Πραγματεύεται ένα πολύ σοβαρό ζήτημα του οποίου πτυχές έχουν καταγραφεί σε πολλά σημειώματα αυτής της στήλης. Σήμερα θα φιλοξενηθούν αποσπάσματα από το εν λόγω άρθρο που θεωρώ ότι έχουν εξαιρετική σημασία, καθώς αποτελούν σκέψεις ενός ανθρώπου που γνωρίζει από τα μέσα τι συμβαίνει στη γεωργία:
«Μια βασική συνέπεια της ένταξής μας στην ΕΕ ήταν η ουσιαστική εγκατάλειψη της υπαίθρου, η αστικοποίηση του πληθυσμού και εν τέλει το έντονα ελλειμματικό αγροτικό ισοζύγιο. Αν οι Ελληνες αγρότες βρουν μια πιο εύκολη ή πιο προσοδοφόρα δουλειά στην πόλη δικαίως εγκαταλείπουν την ύπαιθρο και τη γεωργία. Είναι έγκλημα όμως για τη χώρα να εισάγει για παράδειγμα πατάτες και λεμόνια από τις γειτονικές χώρες. Επίσης, έγκλημα για τη χώρα είναι ότι εξειδικευμένοι αγρότες γίνονται αστοί, και αυτό είναι δρόμος χωρίς επιστροφή. Δε γίνεσαι αγρότης στα "σαράντα" σου. Αγρότης γίνεται το παιδί του αγρότη που "σπουδάζει" τη γεωργία δίπλα στους γονείς του.
Μας βομβαρδίζουν τα ΜΜΕ για τις πολύ λίγες πετυχημένες περιπτώσεις επιστροφής αστών στη γεωργία και στην ύπαιθρο. Αποσιωπούν όμως συνειδητά τις πολύ περισσότερες αποτυχημένες προσπάθειες. Ανθρωποι επένδυσαν τις οικονομίες μιας ζωής στη γεωργία και απέτυχαν οικτρά, χάνοντας χρήματα και κουράγιο. Ηρθαν αντιμέτωποι με την έλλειψη αγροτικής πολιτικής και πόρων για τη γεωργία και απέτυχαν. Στη γεωργία πια απασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά μετανάστες και ηλικιωμένοι - συνταξιούχοι. Οι νέοι αγρότες αποτελούν την εξαίρεση. Επιπλέον, οι πόροι της ΕΕ δε διοχετεύονται πια σε νέες καλλιέργειες, σε αναδιάρθρωση καλλιεργειών, σε εκπαίδευση, σε υποδομές, σε συνεταιριστικές ή ομαδικές προσπάθειες, στη παραγωγή. Το διαλυμένο κράτος τους λιγοστούς διαθέσιμους πόρους τους διοχετεύει στο Ελντοράντο των ΑΠΕ, σε ξενοδοχεία σε κορεσμένες περιοχές κ.λπ. Ετσι δεν περισσεύουν πόροι για το πρωτογενή τομέα, και οι λιγοστοί κατευθύνονται αποκλειστικά στην μεταποίηση αγροτικών προϊόντων από ιδιώτες που αποσκοπούν στο εύκολο και γρήγορο κέρδος και όχι στην ανάπτυξη στη γεωργία και στη βιωσιμότητα της αγροτικής εκμετάλλευσης. Αλλά και οι ανθρώπινοι πόροι περιορίζονται δραματικά. Ερευνητικά Ινστιτούτα προσανατολισμένα στη γεωργία κλείνουν ή υπολειτουργούν, γεωργικές συνεταιριστικές βιομηχανίες κλείνουν ή ιδιωτικοποιούνται. Το κράτος, ως υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, απουσιάζει παντελώς στη χάραξη πολιτικής. Οι παραμελημένες τοπικές Διευθύνσεις Γεωργίας δεν εκτελούν ουσιαστικά το έργο τους, δε βοηθούν - συμβουλεύουν τους αγρότες, υπολειτουργούν. Τα παραδείγματα έλλειψης αγροτικής πολιτικής και οικονομικών πόρων είναι πάμπολλα. Πιο συγκεκριμένα:
Η ΑΤΕ ιδιωτικοποιήθηκε με τραγικές συνέπειες για τις συνεταιριστικές οργανώσεις αλλά και για τους αγρότες. Ουσιαστικός δανεισμός υπάρχει μόνο για τους νέους αγρότες και τη βιολογική γεωργία. Ακόμα και τα Ανοιχτά Δάνεια Αγροτών καταργήθηκαν. Ολες οι τράπεζες για την πλειοψηφία των αγροτικών εκμεταλλεύσεων προσφέρουν απλά έντοκη προεξόφληση της ενιαίας ενίσχυσης. Η ουσιαστική ιδιωτικοποίηση του ΕΛΓΑ είχε σαν αποτέλεσμα να μην αποζημιώνονται πραγματικά οι ζημίες στην αγροτική παραγωγή. Η πιο συχνή ερώτηση στις Ενώσεις κατά τη σύνταξη του ΟΣΔΕ είναι, κάνετε δήλωση ΕΛΓΑ, και σε περίπτωση αρνητικής απάντησης απομειώνουν την εισφορά ΕΛΓΑ κατά 20%. Τι προγραμματισμός, τι κράτος!
Τι να πει κανείς για τη φετινή κατάντια με την επιστροφή ΦΠΑ. Μέχρι πέρυσι η επιστροφή ΦΠΑ στους επιμελείς αγρότες δίνονταν το Μάιο, φέτος από Σεπτέμβρη και βλέπουμε. Το αίτημα της τρόικας για φορολόγηση των αγροτών θα μπορούσε άνετα να καλυφτεί αμέσως με ουσιαστική αύξηση του φορολογητέου εισοδήματος ανά στρέμμα με βάση το αντικείμενο σύστημα. Υπάρχει εμπειρία υπολογισμού τόσο από τον ΕΛΓΑ όσο και από την πρώην ΑΤΕ.
Τα γεωργικά εφόδια (λιπάσματα, σπόροι, κλπ) παράγονται στο πλούσιο Βορρά άλλα και στις αναπτυγμένες χώρες του Νότου (Ιταλία, Ισπανία). Σχεδόν τίποτα δεν είναι ελληνικό. Μια απλή επίσκεψη σε ένα γεωργικό κατάστημα είναι εντελώς αποκαρδιωτική […]
Τα ευχολόγια και τα καλά λόγια κ. Τσαυτάρη δεν αρκούν. Χρειάζεται αγροτική πολιτική και πάνω από όλα πόροι για να υπάρξει αγροτική ανάπτυξη. Υπάρχουν σημαντικά περιθώρια αύξησης της αγροτικής παράγωγης και αύξησης των εξαγωγών τόσο σε υφιστάμενες καλλιέργειες όσο και σε νέες δυναμικές καλλιέργειες. Αυτός ο τόπος είναι ευλογημένος. Χρειάζονται όμως άλλοι άνθρωποι στις επιτελικές θέσεις και, πάνω από όλα, άλλοι προσανατολισμοί».
Για την αντιγραφή
Ηλίας Μπιτσάνης
