Η Εταιρεία Μεσημβρινών Σιδηροδρόμων Ελλάδος (ΕΜΣΕ) ζητεί την ανάληψη της λειτουργίας της γραμμής Κόρινθος - Καλαμάτα. Στόχος της είναι η δρομολόγηση εμπορικών, τουριστικών, αλλά και προαστιακών τρένων στη Μεσσηνία. Παράλληλα, η εταιρεία ζητεί να σταματήσει η εκπόνηση μελετών, που προβλέπουν τη μετατροπή της γραμμής σε ποδηλατόδρομο. Το αίτημα αυτό βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη εδώ και αρκετές ημέρες, ωστόσο το τοπικό πολιτικό προσωπικό συμπεριφέρεται σαν το σιδηροδρομικό δίκτυο της Πελοποννήσου να αφορά κάποιους άλλους. Κρατούν στάση αναμονής; Έχουν γίνει επαφές που δεν δημοσιοποιούνται;
Δεν θέλουν να εμπλακούν σε ένα θέμα που θεωρούν ότι δεν αγγίζει την κοινή γνώμη; Ή μήπως συμβαίνει κάτι άλλο; Το πιθανότερο είναι να περιμένουν «νεύμα» από το επιτελικό κράτος για να τοποθετηθούν -είτε θετικά είτε αρνητικά. Γιατί στην πολιτική ζωή της χώρας δεν έχει θέση μόνο η πλειοψηφία, αλλά και οι μειοψηφίες. Όπως έχει επισημανθεί επανειλημμένα, για να επαναλειτουργήσει ο σιδηρόδρομος στην Πελοπόννησο, χρειάζεται η κινητοποίηση ιδιωτικών κεφαλαίων, ικανών να κινηθούν με ευελιξία και αποτελεσματικότητα. Η πρόταση της ΕΜΣΕ για μερική λειτουργία, με στοχευμένα δρομολόγια και τομείς, αποτελεί ρεαλιστική λύση προς αυτή την κατεύθυνση. Το ουσιαστικό είναι να παραμείνει το δίκτυο ανοικτό και να διατηρηθεί ζωντανό το αίτημα για τη ριζική του αναβάθμιση.
Οι περισσότεροι έχουν πια ξεχάσει ότι η περιοχή διαθέτει σιδηροδρομικό δίκτυο -ένα δίκτυο που, αν δεν προστατευθεί, κινδυνεύει να μπαζωθεί με ποδηλατόδρομους και άλλες «έξυπνες» ιδέες ή να λεηλατηθεί σταδιακά από πρόθυμους κυνηγούς μετάλλου. Η επαναλειτουργία του, χωρίς ουσιαστικό κόστος για το Δημόσιο, αποτελεί σήμερα μια μεγάλη ευκαιρία. Η αξιοποίησή του είναι το πρώτο βήμα στον δρόμο για την αναγέννηση του σιδηροδρομικού δικτύου της Πελοποννήσου. Αναμφίβολα, στον παρόντα χρόνο δεν υπάρχουν τα απαιτούμενα κεφάλαια για μια πλήρη και ουσιαστική αναβάθμιση σε επίπεδο, που να καθιστά το τρένο ανταγωνιστικό μέσο μετακίνησης επιβατών.
Όμως το μέλλον της Πελοποννήσου περνά μέσα από τη διασύνδεσή της με την πρωτεύουσα της χώρας μέσω ενός μέσου σταθερής τροχιάς, που θα προσφέρει ταχύτητα, ασφάλεια και αξιοπιστία. Το μεγαλύτερο μέρος της Πελοποννήσου μπορεί να μετατραπεί σε προάστιο της Αθήνας και τόπο ημιμόνιμης διαμονής. Το σύγχρονο τρένο μπορεί να ξαναφέρει στη ζωή αυτό που κάποτε πήρε ο «μουντζούρης» των περασμένων δεκαετιών. Και για να μείνει αυτή η προοπτική ζωντανή, πρέπει πρώτα απ’ όλα να μείνει ζωντανό το ίδιο το τρένο.
panagopg@gmail.com