Εχει, όμως, μια λογική πλειοψηφικού συστήματος, μια πολιτική φιλοσοφία έντονα κομματική για την αυτοδιοίκηση, που αποτυπώνει τις θέσεις της Ν.Δ. κι επιβεβαιώνει την αντίδρασή της στην απλή αναλογική. Και είναι ξεκάθαρη η φιλοσοφία αυτή. Το κόμμα που κυβερνάει είχε προαναγγείλει τις αλλαγές και είχε υποσχεθεί πως θα τις κάνει πράξη.

Εκείνο, ωστόσο, που προκαλεί εντύπωση και οδηγεί σε δικαιολογημένη αντίδραση είναι η πρόβλεψη του νομοσχεδίου για τις κοινότητες. Πρόβλεψη αντιδημοκρατική, που ακυρώνει την ψήφο των πολιτών στις κοινότητες. Είναι στάση απίστευτη και πρωτόγνωρη για μια δημοκρατική πολιτεία, που ουσιαστικά καταργεί τις κοινότητες.

Οταν η πλειοψηφία των πολιτών μιας κοινότητας ψηφίζει ένα πρόσωπο για πρόεδρο ή τα πρόσωπα που θα αναδειχθούν στο Συμβούλιο, αλλά η ψήφος τους δεν ισχύει και αναδεικνύονται άλλα πρόσωπα, πώς λέγεται, τι είναι, αν δεν πρόκειται για κατάλυση της δημοκρατίας ή ακύρωση της ετυμηγορίας του κυρίαρχου λαού.

Το πιο τίμιο για την κυβέρνηση θα ήταν να καταργήσει τις κοινότητες ή τις εκλογές γι’ αυτές και οι εκλεκτοί να ορίζονται, να διορίζονται.

Επειδή δεν πιστεύω αυτά που λέει το νομοσχέδιο και κινδυνεύω να κατηγορηθώ για αντιπολιτευτικό παραλήρημα, παρουσιάζω τις συγκεκριμένες προβλέψεις:

“Αρθρο 27. Εκλογή συμβούλων δημοτικών κοινοτήτων: 1. Στις δημοτικές κοινότητες με πληθυσμό μεγαλύτερο ή ίσο των 301 κατοίκων, ο συνδυασμός του επιτυχόντος δημάρχου λαμβάνει τα 3/5 του συνόλου των εδρών των συμβούλων σε κάθε δημοτική κοινότητα και οι επιλαχόντες συνδυασμοί λαμβάνουν τα 2/5.

Αρθρο 28. Εκλογή προέδρων δημοτικών κοινοτήτων: Στις δημοτικές κοινότητες με πληθυσμό έως και 300 κατοίκους, πρόεδρος της δημοτικής κοινότητας εκλέγεται ο υποψήφιος του συνδυασμού στον οποίο καταμετρήθηκαν τα περισσότερα έγκυρα ψηφοδέλτια κατά την αρχική ψηφοφορία (α’ γύρος) στη δημοτική ενότητα. Οι υποψήφιοι των υπόλοιπων συνδυασμών, κατά τη σειρά των καταμετρημένων εγκύρων ψηφοδελτίων, λογίζονται ως αναπληρωματικοί”.

Γ.Σ.