Η προσβασιμότητα των αναπήρων στις παραλίες είναι συνταγματικό δικαίωμα, όπως όλων μας. Και, προσωπικά, θεωρώ εσφαλμένη τη λογική ότι “πρωτοπορούμε” έναντι άλλων. Γιατί ένας τόπος που θέλει να ονομάζεται τουριστικός προορισμός θα πρέπει να προσφέρει τουρισμό για όλους. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, υπάρχει ο φορέας "Τουρισμός και ΑΜΕΑ - Tourisme et handicap”, που σκοπό έχει να προσφέρει αξιόπιστες και αντικειμενικές πληροφορίες σχετικά με την πρόσβαση σε μνημεία και τουριστικές εγκαταστάσεις για ΑΜΕΑ με προβλήματα κινητικότητας, όρασης, ακοής και πνευματικής βλάβης.

Στον… ευλογημένο τόπο των Μεσσηνίων, σε ποιους ακριβώς χώρους υπάρχει η ανάλογη πρόσβαση και σε ποιες κατηγορίες αναπήρων; Ο φορέας στη Γαλλία που προανέφερα προβάλλει επίσης τις προσπάθειες των επαγγελματιών της τουριστικής βιομηχανίας που δραστηριοποιούνται στον τομέα της υποδοχής ΑΜΕΑ, παρέχοντάς τους ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Επιλέγοντας έναν επαγγελματία που φέρει το σήμα "Tourisme et handicap", ο επισκέπτης επιλέγει μια πρόσβαση προσαρμοσμένη στις ανάγκες των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Εδώ, ποιος μπορεί να μιλήσει για πολιτική υπέρ ενός τουρισμού για όλους (ΑΜΕΑ, ζευγάρια με μωρά στα καροτσάκια, επισκέπτες με βαριές αποσκευές με ροδάκια, κ.ά.); Κατά πόσο οι εγκαταστάσεις του Aεροδρομίου Καλαμάτας αλλά και επαγγελματίες από το χώρο του τουρισμού είναι σε θέση να διευκολύνουν την άφιξη ΑΜΕΑ, καθώς και να τα ενημερώσουν για τα σημεία και τις δραστηριότητες για άτομα με ειδικές ανάγκες, στην Καλαμάτα και το νομό; Ή υπάρχουν ιστοσελίδες με διαθέσιμες πληροφορίες στα ελληνικά και τα αγγλικά, ώστε να οργανώσουν άτομα με αναπηρίες την παραμονή τους στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα;

Και επιστρέφω στον μύθο κατ' εμέ που θέλει την Καλαμάτα τουριστικό προορισμό, προσπαθώντας να καταλάβω σε τι κάνει τη διαφορά και τι ποιότητα τουρισμού προσφέρει προς όλους, για να θεωρείται προορισμός...