"Φωνή βοώντος" εκείνη την εποχή καθώς όλοι οι δήμαρχοι (με εξαίρεση τον Παναγιώτη Νίκα) έκαναν το κορόιδο για να μην συγκρουσθούν με την Περιφέρεια και διακινδυνεύσουν έργα με κονδύλια του ΕΣΠΑ. Καθόσον όλα χρειάζονταν υπογραφή Τατούλη, σύμφωνα με τη νομοθεσία που δένει στους δήμους στο άρμα των περιφερειαρχών.
Για να επανέλθουμε στα σκουπίδια, γράφαμε σε αυτή τη στήλη στις 20 Οκτωβρίου 2013: «(Στη διαχείριση σκουπιδιών) ο λογαριασμός φυσικά είναι το ζήτημα. Η οποιαδήποτε εταιρεία ενδιαφέρεται πρωτίστως για το κέρδος, αλλά αν αυτό ισχύει σαν γενική αρχή εδώ έχουμε μια λεπτομέρεια που δεν πρέπει να διαφεύγει από κανέναν. Η εταιρεία έχει εξασφαλίσει προκαταβολικά το κέρδος χωρίς κανένα επενδυτικό ρίσκο. Κατά τη λαϊκή έκφραση θα κερδίσει βρέξει-χιονίσει. Γιατί με τη σύμβαση δένει τους δήμους (και τους πολίτες) χειροπόδαρα υποχρεώνοντάς τους να πληρώνουν για την διαχείριση συγκεκριμένης ποσότητας συνολικά που θα επιμεριστεί προφανώς ανά δήμο, ακόμη και αν τα σκουπίδια είναι λιγότερα. Από αυτήν εδώ τη στήλη αμέτρητες φορές έχουμε γράψει για την ανάγκη οι πολίτες να μειώσουν όσο γίνεται περισσότερο τον όγκο των σκουπιδιών, προκειμένου να μειωθεί και το κόστος αποκομιδής και διαχείρισης. Επισημαίνοντας παράλληλα ότι σε περίοδο βαθύτατης οικονομικής κρίσης ο όγκος των σκουπιδιών μειώνεται σημαντικά και ότι είναι αδιανόητο να φθάνουν τροφές με οποιαδήποτε μορφή στους κάδους απορριμμάτων. Και ενώ οι δήμοι θα έπρεπε ήδη να έχουν ξεκινήσει μια μεγάλη καμπάνια για περιορισμό των συσκευασιών, για μια άλλη καταναλωτική αντίληψη και για μείωση στο ελάχιστο των σκουπιδιών που φθάνουν στους κάδους, βρίσκονται στην υποχρέωση να κάνουν το εντελώς αντίθετο: Να πληρώνουν… εικονικά σκουπίδια τα οποία δεν παράγονται».
Και ότι «συμπερασματικά, η εταιρεία επιχειρηματικά δεν ρισκάρει τίποτε. Τα λεφτά που έχει κόψει ως απαραίτητα για την κερδοφορία, τα εξασφαλίζει μέσα από τις δεσμεύσεις των δήμων. Οι οποίοι θα βρεθούν στη δύσκολη θέση να "γδάρουν" τους δημότες για να πληρώσουν την εταιρεία. Και εφόσον δεν θελήσουν να το κάνουν, υπάρχει και η κρατική χρηματοδότηση η οποία θα πηγαίνει κατ’ ευθείαν στα σκουπίδια και οι δήμοι θα στεγνώσουν».
