Το σύστημα υγείας μοιάζει με ένα πηγάδι δίχως πάτο, όσα λεφτά και να του ρίξεις οι πολίτες θα αναγκαστούν στο τέλος να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Το πρόβλημα δεν είναι η διαφθορά σε χαμηλό ή σε υψηλό επίπεδο, όπως προσπαθούν κάποιοι επίμονα να μας πείσουν, αλλά ο τρόπος διάρθρωσης του συστήματος που οδηγεί τελικά στη διαφθορά. Δεν υπάρχουν άγιοι και διάβολοι, το σύστημα είναι έτσι στημένο που μετατρέπει τελικά και τους αγίους σε διαβόλους! Είναι λοιπόν ανάγκη να επικεντρωθεί η συζήτηση στο σύστημα και όχι στο ποιος έχει το γονιδιακό χάρισμα της εντιμότητας και ποιος είναι λιγότερο ή περισσότερο ανέντιμος.

Ενα από τα ζητήματα που χρειάζεται να συζητηθεί και να ληφθούν αποφάσεις είναι η χωροταξική διάρθρωση του δημόσιου συστήματος υγείας. Πόσα νοσοκομεία χρειάζονται στην Πελοπόννησο, ποιο θα είναι περιφερειακό με όλες τις κλινικές και τις ειδικότητες, ποια θα είναι τα κέντρα υγείας και ποια διαδικασία θα ακολουθείται για το κάθε περιστατικό και την παραπομπή του. Τα ζητήματα αυτά είναι κεντρικά για να μπορέσει στη συνέχεια να γίνει μια ορθολογική κατανομή ανθρώπινου δυναμικού και πόρων.

Αντί όμως να συμβεί ένα συμμάζεμα που θα επιτρέψει στη συνέχεια τη θέσπιση κανόνων και τήρηση διαδικασιών, παρατηρείται νέο… ξεχείλωμα. Η περίπτωση του παλιού ΙΚΑ που έγινε ΠΕΔΥ και τώρα ΤΟΜΥ είναι χαρακτηριστική. Η προχειρότητα και η τσαπατσουλιά δεν έχει να κάνει μόνο με το ότι ανακοινώνουν τη λειτουργία χωρίς να έχουν έτοιμο τίποτα, το χειρότερο είναι ότι θεωρούν περίπου φυσιολογικό να το κάνουν μιας και ξέρουν ότι κανένας δεν θα παραξενευτεί με αυτό! Οι πολίτες έχουν εκπαιδευτεί στις χαμηλές προσδοκίες και στο περίπου ενός συστήματος, το οποίο κρατιέται στη ζωή μόνο από τις φιλότιμες προσπάθειες μέρους του προσωπικού, το οποίο τελικά βρίσκει και τον μπελά του.

panagopg@gmail.com