Από το Δήμο Καλαμάτας τη Ναυαρίνου την πηγαίνουν… γύρω-γύρω αλλά δεν λένε να την ακουμπήσουν. Διαβάζουμε και μαθαίνουμε για μάστερ πλαν του λιμανιού, για ναυτιλιακό ενδιαφέρον στο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης, για νέο έργο ανάπλασης αλλά για τα όσα έχουν να κάνουν με το δρόμο και τη χρήση του δεν ακούγεται ούτε κουβέντα. Εν ολίγοις μπορεί να ανατραπούν τα πάντα στην περιοχή, να αλλάξουν όψη και χρήσεις εκ των πραγμάτων, αλλά όλα αυτά σταματούν στο… πεζοδρόμιο.
Μια απτή απόδειξη ότι ο δήμος δεν διαθέτει κάποιο στρατηγικό σχέδιο επί του οποίου κινείται, αλλά παρεμβαίνει ευκαιριακά και κατά πως συμφέρει κάθε φορά την πολιτική εξουσία. Ο παραλιακός δρόμος αναδεικνύεται σε υπόθεση-ταμπού που περνάει από τη μια δημοτική αρχή στην άλλη και καμία δεν έχει ανοίξει σοβαρή συζήτηση καταθέτοντας στο τραπέζι όλες τις εναλλακτικές λύσεις που μπορεί να υπάρχουν.
Ετσι παραμένει ένας δρόμος ταχείας κυκλοφορίας, όταν το επιτρέπει ο φόρτος των οχημάτων, ή μετατρέπεται σε δρόμο μεγάλου αστικού κέντρου όταν ο χρόνος και ο καιρός "σπρώχνουν" μαζικά τον κόσμο στην παραλιακή ζώνη και πολύ πέραν της Καλαμάτας. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες αναλύσεις για το πώς αντιλαμβάνεται η μεγάλη πλειοψηφία των οδηγών την κίνηση στη διαδρομή αυτή. Το αισθάνεται ο καθένας αν επιχειρήσει να κινηθεί αργά με τα κορναρίσματα και τις προσπεράσεις ή ως πεζός που περιμένει στη διάβαση να τελειώσουν τα… αυτοκίνητα που σπανίως σου κάνουν τη χάρη να "υπακούσουν" στη διαγράμμιση.
Η ατολμία για κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στο δρόμο, ακυρώνει ουσιαστικά και τη δημιουργία ποδηλατοδρόμου μέχρι το "Φιλοξενία", γεγονός που κάνει ακόμη χειρότερη την κατάσταση στην παραλιακή ζώνη. Γιατί πλέον ο πεζόδρομος έχει καταληφθεί από τα ποδήλατα και εκ των πραγμάτων ακυρώνεται ένα σημαντικότατο πλεονέκτημα της περιοχής που έχει περιληφθεί και σε δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για πόλεις και διαδρομές περιπάτου και τζόκινγκ. Οι υποσχέσεις μέχρι τώρα παραμένουν στα χαρτιά, γιατί τελικά ποδηλατόδρομος μέχρι το σημείο που προαναφέρθηκε σημαίνει περιορισμός του οδοστρώματος. Και θα ήταν εγκληματικό να σκεφθεί κάποιος να κατεβάσει τη διαδρομή προς την παραλία, μειώνοντας ακόμη περισσότερο το εύρος της και χωρίς μάλιστα να έχουν μελετηθεί τυχόν ακτομηχανικά προβλήματα.
Λύσεις για τη Ναυαρίνου υπάρχουν πολλές και διαφορετικές, αλλά οι δημοτικοί άρχοντες επιλέγουν να μένουν απαθείς δίνοντας μαθήματα πολιτικού οπορτουνισμού.

Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr