Ο πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου Υποδομών Γιώργος Δέδες, από τους βασικούς εμπνευστές της συγκεκριμένης χάραξης του δρόμου, με επιχείρημα το κόστος πρότεινε στο Περιφερειακό Συμβούλιο να καταργηθούν τα διόδια του περιφερειακού και να επιδοτηθεί ο «Μορέας» με το ποσό των 4,5 εκ. ετησίως! Ο παραλιακός δρόμος θα είχε άραγε κόστος μεγαλύτερο από 4,5 εκ. το χρόνο; Δεν φτάνει όμως το κουβαρνταλίκι, όταν πρόκειται για τον «Μορέα» πέφτει και επιπρόσθετο δούλεμα με το αίτημα της επαναχρησιμοποίησης της σιδηροδρομικής γραμμής Καλαμάτας - Μεσσήνης, πάνω από την οποία κάνει βόλτες ο δρόμος σε δυο-τρία σημεία! Δεν νομίζουμε ότι αντέχουν σε κριτική οι συγκεκριμένες απόψεις, υπογραμμίζουν απλώς τον πρόχειρο τρόπο που έχει σχεδιαστεί το συγκεκριμένο έργο και η προσπάθεια που γίνεται για να στηριχθεί μια λαθεμένη επιλογή.
Ολα αυτά βεβαίως είναι για την ιστορία και για να καταγραφεί η θέση και η στάση του καθενός. Το ζητούμενο μετά και από τις γνωμοδοτήσεις είναι να αποφασίσει η κυβέρνηση τι θα κάνει. Διαθέτει πλέον όλα τα δεδομένα, όλες τις απόψεις και τις προτάσεις και καλείται να αποφασίσει: Θα επιδοτήσει τα διόδια για να αποτελέσει ο περιφερειακός την είσοδο της Καλαμάτας; Θα κάνει ανισόπεδες διαβάσεις για να διατηρήσει τις σιδηροδρομικές γραμμές; Θα βγάλει το δρόμο εκτός Ασπροχώματος; Θα υλοποιήσει τους κάθετους που ζητεί η Μεσσήνη; Θα επιστρέψει στην παλιά χάραξη της παραλίας; Αυτό που έχει πλέον σημασία είναι η οριστικοποίηση των αποφάσεων και η δρομολόγηση της κατασκευής του δρόμου. Η εκκρεμότητα που υπάρχει σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να κλείσει. Για το ρόλο του καθένα και για το ποια ήταν η σωστή επιλογή όλοι μας έχουμε βγάλει τα συμπεράσματά μας. Θα καταλάβουμε βεβαίως ακόμα περισσότερα όταν κατασκευαστεί ο δρόμος, όπου θα αναδειχθούν προβλήματα, αδυναμίες, αλλά και ποια επιλογή ήταν τελικά οικονομικότερη.
