Αλλωστε ο αριθμός των υποψηφίων περιφερειακών, δημοτικών και τοπικών συμβούλων είναι πολύ μεγάλος, με τα σχετικά αστεία να δίνουν και να παίρνουν το τελευταίο διάστημα στις παρέες. Δεκαεπτά μέρες λοιπόν πριν τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών στις 18 Μαΐου και αρκετοί είναι αυτοί που όχι μόνο έχουν αποφασίσει πού θα το ρίξουν, αλλά νιώθουν ασφαλείς ακόμα και για προβλέψεις για το τελικό αποτέλεσμα. Υπάρχουν όμως και αυτοί που δεν έχουν καταφέρει να κατασταλάξουν κάπου, είτε γιατί... κάτι περιμένουν, είτε γιατί πολύ απλά δεν βρίσκουν κάτι που να τους εκφράζει. Οσον αφορά την πρώτη κατηγορία αναποφάσιστων, αυτοί ακολουθούν συνήθως το μονοπάτι των φερόμενων κατά περίπτωση ως φαβορί. Η άλλη όμως κατηγορία, αυτή των πραγματικά αναποφάσιστων, είναι αυτή που συνήθως κρίνει σε σημαντικό βαθμό το τελικό αποτέλεσμα. Οι περισσότεροι συνδυασμοί έχουν ήδη μία εικόνα πάνω – κάτω για το ποσοστό των “μπετό” ψηφοφόρων τους, ιδιαίτερα αν έχουν ως συνδυασμοί και κομματική ταυτότητα. Αυτό που θα επιχειρήσουν να κάνουν τις τελευταίες μέρες, τις οποίες πλέον διανύουμε, είναι να... προσηλυτίσουν τους αναποφάσιστους, ή ακόμα και τους “χαλαρούς” υποστηρικτές των αντιπάλων με διάφορα μέσα. Καλά φυσικά όλα αυτά, αλλά στην περίπτωση τόσο της Περιφέρειας Πελοποννήσου, όσο και των δήμων της Μεσσηνίας το μόνο που δεν έχουμε δει είναι ουσιαστικός διάλογος και πολιτική αντιπαράθεση επί συγκεκριμένων ζητημάτων και προβλημάτων, αλλά οι περισσότεροι επιδίδονται σε μία γενικόλογη προεκλογική ρητορεία με βασικό όπλο την επίθεση στο ήθος του αντιπάλου. Οι τοπικές κοινωνίες όμως πλέον έχουν ανάγκη περισσότερο από ποτέ την εξεύρεση συγκεκριμένων λύσεων επί ζητημάτων καθημερινότητας. Ή μήπως μας αρέσουν ακόμα τα παραμυθάκια και τα ωραία λόγια για να συνεχίσουμε τον ωραίο μας ύπνο;