«Η παραθαλάσσια αυτή περιοχή βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το αεροδρόμιο της Καλαμάτας και είναι ιδανική τόσο για λειτουργία ξενοδοχείων όσο και για τουριστικές κατοικίες. Δυστυχώς όμως για πολλούς και διάφορους λόγους, που είναι αδύνατο να αναλυθούν σε ένα άρθρο, μέχρι τώρα δίπλα στη θάλασσα υπάρχουν μόνο πατατοχώραφα, πυρηνελαιουργεία και καταυλισμοί τσιγγάνων. Θα ήταν όμως λάθος να μη επισημανθεί για μια ακόμα φορά ότι η περιοχή παραμένει αναξιοποίητη λόγω της ιδεοληψίας που κυριάρχησε για πολλές δεκαετίες στη Μεσσηνία, σύμφωνα με την οποία μόνο ο πρωτογενής τομέας (γεωργία, κτηνοτροφία) και ο δευτερογενής τομέας (βιομηχανία, κατασκευές κ.λπ.) οδηγούν στην πραγματική ανάπτυξη, ενώ ο τουρισμός οδηγεί σε… εξάρτηση από άλλες "πόλεις κράτη"».
Δυο χρόνια αργότερα η δημοτική αρχή Μεσσήνης, με τη σύμφωνη γνώμη της μείζονος μειοψηφίας, ετοιμάζεται να αποχαρακτηρίσει από “γη υψηλής παραγωγικότητας” το παραθαλάσσιο μέτωπο του δήμου. Να δούμε αν θα ακολουθήσει και η δημοτική αρχή Καλαμάτας ή αν θα συνεχίσει να κρύβεται πίσω από τηνχάραξη του δρόμου Καλαμάτα – Ριζόμυλος. Σε κάθε περίπτωση είναι παρανοϊκό, τουλάχιστον, να είναι χαρακτηρισμένη ως "γη υψηλής παραγωγικότητας” η καλύτερη περιοχή για τουριστικές επενδύσεις.
Θανάσης Λαγός
