Εννοείται ότι, αν η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν προχωρήσει το συντομότερο δυνατό στη δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, το μόνο που θα καταφέρει είναι να ενισχύσει τις πολιτικές δυνάμεις που ζητούν τη διάλυσή της και την επιστροφή στο έθνος-κράτος του 20ού αιώνα. Τα κόμματα της δραχμής στην Ελλάδα, η Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία, το AFD στη Γερμανία και οι ευρωσκεπτικιστές στη Βρετανία αποτελούν απλώς τα πρώτα ρεύματα της θύελλας που απειλεί την Ευρωπαϊκή Ενωση - τα οποία θα πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο καθώς θα αυξάνονται οι βομβιστικές επιθέσεις των φανατικών ισλαμιστών.
Ανεξάρτητα όμως από ό,τι υποστηρίζουν οι φανατικοί εθνικιστές και οι υπόλοιποι πολέμιοι της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, οι Ευρωπαίοι πολίτες θα πρέπει να αποφασίσουν για το μέλλον τους λαμβάνοντας υπόψη τους όχι μόνο τις τρομοκρατικές επιθέσεις των φανατικών ισλαμιστών, αλλά και ότι 1 δισεκατομμύριο Μουσουλμάνοι οι οποίοι ζουν στην περιοχή που εκτείνεται από το Μαρόκο έως την Ινδονησία θα έδιναν και τη ζωή τους ακόμα προκειμένου να εγκατασταθεί η οικογένειά τους στη Γηραιά Ηπειρο. Με άλλα λόγια: Η Ευρώπη δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο κάποιους φανατικούς ισλαμιστές, αλλά και να αναχαιτίσει το μεγαλύτερο εν δυνάμει πληθυσμιακό κύμα μετανάστευσης που έχει γνωρίσει ποτέ ο πλανήτης.
Το πραγματικό ερώτημα που πρέπει να απαντήσουν λοιπόν οι Ευρωπαίοι πολίτες είναι αν τα έθνη-κράτη μπορούν από μόνα τους να αντιμετωπίσουν μια εν δυνάμει μεταναστευτική ροή ενός δισεκατομμυρίου μουσουλμάνων. Προσωπικά θεωρώ, όχι μόνο ότι τα έθνη-κράτη δεν μπορούν να αναχαιτίσουν το ισλαμικό τσουνάμι, αλλά και ότι αν διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση τα ευρωπαϊκά κράτη θα αναγκαστούν να μετατραπούν σε προτεκτοράτα των ΗΠΑ και της Ρωσίας προκειμένου να κρατήσουν εκτός των συνόρων τους εκατομμύρια μουσουλμάνους που αναζητούν μια θέση στην Ευρώπη.
Ειδικότερα η Ελλάδα δεν αντέχει ούτε ένα εξάμηνο μόνη της εκτός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όταν στα παράλια της Μικρής Ασίας περιμένουν 2-3 εκατομμύρια μουσουλμάνοι για να περάσουν απέναντι. Και μην αναρωτηθείτε τι θα έρθουν να κάνουν οι μουσουλμάνοι στην Ελλάδα αν αυτή βρεθεί εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης, γιατί ούτε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν πιστεύει ότι μπορεί να έχει τόσο αφελείς γείτονες. Με άλλα λόγια: Η Ελλάδα εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι “καταδικασμένη” ή να γίνει η 53η Πολιτεία των ΗΠΑ ή το 86ο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, προκειμένου να μην γίνει μια τουρκική επαρχία ή απλή προέκταση του Ισλαμικού Χαλιφάτου.
Βεβαίως υπάρχουν κι αυτοί που θεωρούν ότι η Ελλάδα μπορεί να σταθεί... μόνη της, χωρίς συμμάχους - και πολλοί βρίσκουν εντελώς ανόητο να συζητά κανείς για το μέλλον της Ευρώπης με όσους πιστεύουν πως η μολόχα θεραπεύει τον καρκίνο ή ότι το ορθόδοξο τόξο ισούται με την υποτείνουσα του τριγώνου που σχηματίζουν οι πύλες των Ελ. Την απόφαση όμως για το μέλλον της Ευρώπης δεν θα τη λάβει μια μικρή μειοψηφία αρίστων, αλλά και οι συμπατριώτες μας που ψάχνουν να βρουν στο Ιντερνετ το φάρμακο του καρκίνου και τον μεσσία που θα απαλλάξει το κόσμο από όλα τα δεινά βάζοντας τέλος στην Ιστορία. Θα τη λάβει η μεσαία τάξη που νιώθει τόσο μεγάλη ανασφάλεια για πρώτη φορά από τη λήξη του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου. Θα τη λάβουν οι πολίτες που πρέπει να πείσουν τα παιδιά τους ότι ενδεχομένως θα έχουν μικρότερα εισοδήματα από τους προγόνους τους. Θα τη λάβουν οι εργαζόμενοι που μένουν άνεργοι επειδή οι επιχειρήσεις μετακομίζουν σε χώρες με χαμηλό κόστος εργασίας και ανύπαρκτο κράτος πρόνοιας.
Αυτή τη στιγμή πάντως, κανένας δεν γνωρίζει ποια απόφαση θα λάβουν τελικά οι πολίτες για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης - και όποιος διακινδυνέψει οποιαδήποτε πρόβλεψη, θα το κάνει γιατί του αρέσει να στοιχηματίζει, όχι επειδή έχει επαρκή στοιχεία για τις τάσεις που θα καθορίσουν τις εξελίξεις. Το μόνο σίγουρο είναι τόσο η Ελλάδα όσο και η Ευρώπη βρίσκονται σε ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι και καλούνται να πάρουν αποφάσεις που θα καθορίσουν το μέλλον τους.
Σε κάθε περίπτωση, τόσο το μέλλον της Ελλάδας όσο και της Ευρώπης δεν θα καθοριστεί μόνο από τις προσδοκίες των πολιτών, αλλά κυρίως από τη δυναμική που θα αναπτύξει το διάδοχο σχήμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οποιο -ή όποια- κι αν είναι.
Θανάσης Λαγός
