Δεν γνωρίζουμε ποιος είναι αυτός ο οποίος συντάσσει τις εισηγήσεις στην Περιφέρεια Πελοποννήσου σχετικά με τα αγροτικά θέματα. Εκείνο το οποίο διαπιστώνουμε όμως είναι πως μέσα σε αυτά εμφανίζονται θέσεις οι οποίες όχι μόνον δείχνουν ότι ο συντάκτης δεν έχει μυρουδιά από τα ζητήματα της αγροτικής οικονομίας, αλλά ότι ταυτοχρόνως εκφράζει επικίνδυνα ακραίες νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις.
Αφορμή για την επισήμανση αυτή η θέση με την οποία καταλήγει η εισήγηση για το "Καλάθι" όπως αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο: "Η Περιφέρεια Πελοποννήσου εκτιμά τη λογική των επιδοτήσεων ξεπερασμένη και αντίθετα θα ενισχύσει τα επενδυτικά επιχειρηματικά πλάνα του αγροτικού τομέα".
Πρόκειται για αντίληψη καφενείου που έχει απήχηση στους κόλπους των αστών οι οποίοι θεωρούν ότι οι αγρότες απλώς τεμπελιάζουν και ροκανίζουν τις επιδοτήσεις αδιαφορώντας για την παραγωγή. Χρησιμοποιούν προς τούτο φαινόμενα διαφθοράς με τις επιδοτήσεις, τα οποία είναι υπαρκτά πλην όμως δεν αποτελούν… ελληνικό προνόμιο και εκτείνονται σε όλη την Ευρώπη με "πρωτεργάτες" στην υπόθεση επιχειρηματίες και "επιχειρηματίες" (οι οποίοι άλλωστε είναι στην κορυφή αυτών που χρωστούν στο Δημόσιο με βάση τις καταστάσεις οι οποίες δημοσιοποιήθηκαν, αλλά δεν πρόκειται να εισπραχθεί ευρώ καθώς όλα αυτά αφορούν εικονικές συναλλαγές).
Από εκεί και ύστερα οι αγροτικές επιδοτήσεις δεν είναι… εφεύρεση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είναι στοιχείο που χαρακτηρίζει τον τομέα αυτό σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες και αποτελούν τα τελευταία χρόνια αντικείμενο σκληρής διαπραγμάτευσης στους κόλπους του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου στους διαδοχικούς γύρους. Αλλά και σκληρής αντιπαράθεσης στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τους βιομήχανους να πιέζουν με τοποθετήσεις όπως αυτή της Περιφέρειας Πελοποννήσου, για την κατάργηση των επιδοτήσεων και των εισαγωγικών φραγμών αγροτικών προϊόντων από τρίτες χώρες. Γιατί απλώς επιδιώκουν διείσδυση στην αγορά αυτών των χωρών και μεγιστοποίηση του κέρδους.
Αυτή την περίοδο είναι σε εξέλιξη σκληρή διαπραγμάτευση στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης τόσο για το ύψος, όσο και για τον τρόπο κατανομής τους με την αλλαγή του ιστορικού μοντέλου. Αν η Περιφέρεια Πελοποννήσου είχε την αίσθηση της ευρωπαϊκής πραγματικότητας, θα είχε σπεύσει να συλλέξει πληροφορίες και να διαμορφώσει άποψη για τις επερχόμενες αλλαγές και τις θέσεις που θα πρέπει να υποστηριχθούν προς όφελος των παραγωγών.
Και επειδή η Περιφέρεια Πελοποννήσου εμφανίζεται άκρως… φιλογερμανική και οι παράγοντες… λιγώνονται με ό, τι προέρχεται από εκεί, θα ήταν χρήσιμο να έχουν υπόψη τους ένα στοιχείο για τις επιδοτήσεις στην Ελλάδα και τη Γερμανία: Η επιδότηση ανά δικαιούχο στην Ελλάδα είναι μικρότερη από 3.500 ευρώ, ενώ στη Γερμανία υπερβαίνει τις 14.000 ευρώ σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο πρόσφατο συνέδριο που οργάνωσε το περιοδικό "Ελιά και ελαιόλαδο".
Χρήσιμο είναι επομένως να σταματήσουν οι παράγοντες να παίζουν με τέτοιου είδους αντιλήψεις που ενδημούν στα σαλόνια (πραγματικά και τηλεοπτικά) και στρέφονται εναντίον των ανθρώπων οι οποίοι πραγματικά παράγουν και του τομέα που μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στον περιορισμό των επιπτώσεων από την κρίση. Από την καρέκλα του ο καθένας μπορεί να εκφωνεί ό,τι θέλει αλλά θα ήταν καλύτερα να γνωρίζει την πραγματικότητα και τις δυσκολίες. Αερολογίες για "επενδυτικά επιχειρηματικά πλάνα" στη γεωργία έχουμε ακούσει άπειρες φορές αλλά δεν έχουμε δει τίποτε, από καλλιέργειες που "θα" μπορούσαν να αναπτυχθούν έχουμε μπουχτίσει και οι ριζικές αλλαγές στην αγροτική οικονομία αποτελούν εικονική πραγματικότητα.
Κατά τα άλλα κρατάμε τις ιστορίες με τα… ρύζια, τις φράουλες, τα μήλα, τα αχλάδια, τις πατάτες, τα αρωματικά φυτά, τα μέλια, τα κάστανα, τα ρόδια και πολλά ακόμη που "θα" μπορούσαν να καλλιεργηθούν πλην όμως "εάν και εφόσον" υπάρξουν προϋποθέσεις για τη ζωή στο χωριό, τις υποδομές, την υποστήριξη των προσπαθειών και τη δημιουργία δικτύων προώθησης των προϊόντων. Τα λόγια από την πράξη δυστυχώς απέχουν παρασάγγας.
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr