“Ποιους θα βάλετε αντιδημάρχους;” ρώτησε χθες μεταξύ αστείου και σοβαρού τους δημοσιογράφους των τοπικών εφημερίδων που καλύπτουν το δημοτικό ρεπορτάζ ο δήμαρχος Καλαμάτας Παναγιώτης Νίκας. Οσο πλησιάζουμε προς την έναρξη της πρώτης καλλικρατικής δημοτικής περιόδου, η αγωνία των αιρετών, παλιών και νεοεκλεγέντων, χτυπάει κόκκινο, αφού άλλοι βλέπουν τα... όνειρά τους να χάνονται και άλλοι από το πουθενά να αναλαμβάνουν οφίτσια. Ο κ. Νίκας πάντως έχει επανειλημμένα τονίσει ότι δεν θα λάβει υπόψη του την σειρά εκλογής των δημοτικών συμβούλων στην κατανομή των αντιδημαρχιών και των προέδρων οργάνων και νομικών προσώπων, αλλά θα προχωρήσει με γνώμονα τις ικανότητες του καθενός και το συμφέρον της πόλης. Μάλιστα δεν χάνει την ευκαιρία να επαναλαμβάνει ότι... δεν μασάει και ότι δεν θα υποκύψει σε εκβιασμούς πολιτικών γραφείων αλλά και... συνεντεύξεων.
Ναι, καλά διαβάσατε: συνεντεύξεων. Το να πάρεις δηλαδή συνέντευξη από τον πρώτο σε ψήφους δημοτικό σύμβουλο της πλειοψηφούσας παράταξης πόσο μεμπτό μπορεί να είναι, ώστε να θεωρηθεί ύποπτο ότι προσπαθεί να... εκμαιεύσει αντιδημαρχία; Κι όμως, ορισμένοι εξέλαβαν την συγκεκριμένη συνέντευξη ως... βοήθημα για την αξιοποίηση ή όχι συγκεκριμένου ατόμου στην ηγετική ομάδα της νέας δημοτικής αρχής...
Επειδή ο Τύπος δεν έχει ρόλο να ορίζει δημάρχους, αντιδημάρχους και επικεφαλής λοιπών διοικητικών δομών, αλλά να ελέγχει την εξουσία και να καταθέτει σε δεύτερη φάση προτάσεις από τη δική του οπτική γωνία για θέματα που αφορούν την απτή καθημερινότητα του πολίτη, θα πρέπει οι δήμαρχοι να σταματήσουν να βλέπουν φαντάσματα πίσω από τα δημοσιεύματα. Γιατί έχει διαφορά να ερμηνεύεις με το δικό σου τρόπο τα δημοσιεύματα από το να τα αντιμετωπίζεις καθημερινά με σύνδρομο καταδίωξης.
Εν αναμονή των αποφάσεων για την κατανομή των πάσης φύσεως θέσεων, και ενώ η... μάχη της καρέκλας μαίνεται όσο κι αν αυτό επιχειρείται να φορτωθεί στον Τύπο, ο γράφων εκφράζει την ελπίδα του για πραγματική αξιοποίηση των δυνατοτήτων όλων των δημοτικών συμβούλων σε θέσεις από τις οποίες θα μπορέσουν να τιμήσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών και να δικαιολογήσουν σε κάποιο βαθμό τη... διάθεσή τους για προσφορά στο δημόσιο βίο.

Δημήτρης Πλεμμένος