Μόνο ως παράδειγμα προς αποφυγήν μπορεί να χαρακτηριστεί αυτό που συμβαίνει αρκετά χρόνια τώρα στο δυτικό πεζοδρόμιο της οδού Αναγνωσταρά - ιδίως από τη διασταύρωση με την Καίσαρη και βόρεια.
Το πρώτο... κρούσμα το επισημαίνει κανείς στο ύψος του Πνευματικού Κέντρου, όπου το έτσι κι αλλιώς πολύ στενό πεζοδρόμιο κόβεται κυριολεκτικά, για να εξασφαλιστούν θέσεις για τους 2 ογκώδεις κάδους απορριμμάτων: τον «κοινό» γκρι και τον μπλε της ανακύκλωσης.
Σε 10 βήματα απόσταση προς βορράν... εντοπίζεται και δεύτερο κρούσμα, στο ύψος της Τράπεζας της Ελλάδος όπου επικρατεί ακριβώς η ίδια κατάσταση.
Στην Αναγνωσταρά πάντως υπάρχει και τρίτη περίπτωση, ακόμα «χοντρύτερη» - αυτή τη φορά προς νότον, λίγο μετά τη συμβολή με τη Βαλαωρίτου. Εκεί, το έτσι κι αλλιώς μικρό δυτικό πεζοδρόμιο εξαφανίζεται από τους κάδους απορριμμάτων και την ευμεγέθη τσιμεντένια κολόνα της ΔΕΗ...
Στην ουσία δηλαδή, ο δήμος και άλλοι οργανισμοί κοινής ωφέλειας έχουν αναιρέσει τη λειτουργία του πεζοδρομίου σε τουλάχιστον 3 σημεία της Αναγνωσταρά.
Δε λέει κανείς ότι είναι εύκολο να βολευτούν τόσο μεγάλοι κάδοι -ή κολόνες της ΔΕΗ- σε τόσο στενούς δρόμους κι ακόμα στενότερα πεζοδρόμια. Ωστόσο, αυτοί που κάνουν το σχεδιασμό οφείλουν να λάβουν υπόψη τους και όσους κινούνται σ' αυτούς τους δρόμους και τα πεζοδρόμια...
Σε τελευταία ανάλυση, στο κέντρο της Καλαμάτας εδώ και αρκετά χρόνια γίνεται... της ανάπλασης. Γιατί λοιπόν να μην εξετάσει η δημοτική μας αρχή κάποιες λύσεις για το πιο πάνω περιγραφόμενο ζήτημα;
Εκτός κι αν οι αναπλάσεις αφορούν μόνο τη «βιτρίνα» και χώρους που διευκολύνουν την ανεξέλεγκτη -στις πλείστες των περιπτώσεων- ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων.