Η εκτίμηση σχετικά με το πολιτικό ενδιαφέρον στην Περιφέρεια πέρα από το γενικό τέτοιο έχει να κάνει και με το γεγονός ότι ήδη υπάρχουν τρεις υποψηφιότητες προσώπων που διαφοροποιούν πλήρως το σκηνικό των προηγούμενων εκλογών. Ο Παναγιώτης Νίκας, ο Γιώργος Δέδες και ο Γιάννης Μπουντρούκας που αποτελούν επιλογές εκλογικών σχηματισμών με πρωτεύοντα ρόλο στην κεντρική πολιτική σκηνή, είναι πρόσωπα που έχουν παίξει ρόλο σε σημαντικές θέσεις της δημόσιας ζωής. Γεγονός που καθιστά ενδιαφέρουσα την εκλογική αναμέτρηση σε μια προσπάθεια υπέρβασης των κομματικών ποσοστών, με το βλέμμα στο ενδεχόμενο της δεύτερης Κυριακής. Ηδη είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση το γεγονός ότι αυτές οι υποψηφιότητες περιορίζουν ασφυκτικά τον “ζωτικό χώρο” για τον σημερινό περιφερειάρχη Πέτρο Τατούλη. Πέρα από τις κατά καιρούς δηλώσεις και... διαβεβαιώσεις δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα είναι και πάλι υποψήφιος. Αυτό εν πολλοίς θα κριθεί από την αποτελεσματικότητα που θα έχει η πίεση της Νέας Δημοκρατίας και του Κινήματος Αλλαγής στα τυπικώς στελέχη τους, τα οποία συμμετέχουν στην “ηγετική ομάδα” της περιφερειακής πλειοψηφίας. Πέραν τούτου ένα μέρος του εκλογικού σώματος θα κατευθυνθεί στους υποψήφιους άλλων πολιτικών σχηματισμών, καθώς ως είθισται θα υπάρξει κομματική αντιστοίχιση με τις πολιτικές δυνάμεις σε εθνικό επίπεδο. Ως εκ τούτου ο δεύτερος γύρος μοιάζει ως το πλέον πιθανό ενδεχόμενο και εν όψει αυτού θα έχουμε να κάνουμε με μια προεκλογική περίοδο που η πολιτική αντιπαράθεση θα προσδιορίζεται σε σημαντικό βαθμό από αυτό το ενδεχόμενο. Πάντως το σκηνικό των υποψηφιοτήτων ξεκαθαρίζει γρήγορα και μπορούμε να γράψουμε ότι ήδη βρισκόμαστε στο στάδιο προετοιμασίας της προεκλογικής περιόδου.

Δεν μπορούμε όμως να πούμε κάτι τέτοιο για τις εκλογές στο Δήμο Καλαμάτας. Αποτιμώντας τα όσα “κυκλοφορούν” και ακούγονται, πριν από λίγες ημέρες έγραφα στον... προσφιλή τόπο των διαδικτυακών παρεμβάσεων: “Πολλοί ενδιαφέρονται, ολίγοι (συγκριτικά με το ενδιαφέρον) θα κάνουν τελικά δικούς τους συνδυασμούς στις δημοτικές εκλογές. Το γράφω γιατί βλέπω να αναπαράγονται στερεότυπα ορισμένα πράγματα, αλλά μάλλον στην πλακίτσα πάνω οι περισσότεροι ξεχνούν πως δεν αρκεί να θέλεις αλλά θα πρέπει και να... μπορείς να κατέβεις υποψήφιος δήμαρχος. Αντε και μάζεψες ψηφοδέλτιο καθόσον σου χρειάζονται υποψήφιοι μόνο για το κεντρικό, όχι και για τα χωριά όπως ήταν πριν. Το πρώτο και μείζον πρόβλημα είναι τα οικονομικά. Εκλογές χωρίς χρήμα δεν γίνονται. Παράβολα, ψηφοδέλτια, διαφημιστικό υλικό, εκλογικά γραφεία. Ευρώπουλα πολλά και με την πιο συντηρητική διαχείριση. Δεν γνωρίζω πόσοι τα διαθέτουν, πόσοι μπορούν να τα μαζέψουν από φίλους, πόσοι μπορούν να δανειστούν και στη χειρότερη περίπτωση, να χρηματοδοτηθούν επί σκοπώ. Για να "αξίζουν" αυτά πρέπει να υπάρχει και στόχος. Μόνο για την πλάκα του δεν κατεβαίνει κανένας. Τελικά θα μου επιτρέψετε να εκτιμήσω ως... αρχαίος περί τους δήμους ότι πολύ λιγότεροι από όσους ακούγονται θα κατέβουν. Περισσότεροι από την κομματική αντιστοίχιση, πολύ λιγότεροι από τους παρελαύνοντες. Αλλοι μετά από ώριμη σκέψη θα εγκαταλείψουν το εγχείρημα, άλλοι θα χωθούν σε διάφορα δημοτικά ή περιφερειακά ψηφοδέλτια, άλλοι θα πάνε σπίτι τους (ενδεχομένως μέχρι... νεωτέρας) και κάποιοι θα τολμήσουν. Ο πολιτικός χαβαλές έχει όρια και... περιθώρια”. Αν προσθέσουμε και τις πολιτικές επιδιώξεις των κατά δήλωση ή των κατά διαρροή “ενδιαφερομένων”, τότε μπορούμε να έχουμε μια πιο καθαρή εικόνα σε σχέση με τα πρόσωπα και τα ενδεχόμενα.

