Στο ύψος της Ανάστασης βρίσκει μπροστά του το "πηγάδι" σκουπιδιών του δήμου και ένα αυτοκίνητο παρκαρισμένο κάτω από το αρμυρίκι. Χρειάστηκαν μεγάλη προσπάθεια, ελιγμοί και βοήθεια για να συνεχίσει το δρόμο του. Ανάρτησα τη φωτογραφία στο Facebook και φίλος με ενημέρωσε πως επρόκειτο για ομογενείς από την Αυστραλία που έρχονται κάθε 2-3 χρόνια και καταταλαιπωρούνται από τέτοιες καταστάσεις. Αλλος φίλος Γερμανός που έρχεται πολύ συχνά στην πόλη, χρησιμοποιώντας τον αυτόματο μεταφραστή μού έδωσε να καταλάβω ότι η παρατήρηση του ίδιου και της γυναίκας του είναι πως τέτοιες καταστάσεις συναντούν διαρκώς στην Καλαμάτα.
Στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας ανεβαίνοντας στην Ακρίτα είδα στη μέση του δρόμου και δίπλα στη νησίδα μια κυρία να σπρώχνει στον ήλιο το καροτσάκι με ηλικιωμένο που αντιμετώπιζε κινητικά προβλήματα. Τα πεζοδρόμια του αρτηριακού αυτού δρόμου είναι αφιλόξενα για άτομα με αναπηρία και η διαπίστωση έγινε με μια εικόνα που παραπέμπει σε πρωτόγονες καταστάσεις.
Την Κυριακή το βραδάκι στη Νέδοντος είχε πάρει στροφή ο Σταύρος με το ηλεκτροκίνητο καροτσάκι του και πηγαίνοντας ακριβώς πίσω του διαπίστωσα ότι σχηματίστηκε ουρά μέχρι να φθάσει σε ένα φαρδύτερο σημείο για να ξακρίσει λίγο αφού ο δρόμος δεξιά και αριστερά είχε καταληφθεί από αυτοκίνητα. Για τα πεζοδρόμια δεν το συζητάμε, ποδηλατόδρομος δυτικά, τρόμπες βενζίνης δεξιά και ελεύθερο πεζοδρόμιο καθόλου. Και μπορεί από πεποίθηση ο Σταύρος να διεκδικεί το δικαίωμα της κυκλοφορίας στο δρόμο, κάποιος άλλος όμως θα το σκεφτόταν πολύ να επιχειρήσει μια επικίνδυνη βόλτα.
Τρεις εικόνες σε πυκνό χρόνο που είναι αρκετές όμως για να δείξουν το μέγεθος του προβλήματος για τους ανθρώπους με αναπηρίες. Προερχόμενες μάλιστα από σημεία της πόλης τα οποία έχουν αρτηριακή σημασία και επομένως έπρεπε να διαθέτουν και την κατάλληλη υποδομή αλλά και την προστασία της. Γιατί στη Ναυαρίνου για παράδειγμα, ο δήμος αντί να προστατεύει το δικαίωμα της ακώλυτης διέλευσης απαγορεύοντας "διά ροπάλου" τη στάθμευση στο σημείο που προαναφέρθηκε, αρκέστηκε να τοποθετήσει μια πινακίδα που δείχνει ότι μπορούν να παρκάρουν άτομα με ειδικές ανάγκες και τοποθέτησε τουαλέτα. Μόνο και μόνο γιατί αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για να πάρει… "γαλάζια σημαία".
Ανάλογη αδιαφορία επιδεικνύεται και για την προστασία των σημείων που προορίζονται για άτομα με κινητικά (και άλλα) προβλήματα όπως οι ειδικές θέσεις στάθμευσης. Για τις ράμπες ας μην το συζητάμε, στη Βαλαωρίτου που είναι στο κέντρο να δει κάποιος τι γίνεται και θα καταλάβει τι συμβαίνει λίγο πιο… απόκεντρα.
Δυστυχώς η πόλη παραμένει αφιλόξενη για άτομα με αναπηρίες και θα μπορούσαν να αναφερθούν αμέτρητα παραδείγματα. Το πρόβλημα είναι να αντιληφθεί ο δήμος ότι έχει και νομική υποχρέωση να διευκολύνει την κινητικότητα όλων και πρωτίστως των ανθρώπων με κινητικά προβλήματα.
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr
