Η Καλαμάτα για πολλούς λόγους τυχαίους και συγκυριακούς θεωρείται πλέον τουριστικός προορισμός. Σε λίγους μήνες θα ολοκληρωθεί και ένα τεράστιο οδικό έργο που θα αλλάξει τις προσβάσεις και τις ισορροπίες στο εσωτερικό της πόλης. Η αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων απαιτούν διαφορετική πολιτική αντιμετώπιση, και κινήσεις πέρα από τη μικροδιαχείριση. Η λογική του διευθυντή που αποφασίζει και των υφιστάμενων που υλοποιούν δεν είναι αυτό που έχει ανάγκη η πόλη: Χρειάζονται μεγάλες παρεμβάσεις, που θα της ανοίγουν προοπτικές. Παρεμβάσεις που θίγουν κατεστημένες αντιλήψεις, έχουν ρίσκο, αλλά είναι απολύτως αναγκαίες για να μπορέσει η περιοχή να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που της δίνονται τώρα. Για να μπορέσει δηλαδή να προσελκύσει επενδύσεις και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, ώστε να παραχθεί επιπλέον εισόδημα για όλους.
Τα μεγάλα ζητήματα για την Καλαμάτα το επόμενο διάστημα -τα οποία μέχρι τώρα η δημοτική αρχή έχει στην κυριολεξία θάψει- είναι το Γενικό Πολεοδομικό και η λειτουργία της παραλιακής ζώνης μέσα από ένα συνολικά νέο κυκλοφοριακό σύστημα. Και τα δύο αυτά θέματα αντιμετωπίστηκαν από την παρούσα δημοτική αρχή φοβικά και μετατέθηκαν στις καλένδες.
Ο φόβος του πολιτικού κόστους αλλά και η ελλιπής κατανόηση της σπουδαιότητάς του οδήγησαν στο να μην έχει σήμερα η Καλαμάτα Γ.Π.Σ., το οποίο θα μπορούσε να αποτελεί ένα κρίσιμο εργαλείο για τη δημιουργία επενδύσεων στον τουριστικό τομέα. Η έλλειψη κλινών στην περιοχή είναι κάτι που το ομολογούν πλέον όλοι. Πώς όμως θα δημιουργηθούν τουριστικά καταλύματα; Πώς θα αξιοποιηθεί η δυτική παραλία, η οποία θεωρείται ότι μπορεί να αποτελέσει σημείο ενδιαφέροντος για μεγάλες επενδύσεις; Πώς θα γίνουν επενδύσεις μόνιμης κατοικίας στους οικισμούς στα προάστια, όταν τα σχέδια είναι βαλτωμένα και μπλοκαρισμένα με ευθύνη και της δημοτικής αρχής; Οταν μια δημοτική αρχή δεν "τρέχει" τα ζητήματα που μπορούν να προσελκύσουν επενδύσεις και ασχολείται μόνο με την καθημερινότητα, υπονομεύει ουσιαστικά την προοπτική της πόλης.
Η ανάπλαση στο κέντρο και οι σημειακές παρεμβάσεις έδωσαν ψήφους και καλλώπισαν την εικόνα, ήταν όμως αποσπασματικές και εντελώς τυχαίες. Το παραλιακό μέτωπο της πόλης, ακόμα και αυτό της ανατολικής παραλίας που συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη κίνηση, είναι κυριολεκτικά αφημένο στην τύχη του.
Το σίγουρο είναι ότι η Καλαμάτα για να γίνει προορισμός χρειάζεται μια όμορφη και ασφαλή τουριστική παραλία, όχι έναν δρόμο πόλης εκεί. Η Ναυαρίνου πρέπει αυτονόητα να γίνει δρόμος τουριστικού θερέτρου, αντί για δρόμος αυξημένης κυκλοφορίας που είναι σήμερα. Η δημοτική αρχή όμως δείχνει μια εμμονή γραφειοκράτη ο οποίος δεν θέλει να καταλάβει, κι έτσι αναμασάει τα ίδια και τα ίδια επιχειρήματα για να καλύψει το πρόβλημα και να συγκαλύψει την ευθύνη της.
Για να το πούμε απλά και καθαρά, δεν θα έρθει ο άλλος από τα πέρατα της οικουμένης στην Καλαμάτα για να πάει να καθίσει σε μια κακοποιημένη αισθητικά παραλία, όπου πάνω απ' το κεφάλι του περνάει κι ο κάθε «κάγκουρας» γκαζώνοντας με κομμένη την εξάτμιση και τη μουσική στη διαπασών.
Με αφορμή λοιπόν την προοπτική χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ, με 10 εκατομμύρια, της ανάπλασης της παραλίας, ανοίγεται ένα τεράστιο παράθυρο ευκαιρίας. Τα χρήματα αυτά, για να πιάσουν τόπο, θα πρέπει να αξιοποιηθούν προκειμένου να αλλάξει συνολικά η εικόνα του παραλιακού μετώπου της Καλαμάτας. Είμαστε φυσικά σίγουροι ότι η δημοτική αρχή θέλει απλώς να φαρδύνει τα πεζοδρόμια, να βάλει πλάκες εντός κι εκτός οδοστρώματος. Η παραλία όμως δεν χρειάζεται μια κλασική ανάπλαση: Χρειάζεται κάτι πολύ μεγαλύτερο, που θα ξεκινά από τον περιορισμό έως την απαγόρευση της κυκλοφορίας αυτοκινήτων στη Ναυαρίνου και θα φτάνει ως τη μεγάλη συμφωνία για το τι επιτρέπεται -και πώς- να είναι απλωμένο στην άμμο.
Η ευκαιρία της Καλαμάτας είναι τώρα - και δεν πρέπει να σπαταληθεί. Δεν είμαστε αισιόδοξοι, αλλά ελπίζουμε ότι έστω και την ύστατη ώρα θα αλλάξει η θεώρηση των πραγμάτων, για να γραφτεί πραγματικά ιστορία.
panagopg@gmail.com