Δεν θα έμπαινα στον πειρασμό της ενασχόλησης με τα ονόματα που “κυκλοφορούν”, γιατί σε αυτή τη φάση υπάρχει ο κίνδυνος να εκληφθεί κάτι τέτοιο ως παρέμβαση στις διεργασίες που γίνονται. Χρειάζεται όμως να επαναλάβω κάποιες επισημάνσεις που έχουν γίνει κατά καιρούς και να προσθέσω ορισμένες ακόμη. Θεωρώ ότι η υπόθεση της διεύθυνσης των δημόσιων υποθέσεων στην περιφέρεια του Δήμου Καλαμάτας, εκ των πραγμάτων θα περάσει μέσα από μια μεταβατική φάση. Και αυτό όχι μόνο επειδή η απλή αναλογική τροποποιεί τους όρους διεξαγωγής της εκλογικής αναμέτρησης και οδηγεί εκ των πραγμάτων σε συνεργασίες, αλλά και γιατί η μετακίνηση του δημάρχου Παν. Νίκα σε άλλο πόστο σημαίνει από μόνη της “τέλος εποχής”. Η εποχή της παντοδυναμίας και της “ενός ανδρός αρχής” τελειώνει ανεπιστρεπτί. Το προσωποπαγές αυταρχικό μοντέλο διοίκησης που καθιέρωσε για τρεις θητείες δήμαρχος θα πρέπει εκ των πραγμάτων να αντικατασταθεί με ένα διαφορετικό μοντέλο με χαρακτηριστικά δημοκρατικής λειτουργίας σε πολιτικό και διοικητικό επίπεδο. Ως εκ τούτου εκ των πραγμάτων θα πρέπει να αναζητηθούν πρόσωπα που θα μπορούσαν να είναι φορείς τέτοιων αντιλήψεων, ανεξαρτήτως αν αποτελούν κομματικές επιλογές ή αποτέλεσμα πρωτοβουλίας οργανωμένων ομάδων ή και προσώπων. Πέρα όμως από τις αντιλήψεις και τις ιδέες, χρειάζεται αυτά τα πρόσωπα να έχουν επεξεργαστεί ένα διαφορετικό σχέδιο λειτουργίας του δήμου και να είναι σε θέση να ενεργοποιήσουν τις υπηρεσίες. Δείχνοντας εμπιστοσύνη στο προσωπικό, αξιοποιώντας τις δυνατότητες και τις δεξιότητες αλλά και προσδιορίζοντας στόχους και μεθόδους υλοποίησης μέσα από μηχανισμούς ελέγχου της παραγωγής δημοτικού έργου. Οποιος επιχειρήσει να βαδίσει στο σημερινό δρόμο, μετά βεβαιότητος θα έχει αποτύχει προκαταβολικά.

Εκ των πραγμάτων οι υποψήφιοι εκτός των άλλων οφείλουν να παρουσιάσουν το δικό τους σχέδιο για τη διεύθυνση και λειτουργία του δήμου. Αν δεν έχουν, καλύτερα να καθίσουν στο σπίτι τους γιατί μετά τις εκλογές κάποιοι θα βρεθούν προ εκπλήξεων. Ο Δήμος Καλαμάτας πλέον είναι ένας μεγάλος δήμος με ειδικές απαιτήσεις, μεγάλα προβλήματα που έρχονται από το παρελθόν και ανάγκες αποτελεσματικής αντιμετώπισης. Η καρέκλα του δημάρχου φαντάζει ολίγον ως... ηλεκτρική, καθώς έχει ειδικές απαιτήσεις. Εχει περάσει χωρίς επιστροφή η εποχή της... χαιρετούρας των πελατών, ο δήμαρχος για να τα φέρει βόλτα χρειάζεται να διαθέσει αμέτρητες εργατοώρες αξιοποιώντας και τις δυνατότητες του επιτελείου που οφείλει να δημιουργήσει. Είτε εκλεγεί αυτοδυνάμως (στη σφαίρα της... φαντασίας το ενδεχόμενο), είτε πολύ περισσότερο αν εκλεγεί στον δεύτερο γύρο μέσα από συνεργασίες που θα έχουν και μετεκλογικό... αντίκρισμα. Ακόμη περισσότερο αν δεν συμβεί αυτό και θα πρέπει κάθε φορά να διασφαλίζει την πλειοψηφία για την υλοποίηση των στόχων που θεωρεί ως σημαντικούς. Ολα αυτά πολύ απλά σημαίνουν ότι πέρα από καλές προθέσεις, όποιος δηλώνει “παρών” δεν σημαίνει ότι... κάνει και για δήμαρχος. Η εκτίμηση αυτή δεν έχει σκοπό να απαξιώσει οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο. Αλλά να επισημαίνει σε όλους πως πρέπει πριν τη “μεγάλη απόφαση” να αναμετρηθούν με τον εαυτό τους και τις υποχρεώσεις τους. Ωστε να είναι βέβαιοι ότι μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις που συνεπάγεται η απόφαση, η πιθανή εκλογή τους ή και η εκ του αποτελέσματος πρόσκληση να αναλάβουν μέρος των ευθυνών.

Καταλήγοντας: Ο καθένας δικαιούται να θεωρεί ότι είναι κατάλληλος ή “ο κατάλληλος” για τη θέση του δημάρχου. Υποχρεούται όμως να έχει πλήρη συναίσθηση του τι συνεπάγεται αυτό και τι είναι διατεθειμένος να “θυσιάσει” ενόψει αυτής της φιλοδοξίας. Στις εκλογές θα κριθούν (εντός ή εκτός εισαγωγικών) οι υποψήφιοι, μετά τις εκλογές θα κριθεί το μέλλον του δήμου...