Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η αντιπαράθεση για τη βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων. Από τη μια μεριά οι ξενοδόχοι, από την άλλη οι χιλιάδες μικροϊδιοκτήτες ακινήτων και στη μέση το πολιτικό σύστημα, το οποίο καλείται να διαλέξει πλευρά. Στον πόλεμο χρησιμοποιούνται οι ενοικιαστές και οι ανάγκες τους για στέγαση, ενώ αναπτύσσονται και ενδιαφέρουσες θεωρίες για τη “φυσιογνωμία της γειτονιάς” που πλήττεται από τη βραχυχρόνια μίσθωση. Η φυσιογνωμία ολόκληρων περιοχών προφανώς δεν αλλάζει από ξενοδοχειακά πολεοδομικά “τέρατα” αλλά από τη σύνθεση των επισκεπτών σε γειτονιές, που εδώ και χρόνια κανείς δεν γνωρίζει κανέναν!
Η κυβέρνηση αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση πιέζονται από το πρόβλημα των ενοικιαστών και εξαγγέλλουν ρυθμίσεις για να “βάλουν τάξη” στις βραχυχρόνιες μισθώσεις. Είναι όμως προφανές ότι δεν θέλουν να συγκρουστούν με τη μεσαία τάξη, στα χέρια της οποίας βρίσκονται τα ακίνητα. Και εκλογές με τη μεσαία τάξη απέναντι δεν κερδίζεις. Ο διαχωρισμούς αυτού που έχει 2-3 ακίνητα με αυτόν που έχει περισσότερα είναι δύσκολος, γιατί αυτός που έχει πολλά έχει και άλλες λύσεις.
Η συζήτηση για ρυθμίσεις και περιορισμούς σε μια αγορά ελεύθερη είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει στρεβλώσεις και το πιθανότερο είναι να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα απ’ όσα υποτίθεται ότι θα λύσει. Το μέτρο που συζητείται τις τελευταίες ημέρες είναι να μεταβιβαστεί η αρμοδιότητα στους δήμους, έτσι ώστε να αποφασίζουν τα δημοτικά συμβούλια πόσα ακίνητα θα διατίθενται για βραχυχρόνια μίσθωση. Δεν γνωρίζουμε με ποιο κριτήριο θα αποφασίζει το κάθε δημοτικό συμβούλιο, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι δύσκολα θα τεθούν έτσι περιορισμοί, απλώς θα δημιουργηθεί ένα νέο πεδίο συναλλαγής και μικροπολιτικής εξυπηρέτησης.
Στη Μεσσηνία η βραχυχρόνια μίσθωση έχει βοηθήσει στο να αυξηθούν οι τουρίστες και το εισόδημα της περιοχής. Είναι βέβαιο ότι στην πορεία του χρόνου αν αφεθεί η αγορά να λειτουργήσει θα πραγματοποιηθούν νέες επενδύσεις σε ακίνητα και σε σύντομο χρονικό διάστημα θα δημιουργηθεί επιπρόσθετη στέγη και για μακροχρόνιες και για βραχυχρόνιες μισθώσεις. Η αγορά θα βρει το σημείο ισορροπίας της. Η έλλειψη στέγης αντιμετωπίζεται με ενίσχυση νέων επενδύσεων και όχι με απαγορεύσεις και περιορισμούς. Η οικονομία αναπτύσσεται με επενδύσεις και αξιοποίηση πόρων. Όσοι αναμένουν ανάπτυξη και ευημερία με απαγορεύσεις και περιορισμούς στην επιχειρηματική δράση, ζουν σε άλλον αιώνα.
panagopg@gmail.com
