Ακόμα κι ένα φυσικό γεγονός, όπως ο πρόσφατος ισχυρότατος σεισμός στο Ιόνιο, προκάλεσε προβλήματα σε πηγές στην Τριφυλία, οδηγώντας τους αρμόδιους φορείς στην έκδοση ανακοινώσεων προς τους καταναλωτές συνιστώντας τους να είναι προσεκτικοί για κάποιες ημέρες... Και αυτό το γεγονός από μόνο του δείχνει πόσο ευαίσθητα είναι τα υδάτινα συστήματα, για τα οποία επί δεκαετίες αδιαφορούσαμε θεωρώντας ότι είναι ανεξάντλητα και απρόσβλητα.

Πάλι καλά που, έστω και την τελευταία στιγμή, φαίνεται ότι ευοδώνεται η προσπάθεια για το θεσμικό πλαίσιο της διαχείρισης του νερού, καθώς προχωρούν με ικανοποιητικό ρυθμό τα σχέδια διαχείρισης των υδατικών διαμερισμάτων της χώρας, ενώ έπρεπε να φθάσουμε στο “παρά πέντε”, προκειμένου να διοργανωθούν συνέδρια και ημερίδες για το αυτονόητο. Μόνο που τώρα το αυτονόητο συνεπάγεται τη λήψη αστυνομικών, κατ’ ουσία, μέτρων προκειμένου να διαφυλάξουμε αυτό το νερό που απομένει στους υπόγειους υδροφορείς.

Θα υπάρξει έστω κι ένας πολιτειακός παράγοντας που θα αντιληφθεί πως η διαχείριση των υδάτων οφείλει να γίνεται αποκλειστικά από έναν φορέα, προκειμένου να πάψει το μπλέξιμο το οποίο αναπόφευκτα προκαλούν οι διάφορες συναρμοδιότητες; Θα κατανοήσουν ότι με τέτοιες πρακτικές δεν είναι δυνατό να υπάρξει ποτέ ορθολογική διαχείριση των υπόγειων υδροφορέων; Θα έχει κάποιος το ανάστημα -κυρίως σε τοπικό επίπεδο- ώστε να τονίσει πως οι υδροβόρες καλλιέργειες πρέπει να περιοριστούν και να αντικατασταθούν με άλλες; Θα τολμήσει κανείς, εδώ στη Μεσσηνία, να πει σε παραγωγούς ορισμένων περιοχών ότι οι ελιές δεν είναι... ποτιστική καλλιέργεια;

Ας δώσουμε απαντήσεις στα παραπάνω κι ας αφήσουμε τα διεθνή φόρα για αργότερα -όταν θα έχουμε τη δυνατότητα να κοιτάξουμε στα μάτια τους γείτονές μας στη Μεσόγειο και να τους πούμε πως πράξαμε ό,τι έπρεπε να πράξουμε...

Βασίλης Γ. Μπακόπουλος