Οι διαδικασίες για την ανάδειξη εργολάβων που θ' αναλάβουν τη δακοκτονία δεν έχουν ακόμα ολοκληρωθεί, ενώ σε κάποιες περιοχές δεν έχει υπάρξει καν ενδιαφέρον, τη στιγμή που μέσα στις επόμενες μέρες θα πρέπει να ξεκινήσουν οι ψεκασμοί. Με δυο λόγια, υπάρχει ορατός ο κίνδυνος να έχουμε επανάληψη των περσινών προβλημάτων - αν όχι στο σύνολο της Μεσσηνίας, σίγουρα στις περιοχές όπου δεν έχει υπάρξει ενδιαφέρον από εργολάβους.
Η διερεύνηση του πώς και του γιατί συμβαίνει αυτό έχει ενδιαφέρον περισσότερο για να καταδειχτεί η αναποτελεσματικότητα των διαδικασιών: Οταν πρέπει να γίνει διεθνής διαγωνισμός για το σύνολο της Διεύθυνσης, ο οποίος έχει προβλέψεις που δεν λαμβάνουν υπόψη τις τοπικές ιδιαιτερότητες αλλά και το εξειδικευμένο αντικείμενο· όταν η κάθε εμπλεκόμενη υπηρεσία εξαντλεί το γράμμα του νόμου αδιαφορώντας για την ουσία και το επείγον του πράγματος· όταν ο προϋπολογισμός του έργου αυξομειώνεται - και μάλιστα στο... και πέντε, ανάλογα με το ποιος κυβερνητικός βουλευτής επισκέπτεται το αρμόδιο υπουργείο· όταν άλλος μοιράζει τα λεφτά (υπουργείο), άλλος υλοποιεί το έργο (Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση) και άλλος πληρώνει το κόστος (ελαιοπαραγωγοί), δύσκολα βρίσκεται κοινός τόπος συνεννόησης.
Συνέπεια; Την πληρώνουν αυτοί που δεν ευθύνονται.
Οι διαδικασίες που ακολουθούνται είναι λάθος, κι αυτό φαίνεται από το αποτέλεσμα. Το ποιος ευθύνεται περισσότερο ή λιγότερο έχει αξία για τους εμπλεκόμενους, αλλά δεν είναι αυτό που απασχολεί τους άμεσα ενδιαφερόμενους. Τι να τον κάνουν τον υπεύθυνο οι ελαιοπαραγωγοί αν για μια ακόμα χρονιά χάσουν το εισόδημά τους; Το ζήτημα είναι να μπαλωθεί η τρύπα με κάθε μέσο και τρόπο φέτος, και να ξεκινήσει άμεσα ο σχεδιασμός για νέες διαδικασίες την επόμενη χρονιά. Το πώς θα γίνουν οι συμπληρωματικοί διαγωνισμοί και πώς θα λυθεί το πρόβλημα στις περιοχές όπου δεν υπάρχουν εργολάβοι δεν το γνωρίζουμε. Δεν μπορούμε όμως να κατανοήσουμε πώς ενώ για όλα επιτρέπονται απευθείας αναθέσεις και συμπληρωματικές συμβάσεις, οι οποίες γίνονται σε μια σειρά από δράσεις του Δημοσίου και της αυτοδιοίκησης, μόνο στη δακοκτονία θεωρούν κάποιοι ότι οι συνθήκες δεν πληρούν τα κριτήρια περί έκτακτου και επείγοντος ώστε να γίνει μια ανάθεση! Θα τρελαθούμε εντελώς στο τέλος. Κάπου κάποιοι οφείλουν να αντιληφθούν ότι υπάρχουν για να προστατεύουν αποτελεσματικά την ουσία του δημόσιου συμφέροντος και όχι τυπολατρικά το γράμμα του νόμου με τη στενότερη και πιο κοντόφθαλμη έννοιά του! Για να το πούμε ωμά: Το συμφέρον του Δημοσίου είναι να μη χαθεί η ελαιοπαραγωγή και να γίνουν οι ψεκασμοί. Τώρα αν κάπου πληρωθούν μερικά ευρώ περισσότερα ή δεν τηρηθεί επακριβώς η πιο τυπική διαδικασία, δεν χάθηκε κι ο κόσμος αν δεν γίνεται αλλιώς. Ελεος κάπου, ας δουν την ουσία ορισμένοι!
Το Δημόσιο δεν μπορεί να κινηθεί ευέλικτα και πρακτικά, και η περίπτωση της δακοκτονίας είναι ένα κλασικό παράδειγμα. Είναι προφανές ότι η διαδικασία πρέπει να αλλάξει, γιατί το σημερινό σύστημα είναι απολύτως αποτυχημένο. Το θέμα είναι με τι θα αντικατασταθεί. Το πρώτο που φαίνεται είναι ότι η δημοπράτηση συνολικά δεν προσφέρει τίποτα σε αποτελεσματικότητα και ανταγωνισμό. Χρειάζεται λοιπόν πρόβλεψη για επιμέρους δημοπρατήσεις - που σημαίνει ότι υπεύθυνος θα πρέπει να είναι ο δήμος σε πρώτη φάση, και οι δημοτικές κοινότητες -κατά Ενότητα- σε ένα επόμενο στάδιο. Οι περιφερειακές αυτοδιοικήσεις και οι «βαριές διοικητικές διαδικασίες» που ακολουθούνται, δεν αποδίδουν. Το πέρασμα της αρμοδιότητας στους δήμους είναι μια λύση η οποία θα πρέπει να δρομολογηθεί άμεσα.
Οι δήμοι όμως, για να αναλάβουν τη διαδικασία, χρειάζονται και την αντίστοιχη στελέχωση, για να μην έχουμε επανάληψη άλλης μιας φαρσοκωμωδίας όπως αυτής των πολεοδομιών. Οι δημοτικές αρχές της Μεσσηνίας, και ειδικότερα αυτές των αγροτικών δήμων, θα πρέπει να σταματήσουν να κρύβονται: Χρειάζεται να βγουν μπροστά ζητώντας τη δημιουργία Αγροτικών Διευθύνσεων στους δήμους τους, οι οποίες θα αναλάβουν τόσο τα διαδικαστικά ζητήματα -όπως η δακοκτονία- όσο και την υποστήριξη της αγροτικής ανάπτυξης.
Οι δήμοι της περιφέρειας δεν είναι για να κάνουν κακέκτυπες αντιγραφές των αστικών αναπλάσεων. Η ανάπτυξη δεν θα έρθει με πλάκες πεζοδρομίου, αλλά με υποστήριξη της παραγωγής και του εισοδήματος των δημοτών αγροτών τους. Οσοι το καταλάβουν θα καταστούν χρήσιμοι και αποτελεσματικοί. Οι άλλοι θα μπουρδολογούν και θα συνωμοσιολογούν μέχρι να περάσουν στην αφάνεια.
Το τίποτα δεν έχει ούτε παρόν ούτε μέλλον· είναι απλώς τίποτα.
panagopg@gmail.com
