Δευτέρα, 27 Οκτωβρίου 2014 08:47

Επιβεβλημένος πλέον ο οικονομικός έλεγχος σκοπιμότητας και νομιμότητας στη ΣΥΚΙΚΗ

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Η είδηση της εβδομάδας είναι η απόφαση του δικαστηρίου με την οποία κρίνεται αντικανονική  η λειτουργία της ΣΥΚΙΚΗΣ ως πρωτοβάθμιου αγροτικού συνεταιρισμού. Η απόφαση αυτή έρχεται να δικαιώσει όλους όσους εδώ και καιρό ισχυριζόμασταν ότι αυτά που συμβαίνουν στη συγκεκριμένη οργάνωση δεν είναι φυσιολογικά.

 

 

Στις αρχές Σεπτεμβρίου, από αυτή τη στήλη, για το συγκεκριμένο θέμα αναφέραμε χαρακτηριστικά: «Με πρόσχημα την εφαρμογή του νόμου 4015/2011 το παλιό 9μελές Δ.Σ αποφασίζει τη μετατροπή της ΣΥΚΙΚΗΣ από τριτοβάθμια οργάνωση, περίπου 3000 μελών, σε πρωτοβάθμιο συνεταιρισμό. Στον νέο όμως συνεταιρισμό δεν περνούν όλα τα παλιά μέλη, με μια συμβολική συμμετοχή, αλλά γίνονται εγγραφές όποιου θέλει, με αντίτιμο 500 ευρώ!!!. Αποτέλεσμα, εγγράφονται μόλις 152 μέλη, τα οποία – ω τι έκπληξη – εκλέγουν σχεδόν  το ίδιο διοικητικό συμβούλιο.! Στη συνέχεια, και μετά από το θόρυβο που δημιουργήθηκε, ότι δηλαδή σε 152 άτομα περνά μια τεράστια ακίνητη περιουσία που επιφέρει μόνο από ενοίκια 1εκατ. ευρώ το χρόνο, η διαδικασία ανοίχτηκε και γράφηκαν με αντίτιμο 300 ευρώ μερικές ακόμα εκατοντάδες, για να φτάσουμε τελικά στα 500-600 μέλη τα οποία και πάλι είναι ελάχιστα σε σχέση με την παλιά οργάνωση. Τα ζητήματα που προκύπτουν για την διαδικασία που ακολουθήθηκε είναι προφανή. Δεν γνωρίζουμε αν όλα είναι νόμιμα, άλλωστε δεν είμαστε αρμόδιοι να το κρίνουμε. Προκύπτει όμως ζήτημα πολιτικής – ηθικής νομιμοποίησης. Είναι λογικό περιουσία εκατομμυρίων, σε ακίνητα, να περνά με αυτόν τον τρόπο από χιλιάδες μέλη σε μερικές εκατοντάδες; Γιατί έπρεπε η εγγραφή να έχει κόστος 500 και 300 ευρώ, και δεν περνούσαν αυτοδίκαια τα μέλη από τον παλιό συνεταιρισμό στο καινούργιο με συμβολική εγγραφή έστω 1ευρώ; Οι απαντήσεις στα ερωτήματα είναι προφανείς. Η παλιά διοίκηση βρήκε την ευκαιρία, πατώντας πάνω στη δυνατότητα που της έδινε ο νόμος, να αυτοδιοριστεί μόνιμη διοίκηση της ΣΥΚΙΚΗΣ.»

 

Το δικαστήριο, με την απόφασή του, έκρινε ότι όσα έγιναν - και περιγράφονται συνοπτικά παραπάνω - δεν είναι μόνο πολιτικώς προβληματικά αλλά είναι και εκτός του νομικού πλαισίου. Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα. Ποιος θα διαχειρίζεται για το επόμενο διάστημα την οργάνωση; Ποιος θα εξοφλήσει τους παραγωγούς και θα ολοκληρώσει την εμπορική χρήση; Είναι νόμιμες οι πράξεις που γίνονται μετά την δικαστική απόφαση;  Τι θα γίνει για την περίοδο που η οργάνωση λειτουργούσε εκτός νομικού πλαισίου; Το θέμα, όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας, είναι πολύ σοβαρό, και απαντήσεις ακόμα δεν έχουν υπάρξει. Αρμόδιοι και αναρμόδιοι κρατούν στάση αναμονής. Θα εφαρμόσουν, λένε, τώρα το νόμο. Πολύ ωραία, αλλά και πριν, το νόμο έλεγαν ότι εφάρμοζαν.  Δεν ξέρουμε τι φόρμουλα θα ακολουθηθεί για να υπάρξει μετάβαση αλλά είναι προφανές ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί με τους ίδιους ανθρώπους στο τιμόνι της οργάνωσης.