Οι προεκλογικές αποκαλύψεις της "Ελευθεροτυπίας" ήρθαν να δικαιώσουν και τις επισημάνσεις και την επιμονή μας στα θέματα που προαναφέρθηκαν. Η υπόθεση της "εγγυημένης ποσότητας απορριμμάτων" αποτέλεσε στοιχείο προσφυγής στην Ευρωπαϊκή Ενωση με αιχμή την παραβίαση βασικών Κοινοτικών Οδηγιών που αφορούν στη μείωση των παραγόμενων ποσοτήτων σκουπιδιών και την ανάκτηση του μέγιστου δυνατού ποσοστού. Η υποχρέωση των δήμων της Πελοποννήσου να παραδίνουν σταθερή ποσότητα σκουπιδιών για τα επόμενα 30 περίπου χρόνια αποτελεί εξόφθαλμη παραβίαση των Οδηγιών που προαναφέρθηκαν. Τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με τους πανομοιότυπους διαγωνισμούς, τις εταιρείες και τις διαδικασίες αφορούν άλλους κανονισμούς που έχουν να κάνουν με τον ανταγωνισμό αλλά δεν μπορούμε να έχουμε εποπτεία για όλη την Ελλάδα για να γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει, πέρα από τις καταγγελίες στην Επιτροπή Αναφορών.
Στο δημοσίευμα που προαναφέραμε η ακροτελεύτια φράση ήταν ένα ρητορικό ερώτημα: «Οι δήμαρχοι τι κάνουν γι’ αυτά;». Και ήταν ρητορικό γιατί γνωρίζαμε πως δεν έκαναν τίποτε και άφησαν να περάσει ένας διαγωνισμός με όρους που, αν τελικά εγκριθούν από την Ευρωπαϊκή Ενωση, θα εκτινάξουν στα ύψη το κόστος της αποκομιδής. Για να γίνει αντιληπτό τι σημαίνει αυτό, θα πρέπει να σκεφθεί κάποιος ότι οι περισσότεροι δήμοι "λουφάρουν" τα σκουπίδια σε ουσιαστικά παράνομες χωματερές με ελάχιστο κόστος, ενώ με τους όρους της σύμβασης το κόστος θα πλησιάσει τα 100 ευρώ/τόνο το χρόνο. "Ξεροί" θα πέσουν οι πολίτες όταν έρθουν οι λογαριασμοί, ακόμη και σε εκείνους που δεν πετάνε (ή δεν έχουν να πετάξουν) τίποτε και θα έπρεπε να επιβραβεύονται (ή να απαλλάσσονται) για το λόγο αυτό.
Οι εκλογές τελείωσαν αλλά η υπόθεση δεν έχει κλείσει. Τουλάχιστον οι δήμοι δεν πρέπει να την θεωρούν κλεισμένη και θα πρέπει να ξεσηκωθούν έτσι ώστε να καταργηθεί πλήρως η υποχρέωση της "εγγυημένης ποσότητας" και να προκριθούν πολιτικές της μεγαλύτερης δυνατής μείωσης του όγκου των παραγόμενων σκουπιδιών και αντιστοίχως αύξησης των υλικών που ανακτώνται μέσα από τη διαδικασία της ολοκληρωμένης ανακύκλωσης των υλικών.
Αν δεν το κάνουν τώρα, θα είναι υπόλογοι απέναντι στους πολίτες και συνένοχοι της νόμιμης ληστείας των ανθρώπων που πασχίζουν να τα φέρουν βόλτα καθώς οι δείκτες της εξαθλίωσης αυξάνουν τρομακτικά. Εδώ δεν χωράνε δικαιολογίες και μισόλογα, η Περιφερειακή Ενωση Δήμων οφείλει τάχιστα να παρέμβει στην υπόθεση, να αναζητήσει πληροφορίες σχετικά με τις καταγγελίες στην Επιτροπή Αναφορών και να ζητήσει κατάργηση των δεσμεύσεων που επιβάλλουν... παραγωγή σκουπιδιών. Οσο για τους πολίτες, καιρός είναι να αντιληφθούν ότι πρέπει να διεκδικήσουν λόγο στις υποθέσεις που τους αφορούν, διαφορετικά θα τους μαδήσουν ξαπλωμένους στον καναπέ της απάθειας και της μοιρολατρίας.
Ηλίας Μπιτσάνης
