Ας πάρουμε όμως τα γεγονότα από την αρχή. Το ρεπορτάζ της "Ε" κατέγραψε μια πραγματικότητα που κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Στην Καλαμάτα υπάρχουν και μαθητές που πεινάνε και μαθητές που πιέζονται ψυχολογικά επειδή οι γονείς τους είναι άνεργοι ή επειδή φοβούνται ότι οι γονείς τους μπορεί να μείνουν άνεργοι. Μόνο στην Καλαμάτα υπάρχουν αυτά τα προβλήματα; Οχι φυσικά. Ανεργοι γονείς και μαθητές που πεινάνε υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα. Εκτιμώ μάλιστα ότι σε άλλους νομούς τα προβλήματα είναι πολύ πιο οξυμένα - αφού κατά γενική ομολογία και σύμφωνα με όλα τα στοιχεία, η κρίση έχει πλήξει τη Μεσσηνία λιγότερο από άλλες περιοχές της χώρας. Αλλωστε, όλοι γνωρίζουμε από περιγραφές φίλων και συγγενών πόσο έντονα είναι τα οικονομικά προβλήματα στην Αττική. Και όλοι έχουμε διαβάσει τα στοιχεία για την τεράστια ανεργία που υπάρχει σε Αθήνα και Πειραιά.
Ομως, οι μεγαλοδημοσιογράφοι των Αθηνών δεν κάνουν πλέον έρευνα. Αν έκαναν έρευνα, θα διαπίστωναν αυτό που γνωρίζουν όλοι οι πολίτες που δεν πίνουν καθημερινώς καφέ στο Κολωνάκι. Θα διαπίστωναν ότι υπάρχουν μαθητές που πεινάνε στη Δυτική Αττική και ότι το πρόβλημα είναι ακόμα πιο έντονο σε περιοχές όπου κατοικούν τσιγγάνοι και μετανάστες. Θα διαπίστωναν ότι τα παιδιά αγωνιούν γενικά για το εργασιακό μέλλον των γονιών τους καθώς έχουν δει την ανεργία να χτυπάει ολοένα και πιο συχνά την πόρτα των διπλανών σπιτιών.
Βεβαίως, θα πρέπει κάποτε να τονιστεί κι ότι ο υποσιτισμός των μαθητών ή η ανεργία δεν είναι... παιδιά της κρίσης: Προϋπήρχαν στην ελληνική κοινωνία και απλώς η κατάσταση επιδεινώθηκε εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης. Τσιγγανόπουλα και παιδιά μεταναστών πεινούσαν από χρόνια στα σχολεία, αλλά κανένας δεν τους έδινε σημασία, πλην των εθελοντών που βοηθούσαν αθόρυβα. Παιδιά προβληματικών οικογενειών επίσης πεινούσαν, αλλά το κράτος δεν έδινε σημασία γιατί ήταν απασχολημένο με τα ρουσφέτια των πελατών του. Μαθητές με άνεργους και φτωχούς γονείς πάντοτε υπήρχαν στα ελληνικά σχολεία, αλλά ο μέσος πολίτης αδιαφορούσε για τα προβλήματά τους καθώς μελετούσε τα… διακοποδάνεια.
Ακόμα και στις πιο αναπτυγμένες κοινωνίες υπάρχουν μαθητές που πεινούν και μαθητές με άνεργους γονείς. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια, που την είχε "ξεχάσει" η νεόπλουτη ελληνική κοινωνία τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς ήταν απασχολημένη με προβλήματα πολυτελείας και επενδυτικά σχέδια για αρπαχτές. Οι "ξεχασμένοι" ήρθαν ξανά στο προσκήνιο όταν η κρίση χτύπησε την πόρτα της Ελλάδας και το φάντασμα της ανεργίας άρχισε να τριγυρίζει στη γειτονιά μας. Οταν η ανεργία γιγαντώθηκε θυμηθήκαμε τους... ξεχασμένους, και θυμηθήκαμε επίσης ότι δεν έχουμε θεσμούς και πόρους για την ανακούφιση των πεινασμένων. Διαπιστώσαμε για μια ακόμα φορά κατόπιν εορτής, ότι το περίφημο κράτος πρόνοιας ήταν μια φενάκη που μοίραζε επιδόματα άνευ εισοδηματικών κριτηρίων σε πελάτες και σε… πλούσιους πολύτεκνους.
Για την ακρίβεια, έγινε μεν θέμα ότι το "κράτος πρόνοιας" έδινε επίδομα στην τρίτεκνη Ελένη Μενεγάκη, αλλά μυαλό δεν έβαλαν οι φωστήρες και συνεχίζουν να ασκούν... κοινωνική πολιτική με πελατειακά κριτήρια. Κυβέρνηση και αυτοδιοίκηση συνεχίζουν να σπαταλούν χρήματα προς όφελος των πελατών τους, ενώ δεν βρίσκουν χρήματα για να ανακουφίσουν τους πραγματικά αναξιοπαθούντες. Για παράδειγμα, ο Δήμος Καλαμάτας θα μειώσει χωρίς εισοδηματικά κριτήρια το τιμολόγιο νερού και για τις πλούσιες τρίτεκνες οικογένειες, αλλά δεν βρίσκει χρήματα για την ανακούφιση των πεινασμένων παιδιών.
Σε κάθε περίπτωση, τα κροκοδείλια δάκρυα και τα ψέματα δεν προσφέρουν τίποτα στα πεινασμένα παιδιά των άνεργων γονιών. Μόνο η αληθινή καταγραφή των προβλημάτων μπορεί να οδηγήσει σε λύσεις και στη δημιουργία ενός πραγματικού κράτους πρόνοιας. Τα μελοδράματα και οι υπερβολές απλώς υπηρετούν τα συμφέροντα των… πελατών, που σκούζουν δυνατότερα απ' όλους γιατί δεν μπορούν πια να ροκανίσουν τις "κοινωνικές" δαπάνες του πελατειακού κράτους.
Υ.Γ. Πολλά από τα τσιγγανάκια που σήμερα πεινάνε, αύριο θα γίνουν πρεζόνια και μεθαύριο κλέφτες για να εξασφαλίσουν τη δόση τους. Την αλήθεια αυτή δεν θέλουν να την αντικρίσουν κατάματα όσοι πιστεύουν ότι υπάρχουν άνεργοι… δύο κατηγοριών και παιδιά ενός κατώτερου θεού. Την αλήθεια αυτή την τσαλαπατούν όσοι κάνουν δηλώσεις για την τσιγγάνικη παραβατικότητα ενώ σπατάλησαν 4 εκατομμύρια ευρώ για τον κατεστραμμένο πια καταυλισμό της Μπιρμπίτας.