 

Η απόφαση του δικαστηρίου δεν αφήνει περιθώριο σε κανέναν να παριστάνει ότι δεν ήξερε ή δεν κατάλαβε. Οι άνθρωποι που διοικούν σήμερα τη ΣΥΚΙΚΗ επιχείρησαν να φτιάξουν μια οργάνωση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους. Με αποκλεισμούς και ερμηνείες νόμων στα όρια, δεν χτίζονται συνεταιρισμοί, αλλά συστήματα ελέγχου. Αυτό επιχείρησαν, και αυτό κρίθηκε αντικανονικό. Η παραμονή τους σε οιαδήποτε θέση στο μέλλον δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή από κανέναν. Ο ενδελεχής και εξονυχιστικός έλεγχος των πεπραγμένων όλων αυτών των χρόνων είναι αυτονόητος και επιβεβλημένος. Ο διορισμός οικονομικών ελεγκτών που θα εξετάσουν τόσο τη σκοπιμότητα όσο και τη νομιμότητα όλων των αποφάσεων είναι το ελάχιστο που οφείλουν να πράξουν όσοι με  οποιοδήποτε τρόπο έχουν την αντίστοιχη αρμοδιότητα.

 

Την περασμένη εβδομάδα θαύμασε όλο το Πανελλήνιο τα χαϊλίκια του προέδρου της ΠΑΣΕΓΕΣ. Τα ενοίκια στα σπίτια, τα αυτοκίνητα και τα δώρα με τις γαλοπούλες ήταν, όπως και ο ίδιος ισχυρίζεται, νόμιμα, με αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου. Το ίδιο συμβαίνει και με όλες τις συνεταιριστικές οργανώσεις. Νόμιμες είναι οι αποφάσεις που λαμβάνονται από ένα όργανο που νόμιμα έχει συγκροτηθεί και έχει προκύψει από νόμιμη διαδικασία. Τι συμβαίνει όμως στην αντίθετη περίπτωση; Ποιος φέρνει την ευθύνη; Κανένας; Επιπρόσθετα, με βάση τους ισολογισμούς της οργάνωσης, παρουσιάζονται δυο ποσά που ο έλεγχός τους έχει ιδιαίτερη αξία και ενδιαφέρον. Τα διοικητικά έξοδα των 569.436 και τα έξοδα διάθεσης του προϊόντος ύψους 107.274 πρέπει να ελεγχθούν μέχρι το τελευταίο ευρώ. Ενώ, τέλος, πρέπει να ελεγχθεί και η συμμετοχή στην Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης, ΚΕΚ, με βάση και τη σχετική παρατήρηση που αναγράφεται στον ισολογισμό, στην έκθεση των ορκωτών ελεγκτών λογιστών.

 

Η διαφάνεια και οι αναλυτικές απαντήσεις είναι υποχρέωση απέναντι στους αγρότες συκοπαραγωγούς της περιοχής. Τα κλειστά συστήματα, τα οποία κανόνιζαν τις δουλειές όπως μπορούσαν ή όπως τους βόλευε, πρέπει να αποτελέσουν οριστικά παρελθόν. Η αγροτική παραγωγή, για να περάσει σε επόμενο στάδιο, θα πρέπει πρώτα να απαλλαγεί από τα βαρίδια του παρελθόντος. Από όλους αυτούς που με χειρισμούς πολιτικάντικης αντίληψης και λογικής ακροβατούν διαρκώς στα όρια της νομιμότητας, για να  πετύχουν τους όποιους στόχους τους. Αλήθεια, για ποια αναδιάρθρωση συκοκαλλιεργειών μπορούμε να μιλάμε, μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο λειτουργίας; Είναι μάταιο να αναμένουμε ενίσχυση της προώθησης στην αγορά ή την παραγωγή νέων προϊόντων για τον καταναλωτή.  Αυτά αποτελούν …επιστημονική φαντασία για τέτοιου είδους συστήματα. Κάθε μέρα που περνά γίνεται όλο και πιο εμφανές ότι θα πρέπει να τελειώσουμε με πρακτικές αλλά και πρόσωπα του παρελθόντος, αν θέλουμε να προχωρήσουμε ως οικονομία, ως κοινωνία, ως χώρα. Η απόφαση του δικαστηρίου για τη ΣΥΚΙΚΗ δίνει μια ευκαιρία να τελειώσει μια ολόκληρη αντίληψη στην περιοχή. Και αυτή η ευκαιρία θα πρέπει να αξιοποιηθεί για να γεννηθεί το καινούργιο που όλοι μας και προπαντός η οικονομία της περιοχής  έχει ανάγκη.

 

Υ.Γ. Οι τόνοι στα δημοτικά πράγματα στη Μεσσήνη κάθε μέρα ανεβαίνουν όλο και πιο πολύ. Η εκκρεμότητα που υπάρχει, όπως είναι λογικό, δημιουργεί εκνευρισμό και προσθέτει ένταση. Η έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου είναι φανερό ότι πρέπει να επισπευσθεί, γιατί παραπέρα καθυστέρηση λειτουργεί διαλυτικά για τον δήμο. Ακόμα και αν δεν το ομολογούν, όλοι έχουν την αίσθηση της προσωρινότητας. Το "ουδέν μονιμότερο του προσωρινού" μπορεί να βολεύει ορισμένους αλλά δεν αποτελεί τη λύση που έχει ανάγκη ο τόπος και οι κάτοικοί του.

 

panagopg@gmail.com

 

 

 

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 27 Οκτωβρίου 2014 12:20