Η μείωση και η γήρανση του πληθυσμού οδηγούν νομοτελειακά στο κλείσιμο καταστημάτων παροχής υπηρεσιών, δημόσιων και ιδιωτικών, καθώς οι ανάγκες περιορίζονται, οι συναλλαγές μειώνονται και η τοπική αγορά συρρικνώνεται. Παρ’ όλα αυτά, οι σειρήνες του λαϊκισμού -αντιστρέφοντας τη σχέση αιτίας και αποτελέσματος, όπως έκαναν παλαιότερα με τα μνημόνια και τη χρεοκοπία- αφήνουν να εννοηθεί ότι η ύπαιθρος ερημώνει επειδή αποσύρονται οι υπηρεσίες. Έτσι καλλιεργείται η ψευδαίσθηση ότι αν ανοίξουν ξανά τα καταστήματα, θα επιστρέψει και η ζωή. Η δήθεν αφελής αυτή αντιστροφή δεν είναι τυχαία ούτε αθώα. Αθωώνει την πολιτική και τους πολιτικούς που με τις επιλογές τους οδήγησαν στην αποδυνάμωση της μεσσηνιακής υπαίθρου. Ευνοώντας ένα συγκεντρωτικό μοντέλο ανάπτυξης, που διοχέτευσε πληθυσμό, επενδύσεις και υποδομές προς τα μεγάλα αστικά κέντρα, οι ίδιοι τώρα εμφανίζονται ως υπερασπιστές της «επαρχίας που εγκαταλείπεται».
Πρόκειται για το γνωστό μοτίβο του λαϊκισμού: η ευθύνη δεν αναζητείται εκεί όπου πράγματι ανήκει, αλλά μετατίθεται σε φανταστικούς εχθρούς και «σκοτεινά κέντρα» που δεν μπορούν να απολογηθούν. Με αυτό τον τρόπο κυριαρχούν στη δημόσια σφαίρα τόσο οι λαϊκιστές που διαχειρίζονται την εξουσία όσο και οι λαϊκιστές που κραυγάζουν στα κοινωνικά δίκτυα για να κατακτήσουν την εξουσία.
Η αλήθεια είναι ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις καθιστούν ολοένα πιο ασύμφορη τη λειτουργία φυσικών καταστημάτων παροχής υπηρεσιών, όχι μόνο στην ερημωμένη ύπαιθρο, αλλά και σε πόλεις που σφύζουν από ζωή. Η ψηφιοποίηση αλλάζει ριζικά τον τρόπο εξυπηρέτησης των πολιτών και μειώνει τη ζήτηση για φυσική παρουσία. Επομένως, σκοπός της Πολιτείας πρέπει να είναι η εξυπηρέτηση των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων που δεν έχουν πρόσβαση ή δεν μπορούν να εξοικειωθούν με την ψηφιακή τεχνολογία. Οι δήμοι, αντί να αναλώνονται σε κυβόλιθους, φιέστες και φωτογραφήσεις αιρετών, θα όφειλαν να αναβαθμίσουν τα ΚΕΠ και τα πρώην κοινοτικά γραφεία σε τοπικά κέντρα δωρεάν παροχής ψηφιακών υπηρεσιών και οικονομικών συναλλαγών (ΑΤΜ πληρωμές λογαριασμών κ.λ.π.) Προς το παρόν, όμως, φαίνεται πως η προτεραιότητα εξακολουθεί να είναι οι κυβόλιθοι και οι φωτογραφίες των αιρετών.
