Μόνιμο φαινόμενο είναι πλέον τα σταθμευμένα βαρέα οχήματα σε διάφορα σημεία της Καλαμάτας. Τα προβλήματα που δημιουργούνται φυσικά δεν είναι μόνο αισθητικά... αλλά και πρακτικά: Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που τα οχήματα (όχι από μόνα τους φυσικά) βρίσκονται παρκαρισμένα σε γωνίες και διασταυρώσεις εμποδίζοντας την ορατότητα των υπόλοιπων οδηγών και δυσκολεύοντας σε μεγάλο βαθμό την κυκλοφορία.
Λεωφορεία, φορτηγά, ρυμουλκά και άλλα οχήματα μεγάλου μεγέθους βάζουν λοιπόν το δικό τους... λιθαράκι στο καθημερινό χάος. Θα μπορούσε βεβαίως κάποιος από τους οδηγούς τους να μας απαντήσει: “Και πού να το πάω, ρε παιδιά;”. Η αλήθεια είναι πως με την παρούσα κατάσταση δεν υπάρχει άλλη διέξοδος, από το να παρκάρουν μέσα στην πόλη. Μήπως θα πρέπει συνεπώς να υπάρξει μέριμνα για τη δημιουργία ενός οργανωμένου χώρου στάθμευσης βαρέων οχημάτων με όλες τις απαραίτητες υποδομές;
Σίγουρα αυτή δεν είναι μία από τις προτεραιότητες της σημερινής κοινωνίας, η οποία μαστίζεται από μια σειρά άλλα και πολύ πιο σοβαρά προβλήματα, ακόμα και επιβίωσης. Αυτό όμως δεν μπορεί να μας εμποδίσει να αναφερθούμε για μία ακόμα φορά στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Και αφού πιάσαμε το συγκεκριμένο θέμα, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στο θέαμα που για ακόμα ένα καλοκαίρι δεν πέρασε ασχολίαστο, με τα βυτία εκκένωσης βόθρων από την περιοχή της ανατολικής Μεσσηνίας να... κάνουν τη βόλτα τους στη Ναυαρίνου, την ώρα που η παραλιακή ζώνη “βυθιζόταν” από κόσμο! Λες κι αν πήγαιναν από Λακωνικής θα... χάλαγε το δρομολόγιο - ή μήπως υπάρχουν ακόμα στην Παραλία επιχειρήσεις ασύνδετες με τον βιολογικό;
Πρόκειται για μια σειρά θέματα τα οποία μια πόλη οφείλει να έχει λύσει από νωρίς. Και αν δεν το έχει κάνει, όπως η Καλαμάτα, μπορεί να οργανωθεί τώρα που το πρόβλημα είναι εντοπισμένο.

Δημήτρης Πλεμμένος