Η ορκωμοσία του νέου Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και όλα όσα διακήρυξε, ενθουσίασαν τους οπαδούς του στην Ελλάδα και τη Μεσσηνία. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που οι φανφάρες και οι χρωματιστές χάντρες συγκινούν τους ανθρώπους. Δεν γνωρίζουμε πού θα καταλήξει όλο αυτό, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα πάψουν να υπάρχουν άνθρωποι με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, ούτε θα γυρίσουμε στον Μεσαίωνα σε επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γιατί κάποιοι βρήκαν τρόπο να σπεκουλάρουν πολιτικά στα χαμηλότερα ανθρώπινα ένστικτα. Η ανθρωπότητα δεν έχει ζήσει για πρώτη φορά ολοκληρωτικές αντιλήψεις επιβραβεύοντας ρατσιστές και ομοφοβικούς πολιτικούς.
Η μετανάστευση στις ΗΠΑ μάλλον δεν θα σταματήσει γιατί ο Τραμπ έστειλε στρατό στα σύνορα με το Μεξικό και οι πρώτοι που θα σπάσουν την αντιμεταναστευτική του πολιτική είναι οι χρηματοδότες του, όπως ο Ελον Μασκ, ο οποίος θέλει ανθρώπινο δυναμικό απ’ όλο τον κόσμο για τις επιχειρήσεις του. Να σημειώσουμε εδώ ότι έχουν πλάκα οι οπαδοί του Τραμπ, που θεωρούν αντισυστημικό έναν πάμπλουτο, ο οποίος στηρίζεται από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, που δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά στις νέες τεχνολογίες και ελέγχουν τα social media! Οι απειλές για επιβολή δασμών αποτελούν επίσης μια εύπεπτη ρητορική για όσους δεν γνωρίζουν βασικά στοιχεία για τη λειτουργία του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Οι δασμοί είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις και δεν είναι βέβαιο ότι θα πλήξουν μόνο τη μία πλευρά.
Η αλήθεια είναι ότι μπαίνουμε σε μια νέα παγκόσμια φάση. Βρισκόμαστε πολύ κοντά στη διάλυση της συμμαχίας ΗΠΑ - Ε.Ε., όπως την γνωρίζαμε από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι σήμερα. Οι αντιδράσεις των ηγετών της Ε.Ε. μπορεί να αργούν, γιατί μετρούν όλα τα ενδεχόμενα και τις ισορροπίες, αλλά μπορεί να είναι το ίδιο σκληρές και ακραίες.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η χώρα μας βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Είναι μέλος της Ε.Ε., η οποία μπορεί να οδηγηθεί σε ανοικτό εμπορικό και πολιτικό πόλεμο με τις ΗΠΑ και από την άλλη έχει γείτονα μία Τουρκία που ελπίζει στη στήριξη Τραμπ για την αναθεώρηση συνόρων και συνθήκων, όπως αυτή της Λωζάνης. Μπαίνουμε κυριολεκτικά σε αχαρτογράφητα νερά και είναι τουλάχιστον αφελής όποιος δεν ανησυχεί. Το σίγουρο είναι ότι κανένας πόλεμος δεν τελειώνει με απειλές εμπορικών περιορισμών, αλλά οι περισσότεροι πόλεμοι ξεκινούν από τα οικονομικά αδιέξοδα των πολιτών.
panagopg@gmail.com
