεση που συνδέεται με τη χωροθέτηση υπεροπικών χρήσεων στην περιοχή».

Τελικώς δεν πολεοδομήθηκε ούτε μισό στρέμμα από τα 4.100 που προέβλεπε η μελέτη, με συνέπεια να υπάρχει έλλειμμα στέγης στην Καλαμάτα, το οποίο ανοήτως αποδίδεται στην... Airbnb και όχι στην αδυναμία εφαρμογής του ΓΠΣ.

Η αδυναμία υλοποίησης του ΓΠΣ οφείλεται, μεταξύ άλλων, στους μαξιμαλιστικούς στόχους που είχαν τεθεί, προκειμένου να ικανοποιηθούν όλα τα "αιτήματα" της εκλογικής πελατείας που ζητούσε να ενταχθεί στο σχέδιο πόλης και το δικό της οικόπεδο. Αν είχε τεθεί ένας ρεαλιστικός στόχος πολεοδόμησης 500 ή το πολύ 1.000 στρεμμάτων, ενδεχομένως το αποτέλεσμα να μην ήταν... μηδενικό.

Μένει να δούμε αν το πάθημα έγινε μάθημα στους τοπικούς άρχοντες ή αν θα συνεχίσουν να υιοθετούν άκριτα τα "αιτήματα" της εκλογικής τους πελατείας.

 

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr

Τελευταία τροποποίηση στις Πέμπτη, 05 Μαρτίου 2020 13:50