Κείμενο δημοσιευμένο σε αυτή τη στήλη στις 6 Ιουλίου 2011, εξαιρετικά αφιερωμένο σε έκπληκτους από τις εξελίξεις και ερίζοντες για τις ευθύνες:
"Ενα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό δαπανήθηκε από την Πολιτεία προκειμένου να κατασκευαστεί ο καταυλισμός των τσιγγάνων στην Μπιρμπίτα. Δυστυχώς με τον πλέον επίσημο τρόπο σήμερα γίνεται γνωστό ότι ο καταυλισμός τελεί υπό διάλυση, χωρίς κανένας να ενδιαφέρεται προκειμένου να συμμαζευτεί η κατάσταση.
Στην Μπιρμπίτα έγινε αυτό που συνήθως συμβαίνει όταν σβήνουν τα φώτα των προβολέων της δημοσιότητας: Εγκαταλείφθηκε στην τύχη της και δεν έγινε καμία προσπάθεια ουσιαστικής στήριξης της ζωής σε αυτήν. Τα παράπονα καταγράφηκαν σε πολλά ρεπορτάζ που έκαναν συνάδελφοι της "Ε" στο χώρο αυτό, αλλά το ενδιαφέρον των αρμοδίων φθάνει μέχρι την… εξασφάλιση της ψήφου. Ετσι οι εγκαταστάσεις διαλύθηκαν, πολλοί έφυγαν και το πείραμα απέτυχε παταγωδώς.
Την ίδια ώρα οι καταυλισμοί των τσιγγάνων αυξάνονται και πληθύνονται καθώς ομάδες από αυτούς καταλαμβάνουν δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, εγκαθίστανται σε παραπήγματα, δημιουργούν ολόκληρα χωριά και σε ορισμένες περιπτώσεις γκέτο στα οποία υπάρχει άβατο για οποιονδήποτε.
Το πλέον ακραίο παράδειγμα είναι ο καταυλισμός των τσιγγάνων στην περιοχή πίσω από τις εργατικές κατοικίες στην Αγία Τριάδα. Εκδιώχθηκε ακόμη και ο… δήμος από την ιδιοκτησία του, δημιουργήθηκε ένα άθλιο χωριό που περιβάλλεται από σκουπιδότοπο, η πρόσβαση σε αυτό είναι δύσκολη και γίνεται μέσα από παγίδες που στήνουν ορισμένοι με πρόκες, σπασμένα γυαλιά και άλλους τρόπους. Εννοείται ότι η ζωή στην περιοχή έχει δυσκολέψει ιδιαίτερα, οι τσιγγάνοι έχουν επιβάλει τους δικούς τους… κανόνες, αλλά κανένας δεν ασχολείται ουσιαστικά με το πρόβλημα.
Καταυλισμοί τσιγγάνων έχουν πλέον δημιουργηθεί σε ορισμένα χωριά όπως το Πλατύ και όπως πάνε τα πράγματα σε ορισμένες περιπτώσεις είναι ζήτημα χρόνου η… εκδίωξη των ντόπιων. Στη Μεσσήνη υπάρχει ολόκληρος καταυλισμός στο πρόχωμα του Παμίσου, ενώ… τσιγγανοκρατούνται περιοχές μέσα στην πόλη.
Οι αντιδράσεις δεν έχουν να κάνουν ούτε με ρατσισμούς που βλέπουν ορισμένοι, ούτε με την… αισθητική του πράγματος. Εχουν να κάνουν με την παραβατικότητα η οποία αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο, χωρίς να υπάρχει και η ανάλογη αντιμετώπιση. Πολύ περισσότερο εμφανίζονται καταστάσεις ανοχής ακόμη και σε περιπτώσεις που οι… κοινοί θνητοί θα πήγαιναν σιδηροδέσμιοι.
Η κοινωνία και οι συντεταγμένοι θεσμοί της Πολιτείας όσο περνάει ο καιρός χάνουν την ισορροπία στην αντιμετώπιση ενός ζητήματος που παλαιότερα είχε "γραφικά" χαρακτηριστικά, σήμερα όμως αποτελεί ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα. Και για την αντιμετώπιση του οποίου υπάρχουν μόνο θεωρίες και άπειρη αντιρατσιστική υποκρισία που φθάνει στο σημείο από τους γύφτους να πάμε στους τσιγγάνους (ή αθίγγανους κατά το… καλλιτεχνικόν) και προσφάτως στους… ρομ κατά την αστυνομική ορολογία.
Με τις συνθήκες που διαμορφώνονται και με τους τοπικούς παράγοντες παρατηρητές και σχολιαστές των εξελίξεων, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο πως το πρόβλημα θα πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Και πειράματα όπως της Μπιρμπίτας, χωρίς κοινωνική, εκπαιδευτική και οικονομική υποστήριξη δεν έχουν κανένα μέλλον".
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr