Τα τελευταία γεγονότα με τους πυροβολισμούς στην πόλη της Μεσσήνης δυναμίτισαν το ήδη επιβαρυμένο κλίμα. Οι πολίτες αισθάνονται απειλή και δικαιολογημένα ζητάνε περισσότερη αστυνόμευση. Οι αιρετοί από την άλλη είτε προσπαθούν να κρατήσουν ισορροπίες, γιατί οι Ρομά δεν παύουν να είναι μια καλή δεξαμενή ψήφων για τα δύσκολα, είτε δυναμιτίζουν ακόμα περισσότερο το κλίμα τραβώντας τα πράγματα στα... άκρα. Η Αστυνομία επίσης δέχεται πιέσεις επειδή δεν κάνει, όπως πολλοί υποστηρίζουν, σωστά το έργο της. Και αντί να υπάρξει ένας σχεδιασμός και συνεργασία μεταξύ των φορέων, προβαίνουν σε εντυπωσιακές κινήσεις προς δικαίωση του κοινού αισθήματος.
Οι αντιδράσεις έτσι καταλαγιάζουν για λίγο, μέχρι να έρθει η επόμενη συμπλοκή και άλλες συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου της Μεσσήνης ή ενδεχόμενα και άλλες επισκέψεις του δημάρχου στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη. Το αποτέλεσμα, ωστόσο, παραμένει το ίδιο. Οι Ρομά θα παραμένουν οι απόκληροι της κοινωνίας. Κάποιοι οι οποίοι υποτίθεται ότι προασπίζουν τα δικαιώματά τους δεν θα τους δώσουν την ευκαιρία να μάθουν να σέβονται τους κανόνες και να έχουν εκτός από δικαιώματα και υποχρεώσεις απέναντι στο κράτος και την κοινωνία. Από την άλλη οι υπεύθυνοι θα συνεχίσουν να κρύβουν το θέμα κάτω από το χαλί, η Αστυνομία θα κάνει στοχευμένες έρευνες για να σώζει τα προσχήματα και η ζωή συνεχίζεται.
Η συνέχεια δεν θα είναι τίποτε άλλο από το να αναμασάμε τις ίδιες διαπιστώσεις, ενώ οι κάτοικοι της Μεσσήνης θα συνεχίζουν να υποφέρουν. Να υποφέρουν από τους λίγους, γιατί, θέλω να πιστεύω, η πλειοψηφία των Ρομά είναι άνθρωποι που έχουν ανάγκη να τους δεχτούμε σαν ίσους.