Είμαστε μερικές ημέρες πριν από τη γνωστή επετειακή έναρξη των αγροτικών κινητοποιήσεων. Ο προγραμματισμός και ο συντονισμός είναι συνεπής, όπως και οι θέσεις του κόμματος. Ένα είναι το κόμμα και δεν χρειάζονται παραπέρα διευκρινίσεις. Μέσα από αυτού του είδους τις κινητοποιήσεις θεωρούν ότι δείχνουν ενδιαφέρον για τον αγροτικό κόσμο και προωθούν λύσεις. Αν κρίνουμε βεβαίως από το αποτέλεσμα των επετειακών κινητοποιήσεων, τίποτα ουσιαστικό δεν επιτυγχάνεται. Αναπαράγεται η γνωστή ρητορική των εύκολων λύσεων από το κράτος-πατερούλη, ενώ την ίδια στιγμή υφίσταται η εκμετάλλευση κάποιων ανθρώπων, που νομίζουν ότι δίνουν τον αγώνα τον καλό για το δίκαιο και την ελευθερία! Να μην αναφερθούμε στην ταλαιπωρία όλων των υπολοίπων, που απλώς θέλουν να πάνε στη δουλειά τους και υφίστανται τις επιπτώσεις του αγώνα ως παράπλευρες απώλειες.
Κάποιοι το αντιμετωπίζουν όλο αυτό σαν μια θεατρική παράσταση -αν και μάλλον θυμίζει αναπαραστάσεις σε επετείους και λιτανείες σε θρησκευτικές γιορτές. Έχει περισσότερο φολκλορικά στοιχεία και λιγότερη ουσία. Δεν χωρά αμφιβολία ότι δεν θα έπρεπε να είναι έτσι οι αγροτικές κινητοποιήσεις, αλλά εκεί καταντά κάτι που καθοδηγείται από κομματικές σκοπιμότητες. Οι αγρότες έχουν προβλήματα, αλλά οι λύσεις δεν μπορούν να δοθούν μέσα από προσεγγίσεις απομονωτισμού και ιδεολογικών θεωρήσεων που ανήκουν στον περασμένο αιώνα.
Ο σύγχρονος αγρότης δεν είναι κολίγας και πρέπει να πάψει να θεωρείται ως ο φτωχός εξαθλιωμένος, που χρήζει ειδικής φροντίδας και προστασίας από πατερούληδες και προστάτες κάθε είδους. Οι αγρότες του μέλλοντος είναι επιχειρηματίες, που παράγουν προϊόντα για τη διατροφή. Αξιοποιούν ακίνητα που κατέχουν, αντλούν κεφάλαια από το τραπεζικό σύστημα, κάνουν επενδύσεις στη γνώση, χρησιμοποιούν εργάτες, αναλαμβάνουν επιχειρηματικό ρίσκο και παράγουν προϊόντα για την παγκόσμια αγορά. Αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό το μοντέλο είναι ξένο προς τις κυρίαρχες αντιλήψεις των «τιμών ασφαλείας», αλλά αυτά δεν υπάρχουν στο οικονομικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο κινείται η χώρα. Και η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει και άλλο πλαίσιο, για να κινηθεί η χώρα ή ακριβέστερα αυτό που υπάρχει ως εναλλακτική είναι η απόλυτη εξαθλίωση.
Οι κυβερνήσεις των πολλών τελευταίων χρόνων βολεύονται από κινητοποιήσεις επετειακού χαρακτήρα. Γνωρίζουν από την αρχή πού θα οδηγήσουν και είναι έτοιμες να ικανοποιήσουν «τα αιτήματα των μπλόκων». Παίζουν δηλαδή τον ρόλο τους στη θεατρική παράσταση που στήνεται. Οι αγρότες χρειάζονται κάτι εντελώς διαφορετικό, για να επιτύχουν λύσεις στα προβλήματά τους. Δεν γνωρίζουμε πώς θα το επιτύχουν, αλλά είναι βέβαιο ότι όσο επαναλαμβάνεται η συγκεκριμένη επετειακή φαρσοκωμωδία δεν πρόκειται να το πετύχουν.
panagopg@gmail.com
