Πατώντας πάνω στο αδιαμφισβήτητο ατόπημα των διοργανωτών, που την πρώτη ημέρα ξέφυγαν από τον προσυμφωνημένο χρόνο λήξης, η δημοτική αρχή εξάντλησε κάθε αυστηρότητα και έδωσε πρόωρο τέλος στη 10η διοργάνωση.

Είναι επί της ουσίας γνωστές οι μεγάλες αντιδράσεις, που ξεσήκωσε αυτή η απόφαση και το “κύμα” επικριτικών σχολίων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Πριν από αρκετό καιρό από αυτήν εδώ τη στήλη, αλλά και εδώ και χρόνια από τις σελίδες της “Ε”, ανά διαστήματα έχει αναδειχθεί το ζήτημα της ανάγκης να καθοριστούν ζώνες για δραστηριότητες ψυχαγωγίας και διασκέδασης, όπου μακριά από τον οικιστικό ιστό θα μπορούν χωρίς ανάλογους περιορισμούς να λαμβάνουν χώρα μαζικές εκδηλώσεις.

Προφανώς, ούτε οι ίδιοι οι διοργανωτές του Φεστιβάλ Δρόμου αμφισβητούν, ότι υπήρξε παράβαση. Αλλωστε υπήρξε και σχετική δημόσια ανακοίνωση συγγνώμης προς τους περιοίκους, που ενοχλήθηκαν.

Η στάση όμως του Δήμου Καλαμάτας να λάβει άμεσα και αυστηρά μέτρα χρησιμοποιώντας ουσιαστικά ως ασπίδα τους περιοίκους, δημιουργεί ερωτηματικά. Κι αυτό γιατί ιδίως την καλοκαιρινή περίοδο οι εστίες ηχορρύπανσης στην πόλη -ακόμα και τις ώρες κοινής ησυχίας- είναι πολλές και τα κατά περιόδους παράπονα των αντίστοιχων περιοίκων γίνονται... γαργάρα στη λογική ότι το... πανηγύρι δεν είναι μόνιμο, αλλά κρατάει μόνο λίγες εβδομάδες.

Η Καλαμάτα βρίσκεται για μία ακόμα φορά μπροστά σε ένα ζήτημα, που αφορά τόσο το παρόν όσο και το μέλλον της. Ποια είναι η ταυτότητα, που επιδιώκει να έχει ως πόλη; Επιθυμεί να διατηρήσει την με αργούς ρυθμούς μετατροπή της σε τουριστικό προορισμό; Πώς θα κατανεμηθούν οι διάφορες δραστηριότητες, ώστε να υπάρξει αρμονική συνύπαρξη με τη ζωή των ντόπιων; Είναι όλοι οι δημότες ίσοι απέναντι στα πάσης φύσεως συμπτώματα αυθαιρεσίας;

Αυτά και πολλά άλλα είναι τα θέματα που θα πρέπει να απασχολήσουν την πόλη στο πεδίο της τουριστικής ανάπτυξης, που επιδιώκει.

Και μόνο έτσι η δημοτική αρχή θα μπορέσει να έχει μία δεύτερη ευκαιρία και να πείσει πως δεν ήταν απλώς μία αψυχολόγητη ενέργεια λόγω της φύσεως της συγκεκριμένης διοργάνωσης.