Διεκδικώντας από την πολιτεία η τοπική αυτοδιοίκηση α' και β' βαθμού αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και πόρων πρέπει να πείσει ότι χειρίζεται τα του «οίκου» της με διαφάνεια, σοβαρότητα, υπευθυνότητα και αποτελεσματικότητα”.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει σοβαρός άνθρωπος στην Πελοπόννησο που θα διαφωνήσει με τις επισημάνσεις του κ. Πατσαρίνου. Δυστυχώς όμως προβληματικά δεν είναι μόνο τα δημόσια έργα στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Προβληματικά είναι σχεδόν όλα τα δημόσια έργα στην Ελλάδα είτε αυτά γίνονται με διαγωνισμό, είτε με Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα. Σε όλη την Ελλάδα σχεδόν κανένα έργο δεν τελειώνει στην ώρα του, ενώ πολλές  φορές οι εργολήπτες και οι επιβλέποντες μηχανικοί είναι συγγενείς και φίλοι μεταξύ τους, με συνέπεια σπανίως να εντοπίζονται ατέλειες σε κατασκευές. 

Θα μου πείτε: Μόνο στην Ελλάδα υπάρχει πρόβλημα με τα δημόσια έργα; Σε καμία περίπτωση δεν θα υποστηρίξω ότι μόνο στην Ελλάδα υπάρχουν παθογένειες στα δημόσια έργα. Ομως τις τελευταίες δεκαετίες με ευθύνη της πολιτικής ελίτ, της επιστημονικής κοινότητας και φυσικά του Τύπου, κυριάρχησε η άποψη πως τα δημόσια έργα γίνονται με πόρους από το… λεφτόδεντρο και ότι όσο περισσότερο κοστίσουν, τόσο περισσότερα χρήματα θα πέσουν στην αγορά. Γι' αυτό άλλωστε οι περισσότεροι στην Ελλάδα ασχολούνται με την απορροφητικότητα (δηλαδή, με τα χρήματα που θα πέσουν στην αγορά) και όχι με την αποτελεσματικότητα των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων. 

Εννοείται επίσης ότι σύμφωνα με την κυρίαρχη αντίληψη, τα χρήματα πέφτουν στην αγορά καλύτερα όταν τα έργα δίνονται σε μικρούς εργολάβους και όχι σε μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες. Ετσι κι αλλιώς σημασία στην Ελλάδα δεν έχει ούτε η αποτελεσματικότητα ούτε η ανταγωνιστικότητα. Σημασία έχει μόνο η σχέση μεταξύ εργολάβου και αναθέτουσας αρχής. Κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι μάλλον άσκοπο να συζητήσουμε αν είναι καλύτερο τα δημόσια έργα να γίνονται με διαγωνισμό ή με ΣΔΙΤ. Επίσης είναι άσκοπο να συζητήσουμε για την κατάτμηση του Πάτρα - Πύργος ή για την απένταξη του Καλαμάτα - Ριζόμυλος από το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων προκειμένου να μελετηθεί νέα χάραξη του δρόμου. Αντιθέτως θα είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον να μπει στο “Πάμε Στοίχημα” ο χρόνος αποπεράτωσης των δημοσίων έργων και το κόστος κατασκευής τους. Απλώς για να αποδείξει ο τεχνικός κόσμος ότι “στημένα” υπάρχουν μόνο στο ποδόσφαιρο και όχι στα δημόσια έργα. Ετσι δεν είναι; 

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr