ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ

Του Γιώργου Παναγόπουλου

Δυο ειδήσεις που δημοσιεύτηκαν προχθές στην «Ε» δείχνουν με χαρακτηριστικό τρόπο τα αδιέξοδα της χώρας αλλά και της περιοχής.
Για πολλά χρόνια τώρα οι ακαταλαβίστικες γενικότητες στις οποίες χωρούν τα πάντα και το τίποτε, παρουσιάζονται ως μοντέλο πότε «άλλης», πότε «εναλλακτικής» και πότε «θεσμικής» ανάπτυξης. Αντιγράφουμε από σχετικό ρεπορτάζ εκδήλωσης που έγινε στην Καλαμάτα. «Προκύπτει ως επιτακτική ανάγκη ο άμεσος αναπροσανατολισμός της αναπτυξιακής πολιτικής και προς την ενίσχυση των ολοκληρωμένων παραγωγικών συμπλεγμάτων. Στο μεσοπρόθεσμο διάστημα, ο σχεδιασμός δημόσιων πολιτικών και ο προγραμματισμός των δράσεων για την υλοποίησή τους πρέπει να συνδέονται με τη δομή και τη διάρθρωση του παραγωγικού συστήματος της κάθε περιφέρειας, προκειμένου μέσα από την βελτίωση του πλέγματος των αλληλεξαρτήσεων των κρίσιμων κλάδων (γεωργία, μεταποίηση, τουρισμός, υπηρεσίες, κατασκευές) να δημιουργηθεί μία εσωτερική δυναμική βέλτιστης οικονομικά και κοινωνικά απόδοσης», τόνισε ο Σάββας Ρομπόλης. Ο διευθυντής του ΙΝΕ της ΓΣΣΕ μια χαρά τα λέει γενικώς, αλλά «δημόσιες πολιτικές» χωρίς χρήματα δεν υπάρχουν, και για να βρεις δανεικά πρέπει να λάβεις υπόψη σου και τα συμφέροντα των δανειστών. Οπότε πάμε στο «η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;». Αν φτάσουμε «στο όξω, ρε, θα τα κάνει όλα το κράτος» τότε καλά κρασιά και τα ξαναλέμε σε κάνα δυο εικοσαετίες… όσοι ζούμε!!!
Την ίδια μέρα σε άλλο σημείο του νομού ο αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας, μαζί με τοπικούς παράγοντες, επισκέπτονταν ποτάμια για να δουν πού θα φτιάξουν μικρά φράγματα. Οπως αναφέρεται στη σχετική είδηση «επισκέφθηκαν την περιοχή της Μαυροζούμενας, στην Παλιά Δέση, πάνω από τη Βαλύρα, κι εξέτασαν τη δυνατότητα κατασκευής φράγματος. Ο αντιπεριφερειάρχης ανέφερε ότι θα εξεταστούν και άλλα σημεία στην ευρύτερη περιοχή, όπως για παράδειγμα στο Χάραδρο». Το εντυπωσιακό στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι προφανώς δεν υπάρχει -αν υπάρχει πρόκειται για φτηνό επικοινωνιακό σόου του αντιπεριφερειάρχη- μελέτη η οποία να δείχνει πού μπορούν να κατασκευαστούν φράγματα μικρού κόστους στην περιοχή.
Εδώ και χρόνια, τόσο τοπικά όσο και εθνικά, ακούμε μεγάλες ιδέες που ηχούν ωραία, γιατί κάποιος άλλος πρέπει κάτι να κάνει και κάποιος άλλος να πληρώσει, και οι οποίες τελικά παράγουν ένα τεράστιο μηδενικό. Αρκετά λοιπόν με τις γενικότητες. Ηρθε η ώρα ο καθένας να προτείνει συγκεκριμένα πράγματα. Ποια προϊόντα θα ενισχυθούν, ποιος θα τα παράγει, ποιος θα βάλει τα λεφτά και από πού θα τα πάρει. Σε τοπικό επίπεδο, χορτάσαμε από ωραία λόγια για τον «ευλογημένο τόπο», ενώ ταυτόχρονα διαθέταμε απίστευτους πόρους για μεγαλεπήβολες δράσεις με μηδενικά αποτελέσματα σε όλους τους τομείς. Μελετούσαμε αυτοκινητόδρομους στους βάλτους αλλά δεν μπορούσαμε να κάνουμε απλά πράγματα, όπως το να κόψουμε τα βάτα και να διανοίξουμε δυο στροφές στο υπάρχον οδικό δίκτυο. Ημασταν στο πλευρό του αγρότη αλλά δεν προσπαθούσαμε με μικρές παρεμβάσεις, όπως με την κατασκευή μικρών φραγμάτων να αξιοποιήσουμε τον υδάτινο πλούτο του νομού και να ενισχύσουμε έτσι την παραγωγή, ποιοτικά και ποσοτικά. Με τα λόγια και απʼ τʼ αγνάντι δεν φτιάχνονται φράγματα αλλά δεν μπαίνουν και φραγμοί στην εξαθλίωση.
Υ.Γ. Η είδηση του Σαββατοκύριακου ήταν η υπαγωγή της "Τυποεκδοτικής" του ΚΚΕ στο άρθρο 99. Η κρίση δεν αφήνει κανέναν ανεπηρέαστο. Η κατάρρευση της επιχείρησης του ΚΚΕ δείχνει ότι η χρεοκοπία δεν είναι θέμα χρηστής διαχείρισης. Δεν πτωχεύουν, δηλαδή, κράτη και επιχειρήσεις γιατί κάποιοι τα έφαγαν αλλά γιατί έχουν γίνει λανθασμένες στρατηγικές επιλογές. Ο αλόγιστος δανεισμός και η επιμονή σε παραγωγικές δραστηριότητες οι οποίες φθίνουν είναι ο συντομότερος δρόμος για τη χρεοκοπία. Αυτά συμβαίνουν βέβαια στην ελεύθερη οικονομία. Σε μια άλλη… η επιχείρηση του κόμματος ποτέ δεν θα χρεοκοπούσε από μόνη της αλλά μαζί με όλο το κράτος. Αυτό όμως έχει ήδη συμβεί. Κάποιοι το ξεχνούν ενώ κάποιοι άλλοι νομίζουν ότι αυτό που καταρρέει σήμερα είναι ο νεοφιλελευθερισμός… που στην Ελλάδα δεν εφαρμόστηκε ποτέ.

panagopg@gmail.com