Μήπως αποσκοπούσα στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης και στην εξυπηρέτηση μικροκομματικών συμφερόντων εις βάρος των δοκιμαζόμενων επιχειρήσεων του νομού μας και δεν το κατάλαβα; Αθελά μου έπαιξα τέτοια παιχνίδια και δεν το πήρα χαμπάρι ή μήπως το έκανα σκόπιμα;
Δηλαδή, δε θα έπρεπε να ασχοληθούμε με το θέμα των πυρόπληκτων δανείων, που καίνε χιλιάδες μικρομεσαίους επιχειρηματίες σε 6 νομούς της χώρας, μεταξύ των οποίων και της Μεσσηνίας; Επρεπε να το αφήσουμε στην τύχη του και να περιμένουμε πότε το υπουργείο Οικονομικών θα καταφέρει να πετύχει την πολυπόθητη ρύθμιση;
Δεν το κρύψαμε, παρουσιάσαμε τη βούληση του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης για τη διευθέτηση αυτού του κρίσιμου ζητήματος, σύμφωνα με το δελτίο Τύπου της 29ης Ιουνίου - και από τότε έπρεπε να σιωπήσουμε, να μην ξανασχοληθούμε; Και η αγωνία, οι ενοχλήσεις των δανειοληπτών επιχειρηματιών που έβλεπαν να ρυθμίζονται μόνο τα δάνεια που ήταν εγγυημένα από το Δημόσιο; Επρεπε να τα αποσιωπήσουμε; Να κλείσουμε μάτια και αυτιά και να τους παραπέμπουμε στο δελτίο Τύπου του πρωθυπουργικού γραφείου; Και να επιπλήξουμε το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Θανάση Πετράκο που έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το θέμα, έστω και για κομματικούς λόγους; Να κρατήσουμε κρυφές τις προσπάθειες που έκανε και την αδιαφορία από το γραφείο του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, το οποίο είχε την ευθύνη για τα δάνεια, τα μη εγγυημένα από το Δημόσιο; Εντάξει, ο κ. Στουρνάρας έχει την κρίσιμη αποστολή να σώσει τη χώρα και το πρόγραμμά του με τις συνεχείς συναντήσεις με την τρόικα είναι πολύ πιο σημαντικό. Δεν υπάρχουν, όμως, αρμόδια στελέχη που χειρίζονται το θέμα των πυροδανείων;
Επρεπε να στείλουν επιστολές τα υπεύθυνα θεσμικά όργανα του τόπου, για να υπάρξει ενδιαφέρον και ευαισθησία. Ενόχλησαν οι επιστολές του Επιμελητηρίου, του Συνδέσμου Εξαγωγέων και της Ενωσης Ξενοδόχων Μεσσηνίας. Ξύπνησαν την κυβερνητική παράταξη και προκάλεσαν κινητοποίηση στους κόλπους της. Λες και τότε συνειδητοποίησε το κόμμα ότι μεταξύ των ενδιαφερομένων, των επιχειρηματιών που αγωνιούν, βρίσκονται και πρόσωπα που ανήκουν στο χώρο της Ν.Δ. Λες και ο κ. Πετράκος ενδιαφερόταν για τους Συριζαίους επιχειρηματίες και ήθελε να ρίξει την κυβέρνηση με αυτό το θέμα.
Η παρέμβαση του βουλευτή της Ν.Δ. Δημήτρη Σαμπαζιώτη επιβεβαίωσε ότι υπάρχει ζήτημα. Θα αναφέρω από την ερώτησή του στη Βουλή σημεία που δείχνουν το πρόβλημα, που προκαλούν ερωτηματικά και ξεπερνούν τα στενά κομματικά όρια και μικροσυμφέροντα:
«Ο διαχωρισμός των δανείων στις πυρόπληκτες περιοχές στην παρούσα δυσμενή οικονομική συγκυρία δεν στηρίζεται σε καμία λογική ή πραγματική βάση. Τυχόν διαχωρισμός των δανείων αυτών στις ευαίσθητες πυρόπληκτες περιοχές εγκυμονεί κινδύνους με την εισαγωγή στον "Τειρεσία" και τη διάλυση χιλιάδων επιχειρήσεων, ιδιαίτερα μικρομεσαίων, λόγω αδυναμίας καταβολής των χρεωλυσίων. Πως είναι δυνατόν να κρίνεται το ίδιο θέμα από το ίδιο υπουργείο με δύο μέτρα και δύο σταθμά, δηλαδή να ρυθμίζονται οι οφειλές των δανειοληπτών με εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και να εξαιρούνται αυτοί που έχουν επαρκείς εμπράγματες εξασφαλίσεις με περιουσιακά τους στοιχεία, οι οποίοι και καλούνται να πληρώσουν τη δόση που έληξε τον Ιούνιο και τη δόση που λήγει το Δεκέμβριο;».
Να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη, να αποκομίσει πολιτικά οφέλη επιχειρεί ο βουλευτής της Ν.Δ. ή μήπως «σήκωσε αντάρτικο» με όλα αυτά που επισημαίνει; Τα πράγματα όπως έχουν παρουσιάζει ο Δ. Σαμπαζιώτης, την αγωνία και την ανησυχία μικρομεσαίων επιχειρηματιών μεταφέρει, ζητώντας από τον αρμόδιο υπουργό να εφαρμόσει δικαιοσύνη και επιτέλους να κάνει πράξη τη βούληση του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης.
Κι εμείς θα συνεχίσουμε να κάνουμε τη δουλειά μας, πιέζοντας την κεντρική εξουσία να δώσει λύση στα χρονίζοντα προβλήματα του τόπου. Χωρίς παρωπίδες, εμπάθειες κι εξαρτήσεις. Καταλαβαίνουμε ότι τα πράγματα είναι κρίσιμα, πως δε ζούμε στην εποχή της σπατάλης και των παχιών αγελάδων, αλλά ο τόπος και ο κόσμος που δοκιμάζεται σκληρά δικαιούται τα αυτονόητα. Αξίζει να πάρει όσα δικαιούται - και πολύ περισσότερο να στηριχθεί με ισονομία και δικαιοσύνη. Δεν ζητούν χάρες και ρουσφέτια οι μικρομεσαίοι. Αν δεν ήταν Μεσσήνιος και Νεοδημοκράτης ο πρωθυπουργός, τα λιβανιστήρια και τα παπαγαλάκια θα είχαν σηκώσει επανάσταση!
Με αντικειμενικότητα και αξιοκρατία, με ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις για όλους, θα αλλάξει πορεία ο τόπος.
