Τρίτη, 29 Απριλίου 2014 15:04

Εγκληματικά κενά στη διοίκηση, κίνδυνος για τη ζωή μας

Γράφτηκε από τον

Εγκληματικά κενά στη διοίκηση, κίνδυνος για τη ζωή μας

 

Αναμφισβήτητα το πιο τραγικό περιστατικό των τελευταίων ημερών στη χώρα είναι ο θάνατος ενός 13χρονου αγοριού σε λούνα παρκ στο Ελληνικό και ο σοβαρός τραυματισμός της 9χρονης αδερφούλας του. Περιστατικό που, πέραν της τραγικότητας που έχει από μόνο του, αναδεικνύει και μια σειρά σοβαρών εγκληματικών “κενών” στην ελληνική διοίκηση. 

 

Είναι τουλάχιστον εξοργιστικό να ακούς εκλεγμένους εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης να λένε αρλούμπες στις τηλεοράσεις και να θολώνουν τα νερά, αποποιούμενοι τις ευθύνες τους. Κάτι τέτοιες στιγμές φυσικά γίνεται αντιληπτό ότι θα πρέπει κάποτε οι διάφορες διαδικασίες στην τοπική αυτοδιοίκηση -και όχι μόνο- να μετατραπούν από καθαρά τυπική διεκπεραίωση σε ουσιαστικό έλεγχο. 

Παραχώρησαν το χώρο, λέει, για το λούνα παρκ, αλλά επειδή δεν κατατέθηκε αίτηση με τα απαραίτητα έγγραφα... δεν εξέδωσαν άδεια λειτουργίας. Δηλαδή, έδωσαν το χώρο για να γίνει απλώς ένα... πάρκινγκ παιχνιδιών; Και όταν σε καθημερινή βάση περνούσαν από το κεντρικό αυτό σημείο, δεν έβλεπαν ότι λειτουργεί εκεί μια επιχείρηση, η οποία μάλιστα απευθύνεται σε παιδιά; 

Η Δικαιοσύνη έχει ήδη επιληφθεί για τους εμπλεκόμενους στην επιχείρηση και διερευνά τις τυχόν δικές τους ευθύνες. Με τις ευθύνες όλων αυτών των γραφειοκρατών σε διάφορους δήμους, όμως, που έχουν μετατρέψει το έργο για το οποίο έχουν εκλεγεί σε αγγαρεία, τι θα γίνει; Θα πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε όλοι ότι οι δημόσιες θέσεις συνοδεύονται από σημαντικές ευθύνες - και αν το έργο για το οποίο ο καθένας έχει εκλεγεί επιτελείται(;) πλημμελώς, δημιουργούνται και οι ανάλογες ευθύνες. Δεν αναρωτήθηκε δηλαδή κανείς τι ακριβώς γινόταν μέσα στο χώρο που είχε ενοικιάσει ο δήμος; Προφανώς όχι. 

 

Ο,τι και να πούμε βέβαια τώρα, το κακό έγινε ήδη και δυστυχώς δεν διορθώνεται. Αυτά όμως θα πρέπει να μας βάλουν όλους σε μεγάλη σκέψη, γιατί όσο συνεχίζονται, την επόμενη φορά μπορεί να βρεθεί και το δικό μας παιδί στη θέση του άτυχου αγοριού.