Το επόμενο χρονικό διάστημα η Ε.Ε. θα βρεθεί στο σταυροδρόμι κρίσιμων και μεγάλων αποφάσεων. Θα πρέπει να αποφασίσει με ποιον θα πάει και ποιους θα αφήσει στο νέο μοίρασμα του κόσμου και βέβαια πώς θα παραμείνει ασφαλής και οικονομικά ισχυρή. Με βάση τις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί, όλοι αντιλαμβάνονται ότι θα τεθούν υπαρξιακά ζητήματα για την Ε.Ε. Στην περίπτωση που δεν διαλυθεί, το πιθανότερο είναι να αναπτύξει ισχυρότερους δεσμούς σε όλα τα επίπεδα άμυνας, κοινής εξωτερικής πολιτικής, οικονομίας και προϋπολογισμού.
Σε κάθε περίπτωση, στην Ε.Ε. φαίνεται πως έχουν αντιληφθεί ότι υπάρχει ανάγκη για αναπροσαρμογή και αναθεωρούν ήδη πολιτικές. Το σχέδιο που παρουσιάστηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τον αγροτικό τομέα την περασμένη εβδομάδα, δίνει το πλαίσιο που θα κινηθεί το επόμενο διάστημα. Η Ε.Ε. προσεγγίζοντας με νέο τρόπο τον αγροτικό τομέα θέτει ως προτεραιότητα τη δημιουργία ελκυστικότητας για προσέλκυση νέων ανθρώπων στην αγροτική παραγωγή, εξασφαλίζοντας «δίκαια εισοδήματα και καλύτερα στοχευμένη δημόσια στήριξη».
Στο επίπεδο της ανταγωνιστικότητας, θα χρησιμοποιηθεί η σύναψη εμπορικών συμφωνιών και η καλύτερη ευθυγράμμιση των προτύπων παραγωγής για τα εισαγόμενα προϊόντα, ώστε τα φιλόδοξα πρότυπα της Ε.Ε. να μην μετατρέπονται σε ανταγωνιστικό μειονέκτημα. Ενώ μπαίνει φρένο στις απαγορεύσεις και τα πρότυπα στην παραγωγή, όπως επισημαίνεται με έμφαση «η Επιτροπή θα εξετάσει με προσοχή το ενδεχόμενο περαιτέρω απαγόρευσης της χρήσης φυτοφαρμάκων εάν δεν υπάρξουν εναλλακτικές λύσεις σε εύλογο χρονικό διάστημα και θα εξορθολογίσει την πρόσβαση στα βιοφυτοφάρμακα στην αγορά της Ε.Ε.». Θα εκπονηθεί τέλος σχέδιο δράσης, ώστε οι αγροτικές περιοχές να παραμείνουν ζωντανές, λειτουργικές και άρρηκτα συνδεδεμένες με την πολιτιστική και φυσική κληρονομιά της Ε.Ε.
Είναι φανερό ότι το πλέγμα δράσεων που περιγράφεται συνιστά μια συνολική πολιτική στήριξης του αγροτικού τομέα. Η προσέλκυση νέων, η κατάκτηση ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος, οι πράσινες και οι ασφαλείς πρακτικές, η διατήρηση των αγροτικών περιοχών, προϋποθέτουν προσεκτική εφαρμογή σε εθνικό επίπεδο. Εδώ είναι η μεγάλη αποτυχία του ελληνικού συστήματος. Με τον ΟΠΕΚΕΠΕ να αλλάζει διοικήσεις κάθε χρόνο και με ένα ολόκληρο σύστημα που ζει από τη διαχείριση των επιδοτήσεων, δεν μπορούμε να προσδοκούμε πολλά. Χρειάζεται μια διαφορετική πολιτική σε όλα τα επίπεδα και -το σημαντικότερο- το σύνολο των πόρων να κατευθυνθεί στους πραγματικά ενεργούς αγρότες, που παράγουν και δεν συμπληρώνουν απλώς το εισόδημά τους με επιδοτήσεις.
panagopg@gmail.com
