Βασίλης Μπακόπουλος


Εθνικές επέτειοι συνδυασμένες με αστυνομοκρατία στους χώρους των παρελάσεων στα αστικά κέντρα, μήπως και εντοπιστούν εγκαίρως τυχόν σακούλες με γιαούρτια, νεράντζια, αυγά...
Για την αποτροπή ενδεχόμενων φάσκελων και ύβρεων, ακούγεται -χωρίς να έχει ακόμα επιβεβαιωθεί από επίσημη πηγή- ότι θα επιστρατευθούν... μέντιουμ και μένταλιστ.
Κι από ’κοντα, στην ελληνική περιφέρεια, όλο και περισσότερα γίνονται τα κουμπούρια που ξεφυτρώνουν μέρα με την ημέρα δίπλα στο προσκέφαλο όλο και περισσότερων Ελλήνων για την προστασία του ισχνότατου κομποδέματος.
Μια εικόνα που δεν συνάδει καθόλου με τα όποια μηνύματα μας μεταδίδουν οι πρόγονοι και η Ιστορία μας διά μέσου των αιώνων... Πόσω μάλλον όταν η Ιστορία επιλέγει να αφήσει στην αφάνεια πολλούς που εξ ίσου μόχθησαν ή θυσιάστηκαν. Οπως ο Δημόφιλος του Διαδρόμου - για όποιους τυχαίνει να γνωρίζουν αυτό το όνομα...
Κι όμως, αυτός ο άνθρωπος ήταν ο επικεφαλής των 700 Θεσπιέων, που κι αυτοί επέλεξαν να μείνουν και να θυσιαστούν στις Θερμοπύλες «πειθόμενοι τω πιστώ της ελευθερίης» όπως το σχετικό επίγραμμα καλεί τον περαστικό ξένο να πληροφορήσει εκείνους που άφησαν πίσω τους, στην πατρίδα...
«Ω ξειν αγγέλειν Θεσπιεύσι, ότι τήδε κείμεθα, πειθόμενοι τω πιστώ της ελευθερίης» είναι το πλήρες και εξαιρετικά επίκαιρο επίγραμμα που δεν νομίζω ότι χρειάζεται μετάφραση.
Εχει μυστήριους τρόπους να γράφεται η Ιστορία, ακόμα κι όταν τη γράφουν οι -έστω και προσωρινά- ηττημένοι.
Κι είναι πολλοί εκείνοι που καθημερινά επιλέγουν να αγωνίζονται γνωρίζοντας εξ αρχής το άνισο του αγώνα τους και το προδιαγεγραμμένο πικρό του αποτέλεσμα.
Μένει στον καθένα μας να τους διακρίνει, μένει στον καθένα μας να γίνει ένας από αυτούς - και, πού ξέρεις, αν στον αγώνα μπαίνουμε όλο και περισσότεροι, μπορεί «επί τέλους οι Μήδοι» να μην περάσουν...