Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα ούτε εύκολες είναι ούτε απλές. Χάνονται στα βάθη της Ιστορίας όταν οι Μαυρομιχαλαίοι στην αδούλωτη Μάνη και οι κοτζαμπάσηδες στην υπόλοιπη Ελλάδα, αδιαφορούσαν για την παραγωγική διαδικασία και ενδιαφέρονταν μόνο για την είσπραξη των φόρων. Από τότε έως σήμερα οι κοτζαμπάσηδες ενδιαφέρονται μόνο για την αύξηση των εσόδων από φόρους ώστε να μπορούν να συντηρούν τα προνόμιά τους. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας έχουν δαιμονοποιήσει κάθε φιλελεύθερη φωνή αποδίδοντάς της όλα τα δεινά του κόσμου. Για αυτό θα ακούσετε συχνά ότι για την κρίση φταίει ο …νεοφιλελευθερισμός αλλά κανείς δεν θα μπει στον κόπο να σας εξηγήσει πώς συμβιβάζονται ο φιλελευθερισμός και η αύξηση των φόρων. Με απλά λόγια: Ολοι οι φιλελεύθεροι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι οι φόροι πρέπει να μειωθούν αλλά στην Ελλάδα οι κοτζαμπάσηδες κατηγορούν το φιλελευθερισμό ως υπεύθυνο για τις αυξήσεις των φόρων. Παλιότερα οι ίδιοι κοτζαμπάσηδες κατηγορούσαν τον κομμουνισμό ως υπεύθυνο για όλα τα δεινά της Ελλάδας. Περιέργως πάντα κάποιος -ισμός φταίει για τα δεινά της Ελλάδας και ποτέ οι κοτζαμπάσηδες. Περιέργως πάντα οι κοτζαμπάσηδες βγαίνουν κερδισμένοι στην Ελλάδα. Θα μου πείτε: Δεν υπάρχουν κοτζαμπάσηδες σήμερα στην Ελλάδα. Είστε σίγουροι; Και τι είναι όλοι αυτοί οι καρεκλοκένταυροι των κομμάτων; Αστοί ή απλοί γραφειοκράτες; Είναι κοτζαμπάσηδες που παριστάνουν τα κομματικά στελέχη. Είναι απλοί φοροεισπράκτορες που θέλουν ολοένα και περισσότερα χρήματα για να συντηρήσουν το μισθοφορικό στρατό των ψηφοφόρων τους. Οι κοτζαμπάσηδες δεν είναι δεξιοί ούτε αριστεροί. Είναι απλώς κοτζαμπάσηδες και για να διατηρήσουν τη θεσούλα τους είναι ικανοί να δηλώσουν ότι είναι… φιλελεύθεροι.
Από τη στιγμή που κάποιος δηλώσει ότι είναι… φιλελεύθερος τα πράγματα και οι καταστάσεις αρχίζουν να μπερδεύονται γιατί είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις. Ετσι μπερδεύτηκαν ακόμα και οι παμπόνηροι Πελοποννήσιοι. Ενώ λοιπόν μισούν το φιλελευθερισμό εξέλεξαν στους δυο κορυφαίους θεσμούς του Μοριά πολιτικούς που δηλώνουν ή δήλωσαν στο παρελθόν ότι είναι… φιλελεύθεροι. Εξέλεξαν ως περιφερειάρχη τον…. φιλελεύθερο Πέτρο Τατούλη. Εξέλεξαν ως δήμαρχο Καλαμάτας, που είναι η μεγαλύτερη πόλη της Περιφέρειας Πελοποννήσου και ως πρόεδρο της Περιφερειακής Ενωσης Δήμων (ΠΕΔ) του Μοριά το… φιλελεύθερο Παναγιώτη Νίκα. Με άλλα λόγια, αν δεν το είχατε προσέξει, σας επισημαίνουμε ότι η Πελοπόννησος έχει φιλελεύθερη κυβέρνηση. Και τώρα ξεκινούν τα μεγάλα μπερδέματα. Ο φιλελεύθερος Πέτρος Τατούλης εκλέχτηκε με τη στήριξη του σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ και του εθνικοσοσιαλιστικού ΛΑΟΣ. Ο επίσης φιλελεύθερος Παναγιώτης Νίκας εκλέχτηκε αν όχι με τη στήριξη τουλάχιστον με την ανοχή της λαϊκής Δεξιάς και με τις ψήφους του εθνικοσοσιαλιστικού ΛΑΟΣ. Δεν τελειώνουν όμως εδώ τα μπερδέματα. Στο Δήμο Καλαμάτας σε αντίθεση με τις φιλελεύθερες απόψεις παραμένουν υψηλές οι δαπάνες για τη μισθοδοσία αγνώστου αριθμού μονίμων υπαλλήλων και συμβασιούχων ορισμένου χρόνου μακράς διαρκείας. Σε αντίθεση επίσης με τις φιλελεύθερες απόψεις, τα πρώτα χρόνια της κρίσης ο δήμαρχος Καλαμάτας Παναγιώτης Νίκας αύξανε τα δημοτικά τέλη. Περίεργα πράγματα συμβαίνουν και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Ο… φιλελεύθερος Πέτρος Τατούλης εμφανίζεται αντίθετος στην πλήρη απελευθέρωση του επαγγέλματος των ταξί. Ο… φιλελεύθερος Πέτρος Τατούλης επίσης τάσσεται ανεπιφύλακτα υπέρ της διατήρησης των δημοσίων ΚΤΕΟ, ενώ η κυβέρνηση θέλει να τα καταργήσει.
Σε καμία περίπτωση δεν λέω, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ότι είναι κοτζαμπάσηδες ο Πέτρος Τατούλης και ο Παναγιώτης Νίκας. Απλώς θεωρούν ότι η ελληνική απόδοση της φράσης "laissez faire - laissez passer" είναι: Αφήστε τους ψηφοφόρους να κινούνται ελεύθερα, αφήστε το κράτος να λειτουργεί ελεύθερα. Στην χώρα που ξεφτιλίστηκε ο τρίτος δρόμος για το σοσιαλισμό, ανακαλύφθηκε ο… όγδοος δρόμος για το φιλελευθερισμό.