Αυτό το Σάββατο έρχεται ο τωρινός υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και δεν θα ‘πρεπε να μας παραξενεύει ότι η παραβατικότητα των Ρομά είναι 7 χρόνια μετά σταθερά στην επικαιρότητα, αφού οι κύριοι υπεύθυνοι συνεχίζουν να κρύβουν το θέμα κάτω από το χαλί, με την Αστυνομία να κάνει στοχευμένες επιχειρήσεις για να σώζει τα προσχήματα.

Σίγουρα κανένας δεν αρνείται ότι τα χωριά στον κάμπο της Μεσσηνίας υποφέρουν από τις κλεψιές των Ρομά. Ούτε αμφισβητεί κανείς ότι οι κάτοικοι π.χ. της Μεσσήνης και των πεδινών χωριών του Δήμου Καλαμάτας αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στην καθημερινότητά τους από την προκλητική συμπεριφορά των Ρομά, που ξεπερνά το μέτρο του ανεκτού. Ομως το πραγματικό πρόβλημα δεν έχει να κάνει με το... DNA τους, όπως πολλοί επικαλούνται, αλλά με βαθύτερα κοινωνικά - πολιτισμικά αίτια και πολιτικές επιλογές. Και η προσπάθεια της Πολιτείας να καταπολεμήσει τα σοβαρά προβλήματα που γεννά ο παράνομος τρόπος ζωής των Ρομά, μέσα από πολιτικές καταστολής, έρχεται να δείξει για μια ακόμα φορά τη σπασμωδικότητα και την προχειρότητα, με την οποία το κράτος χειρίζεται το ευαίσθητο αυτό θέμα.

Οι πολίτες μπορεί δικαιολογημένα να ζητούν περισσότερη αστυνόμευση γιατί αισθάνονται απειλή, όμως -όπως έγραφα και πριν επτά χρόνια- θα πρέπει να υπάρξει ένας σχεδιασμός και συνεργασία μεταξύ των φορέων, για να πάψουν κάποτε οι Ρομά να είναι οι απόκληροι της κοινωνίας. Οι εντυπωσιακές κινήσεις ναι μεν δικαιώνουν το κοινό αίσθημα, αλλά το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: Ο τσιγγάνικος πληθυσμός της Μεσσηνίας δεν θα μάθει να σέβεται τους κανόνες και να έχει εκτός από δικαιώματα και υποχρεώσεις απέναντι στο κράτος και την κοινωνία.