Η πρόσφατη «επιδρομή» των νερών στην Καλαμάτα, τόσο στις περιοχές του κέντρου της πόλης όσο και στις παρυφές της, αποκάλυψε για μία φορά ακόμα τα προβλήματα που δημιουργούνται από τον τρόπο που επεκτείνονται οι σύγχρονες πόλεις στη χώρα μας.
Ανάλογη ποσότητα βροχής, ακόμα και πριν από 20 χρόνια, ενδεχομένως να δημιουργούσε λιγότερα προβλήματα, καθώς στη διάρκεια αυτών των 2 δεκαετιών πολλές περιοχές της πόλης τσιμεντοποιήθηκαν και ασφαλτοποιήθηκαν - μειώθηκε δηλαδή η χωμάτινη επιφάνεια που μπορούσε να απορροφήσει ικανό όγκο νερού.
Πράγμα που σημαίνει ότι τα δίκτυα ομβρίων στις επεκτάσεις του σχεδίου πόλης ενδεχομένως να απαιτούν αγωγούς με κατά τι μεγαλύτερες διατομές από αυτές που χρησιμοποιούνται συνήθως...
Παράλληλα, η πρόσφατη νεροποντή έδειξε ότι τα παθήματα δεν έχουν γίνει μαθήματα. Πολλά από τα ανοιχτά ρέματα φράκαραν από τα φερτά υλικά στα σημεία που έχουν διαμορφωθεί σε εγκιβωτισμένους αγωγούς.
Κι όταν γίνεται λόγος για φερτά υλικά, δεν υπονοούνται μόνο οι πέτρες και το χώμα, αλλά και κλαριά από τα κλαδέματα, ακόμα και σκουπίδια ή άχρηστα είδη που συνεχίζουμε να... ξεφορτωνόμαστε με ευκολία στις ξερές κοίτες κάθε καλοκαίρι.
Αυτό οδηγεί στο αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι, πέρα από τις όποιες ευθύνες του δήμου και της ΔΕΥΑΚ ως προς τον καθαρισμό των ρεμάτων και του δικτύου ομβρίων, ευθύνες υπάρχουν και στον ανώνυμο δημότη που με ευκολία απαλλάσσεται από τα περιττά σ' αυτόν πράγματα πετώντας τα στα διάφορα ρέματα.
Τη στιγμή που το κάνει ας αναλογιστεί, έστω και φευγαλέα, ότι η κίνησή του αυτή μπορεί να έχει συνέπεια να πλημμυρίσει το ίδιο του το σπίτι ή το κατάστημά του...