Τυπικά τουλάχιστον γιατί χωρίς επαρκές σε αριθμό και εξειδικευμένο προσωπικό δεν είναι εκ των πραγμάτων σε θέση να παραγάγει σημαντικά αποτελέσματα. Οσοι κόπτονται για την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας -και δεν είναι λίγοι- οφείλουν να γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει χωρίς γενναία ενίσχυση της έρευνας από εθνικούς πόρους και με αντίστοιχο προσανατολισμό. Οπως επίσης και ότι αυτή παράγει πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα για το σύνολο της οικονομίας. Η υποταγή της έρευνας στις απαιτήσεις της τρόικας και τις κατευθύνσεις των πολυεθνικών της γεωργίας, μόνο την επιδίωξη για να γίνει η αγροτική οικονομία "ατμομηχανή" αντιμετώπισης της κρίσης δεν εξυπηρετεί.
Η ανάπτυξη της έρευνας σε όφελος της εθνικής οικονομίας και των παραγωγών προϋποθέτει εξοπλισμό, επιστημονικό προσωπικό και προγράμματα με συγκεκριμένους στόχους. Εν προκειμένω ο εξοπλισμός κατ’ αρχήν ως πάγιο στοιχείο, έχει αγοραστεί εδώ και πολλά χρόνια αλλά μέχρι πρότινος παρέμενε στα κουτιά. Προσωπικό δεν υπάρχει και επιχειρείται να δοθούν διάφορες πρόχειρες λύσεις περισσότερο για λόγους επικοινωνιακούς προκειμένου να επιδειχθεί κυβερνητικό ενδιαφέρον. Και φυσικά δεν υπάρχουν προγράμματα όχι μόνον επειδή είναι ακόμη… νωρίς αλλά γιατί ουσιαστικά κανένας δεν έχει ξεκαθαρίσει τι ακριβώς θέλει από τη λειτουργία του εργαστηρίου.
Ορισμένοι φαντάζονται το Εργαστήριο Ελαιολάδου ως ένα κρατικό υποκατάστατο είτε των εργαστηρίων που διαθέτουν ιδιώτες προκειμένου να κάνουν βασικές αναλύσεις, είτε ως "ανταγωνιστικό" των μετρήσεων που κάνουν οι υπηρεσίες του Γενικού Χημείου του Κράτους. Εννοείται ότι είναι αδιανόητο να σκεφθεί κάποιος ότι όλη αυτή η ιστορία και οι μεγάλες εξαγγελίες έχουν γίνει για να πραγματοποιούνται μετρήσεις ρουτίνας και να ελέγχεται η… αγνότητα των ελαιολάδων.
Εκείνο που γνωρίζουν όλοι εκείνοι οι οποίοι έχουν στοιχειώδη γνώση του αντικειμένου, είναι πως σε όλο τον κόσμο γίνεται εκτεταμένη έρευνα -αλλά και μάχη- για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των ελαιολάδων και την καθιέρωση δεικτών για χημικά συστατικά οι οποίοι θα περιορίζουν τα ενδεχόμενα νοθείας. Αυτό μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτό ακόμη και σε ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με το θέμα, αν παρακολουθήσουν τις μάχες που γίνονται τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες, όσο και στην Αυστραλία για τα πρότυπα και τα στοιχεία που προσδιορίζουν ότι το ελαιόλαδο όχι μόνον είναι έξτρα παρθένο αλλά και αν έχει υποστεί θερμική επεξεργασία ή έχει περάσει ο χρόνος μέσα στον οποίο μπορεί να καταναλωθεί. Στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης γίνεται συστηματική προσπάθεια εισαγωγής νέων αναλύσεων και επιπέδων χημικών στοιχείων όπως έγινε πριν από λίγο καιρό με τη μείωση του επιπέδου των αλκυλεστέρων για τον περιορισμό φαινομένων απάτης με αποσμημένα ελαιόλαδα. Στην Ιταλία που πρωτοστάτησε στην υπόθεση αυτή όμως υπήρχαν έντονες αντιδράσεις στην περιοχή από το Μπάρι μέχρι τη χερσόνησο του Σαλέντο καθώς τα εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα της περιοχής από τη φύση τους μόλις παράγονται παρουσιάζουν υψηλά επίπεδα αλκυλεστέρων τα οποία έχουν την τάση να αυξάνουν τις πρώτες εβδομάδες μετά την παραγωγή.
Γίνεται κατανοητό επομένως ότι αν σε κάτι μας χρειάζεται το Εργαστήριο Ελαιολάδου είναι για να κάνει ολοκληρωμένη έρευνα για τα χημικά χαρακτηριστικά των ελαιολάδων της ευρύτερης περιοχής, για τη στήριξη των προσπαθειών ανάδειξης των ευεργετικών επιπτώσεων στην υγεία από τη χρήση ελαιολάδου, για την προστασία από κάθε είδους απάτη. Φυσικά αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη συνεργασία και αλληλοϋποστήριξη με επιστημονικά ιδρύματα και ειδικούς επιστήμονες που ασχολούνται με τα ζητήματα αυτά.
Πολλά θα μπορούσε να καταγράψει κάποιος για το θέμα του Εργαστηρίου Ελαιολάδου. Τα όσα σκόρπια προεκτέθησαν νομίζουμε ότι κάνουν σαφές πως ο τόπος χρειάζεται κάτι πολύ παραπάνω από ένα εργαστήριο ρουτίνας, χρειάζεται ένα εργαλείο υποστήριξης και αναβάθμισης της ποιότητας του έξτρα παρθένου ελαιολάδου.
Ηλίας Μπιτσάνης
