Το αντιπλημμυρικό της Καλαμάτας και η χάραξη του δρόμου Καλαμάτα - Ριζόμυλος είναι δύο έργα, τα οποία προκαλούσαν και συνεχίζουν να προκαλούν έντονες συζητήσεις σε τοπικό επίπεδο. Πρόκειται για δύο έργα, τα οποία είναι σημαντικά για την περιοχή. Σε αυτό συμφωνούν όλοι. Το ζήτημα της διαφωνίας έχει να κάνει με τα επιμέρους στοιχεία, που καθορίζουν τελικά και τη χρησιμότητα αλλά και τη σημαντικότητα της κάθε επιλογής. Ένα έργο δηλαδή που όλοι συμφωνούν ότι είναι σημαντικό μπορεί να “μικρύνει” ή να δημιουργήσει νέα προβλήματα γιατί επιλέγεται μια κακή λύση.
Η αντιπαράθεση για αυτά τα ζητήματα δεν είναι κακή και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δαιμονοποιείται. Ο καθένας μπορεί να αναπτύσσει τα επιχειρήματά του και να πείσει ή να μην πείσει. Οι επιθέσεις και οι απειλές δεν έχουν θέση σε ώριμες δημοκρατικές κοινωνίες, πολύ δε περισσότερο σε τοπικές κοινωνίες, όπου όλοι γνωρίζουμε και γνωριζόμαστε. Το να ζητά, για παράδειγμα, κάποιος την παραλιακή χάραξη για το Καλαμάτα - Ριζόμυλος δεν σημαίνει ότι δεν θέλει το έργο, το αντίθετο, θέλει ένα αρτιότερο έργο. Το ίδιο συμβαίνει και με το αντιπλημμυρικό, όποιος αντιδρά σε μια μελέτη και προτείνει κάτι διαφορετικό δεν θέλει να πνιγεί ο κόσμος, αντίθετα, ζητά καλύτερη αξιοποίηση των χρημάτων χωρίς να χάσει η πόλη κρίσιμες υποδομές.
Σε τοπικό επίπεδο, υπάρχουν αυτοί που έχουν συνταχθεί με τις κεντρικές επιλογές και στα δύο ζητήματα. Μια σειρά από παράγοντες έχουν υποστηρίξει την εγκατάλειψη της παραλιακής χάραξης, αλλά έχουν αντιταχθεί στη λύση του “Μορέα” για το αντιπλημμυρικό. Υπάρχουν τέλος και αυτοί που θεωρούν πως οι κεντρικές επιλογές και στα δύο έργα είναι λανθασμένες και πρέπει να αλλάξουν. Ο καθένας έχει τα επιχειρήματά του και είναι καιρός να μάθουμε να συζητάμε, να αποφασίζουμε και να κρίνουμε την ορθότητα των επιλογών εκ του αποτελέσματος.
Τον δρόμο Καλαμάτα - Ριζόμυλος τον παρακολουθούμε από το 1996. Είχαμε τότε υποστηρίξει ότι η επιλογή της βελτίωσης του δρόμου στην υπάρχουσα χάραξη θα έδινε σύντομα ένα ασφαλές οδικό δίκτυο. Έγινε η επιλογή να μελετηθεί ένας νέος δρόμος, προκειμένου να αξιοποιηθεί και το παραλιακό μέτωπο. Η μελέτη έγινε, πληρώθηκε από τον αείμνηστο καπετάν Βασίλη, εγκρίθηκε από τις αρμόδιες υπηρεσίες και στο παρά πέντε της δημοπράτησης το 2015 επιστρέψαμε σε αυτό που και εμείς υποστηρίζαμε το 1996. Χάθηκαν δηλαδή 26 ολόκληρα χρόνια και μερικές χιλιάδες ευρώ και το σημαντικότερο, χωρίς να υπάρχει προοπτική σύντομης κατασκευής του δρόμου.
Από την πρώτη στιγμή αντιδράσαμε σε αυτή την επιλογή υποστηρίζοντας ότι θα έχουμε νέα μεγάλη καθυστέρηση και βεβαίως ότι θα κατασκευαστεί ένας δρόμος κατώτερος των σύγχρονων αναγκών. Το επιχείρημα ότι θα κατασκευαστεί σύντομα ο δρόμος έχει πια καταρριφθεί. Βρισκόμαστε ήδη στον έβδομο χρόνο της “σύντομης” κατασκευής και όλα δείχνουν ότι θα περάσουν αρκετά ακόμα χρόνια για να γίνει το έργο. Εννοείται ότι θα γίνει ένας δρόμος που θα ήταν επαρκής το 1996, αλλά όχι το 2030. Όσο για το συνολικό κόστος (κατασκευή + απαλλοτριώσεις), όλα δείχνουν ότι θα είναι παρόμοιο με αυτό της παραλιακής χάραξης.
Όσοι λοιπόν επιμέναμε ότι δεν έπρεπε να εγκαταλειφθεί η παραλιακή χάραξη, δεν θέλαμε το κακό της περιοχής, το αντίθετο, θέλαμε ένα έργο που θα λειτουργεί πολλαπλασιαστικά στην ανάπτυξη της περιοχής. Ένα έργο του μέλλοντος και όχι του παρελθόντος. Όπως και ο περιμετρικός της Καλαμάτας, έτσι και η παραλιακή χάραξη του Καλαμάτα - Ριζόμυλος είναι έργα που αναβαθμίζουν την περιοχή, γι’ αυτό και η υποστήριξή τους έχει αναπτυξιακά χαρακτηριστικά.
Το αντιπλημμυρικό της Καλαμάτας χρειάζεται να προσεγγιστεί μέσα από την αναπτυξιακή του διάσταση. Όπως επανειλημμένα έχουμε επισημάνει, αφού θα δοθούν τόσα χρήματα είναι ευκαιρία να αξιοποιηθούν με έργα που θα δίνουν υπεραξία στην περιοχή. Το να πέσουν λεφτά στο "ράβε - ξήλωνε" του Νέδοντα δεν είναι παραγωγικό, όταν υπάρχουν τεχνικά λύσεις που μεγιστοποιούν το όφελος για την πόλη και τους πολίτες.
Οι επιλογές για τα μεγάλα έργα δεν είναι κάτι ουδέτερο πολιτικά. Υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις, θέσεις και προτάσεις. Η δαιμονοποίηση της αντίθετης άποψης και οι αφορισμοί δεν βοηθούν. Ο καθένας κρίνεται από τις επιλογές του και αυτό δεν αλλάζει. Υπάρχουν ευθύνες που δεν έχουν ακόμα μπει μπουλντόζες στο Καλαμάτα- Ριζόμυλος. Θα υπάρξουν ευθύνες αν δεν εισακουστεί η άποψη της τοπικής κοινωνίας, όπως αποτυπώθηκε στις αποφάσεις Περιφερειακού και Δημοτικού Συμβουλίου, για το αντιπλημμυρικό. Οι επιλογές έχουν κόστος, το οποίο καταλογίζεται στην κάλπη.
panagopg@gmail.com
