“Αλλάζει η ανατολική πόλη, εγκρίθηκε πρόταση 17 εκ. ευρώ του Δήμου Καλαμάτας μέσω του προγράμματος «Αντώνης Τρίτσης»”, τονίστηκε χθες στην πανηγυρική συνέντευξη Τύπου από τον δήμαρχο και τους συνεργάτες του, για το έργο της αστικής αναζωογόνησης στο Ανατολικό Κέντρο και την ευρύτερη περιοχή.
Σίγουρα καλό νέο και θετική εξέλιξη για τον δήμο και τη δημοτική αρχή, αλλά θα μου επιτρέψετε να έχω ενστάσεις και προβληματισμούς. Οχι για το συγκεκριμένο έργο, αλλά για τις προτεραιότητες και την ιεράρχηση των έργων.
Αν για την ανατολική πόλη εξασφαλίζονται 17 εκ. ευρώ, για την Ανατολική Παραλία, για τη Ναυαρίνου και την αναβάθμιση της παραλιακής ζώνης της Καλαμάτας, πόσα πρέπει να εξασφαλιστούν;
Η πραγματικότητα σε προσγειώνει απότομα, γιατί πέρα από το μικρό έργο της ανάπλασης στη Ναυαρίνου, μεταξύ Φαρών και Ακρίτα, η επόμενη μεγάλη δράση είναι το δάνειο των 4 εκ. ευρώ από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για τη διάνοιξη κάθετων και άλλων σημαντικών δρόμων στην περιοχή. Το αναπτυξιακό δάνειο, όπως επισημάνθηκε από τον δήμαρχο και στελέχη της δημοτικής αρχής, γιατί η παραλιακή ζώνη φέρνει πλούτο στην πόλη και διαθέτει σπουδαίες προοπτικές ανάπτυξης. Ομως, το δάνειο έχει διαδικασίες γραφειοκρατικές, έχει βήματα και φάσεις που δεν επιτρέπουν αισιοδοξία ότι οι διανοίξεις θα γίνουν μέσα στο 2022.
Και δεν είναι μόνο οι διανοίξεις. Είναι το συνολικό σχέδιο, οι μελέτες που απαιτούνται για την εικόνα της προοπτικής και του μέλλοντος στη Ναυαρίνου και την παραλιακή ζώνη.
Αυτά πρέπει να είναι οι προτεραιότητες. Το πώς η πόλη βλέπει και θέλει τη Ναυαρίνου στα επόμενα χρόνια, που το Αεροδρόμιο με την αναβάθμισή του θα φέρει την Καλαμάτα πιο κοντά στην Ευρώπη.
Χωρίς σχέδιο και μελέτες, οι μοναδικές αλλαγές θα είναι το καλοκαίρι οι μονοδρομήσεις στην Αύρας και στη Μεσογείων και το πάρκινγκ στο λιμάνι (στο τέρμα της Φαρών) για ένα μήνα στην κορύφωση της τουριστικής περιόδου.
Το δάνειο των 4 εκ. ευρώ δεν φτάνει. Η παραλιακή ζώνη απαιτεί τώρα σχέδιο και μελέτες, γιατί αυτή φέρνει τον πλούτο στην πόλη.
